ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ 50 χρόνια από το «Φορτηγό»

Το «Φορτηγό» [Lyra, 11/1966] είναι για τους πάντες, πλέον, ένας δίσκος «τομή» για το ελληνικό τραγούδι του ’60 (και πέραν αυτού).

Αν κι έχει περάσει μισός αιώνας από τότε ο πρώτος εκείνος δίσκος του Διονύση Σαββόπουλου εξακολουθεί να φαντάζει μοναδικός και μόνος, ίσως γιατί κανένας άλλος 20άρης δεν έκανε ποτέ ένα τέτοιο ανατριχιαστικό ντεμπούτο, όλα τα επόμενα χρόνια – κάτι, τέλος πάντων, που να μπορεί να κοντράρει, με τη δημιουργική έννοια, εκείνο το μοναδικό και ακατάτακτο άλμπουμ.

Καμία ταμπέλα δεν ήταν εύκολη, εκείνη ειδικά την εποχή, για το «Φορτηγό» – και το «νέο κύμα», που είχε εμπνευστεί Αλέξανδρος Πατσιφάς (και η εταιρεία Lyra), έμοιαζε πολύ περιοριστικό και κυρίως ασαφές για να περιγράψει ό,τι ακουγόταν στο συγκεκριμένο άλμπουμ.

Εξάλλου, τι σχέση μπορεί να είχαν τα κομμάτια τού «Φορτηγού» με τα αξιοπρεπέστατα εν πάση περιπτώσει τραγούδια του Βιολάρη ή του Πουλόπουλου; Γιατί όλα τούτα «νέο κύμα» τα βάφτιζαν τότε…

Πηγή: «Ο Σαββόπουλος στην Λύρα» 11/1997

Έχουν γραφεί τόσα πολλά για το «Φορτηγό», τις δεκαετίες που ακολούθησαν, ώστε να μην υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος για να προσθέσουμε (καινούρια) περισσότερα εδώ και τώρα. Οι αξίες τού δίσκου είναι προφανείς, και, πάντα, τραγούδια όπως «Οι πλανόδιοι», «Το δέντρο», «Τα πουλιά της δυστυχίας», «Οι παλιοί μας φίλοι» και όλα τα υπόλοιπα θ’ ακούγονται, κάθε φορά, σαν να είναι η πρώτη φορά.

Τι γραφόταν όμως, σε περιοδικά κι εφημερίδες, σε πρώτο χρόνο, για τα τραγούδια τού «Φορτηγού»; Έχει σημασία αυτό. Όχι για τα τραγούδια αυτά καθ’ αυτά, αλλά για την κριτική. Κατά πόσο, δηλαδή, είχε αντιληφθεί το «καινούριο» που κόμιζαν τα νέα άσματα και πόσο κοντά βρισκόταν (η κριτική) σ’ εκείνο που συνέβαινε.

Για να δούμε…

Η συνέχεια εδώ…

http://www.lifo.gr/articles/music_articles/123276