GEW-GAW ένατο τεύχος μετά από 17-18 χρόνια

Θυμάμαι τώρα, έτσι μου ήρθε στο νου, το περιοδικό Ντέφι στα eighties, που έβγαζε τεύχη, από ένα σημείο και μετά, όποτε μπορούσε. Ποτέ όμως αυτή η διαφορά (τεύχους από τεύχος) δεν ξεπέρασε τα τρία χρόνια. Σίγουρα θα υπάρχουν κι άλλες ανάλογες περιπτώσεις, με μεγαλύτερο χάντικαπ, αν και τα 17-18 χρόνια από το προηγούμενο τεύχος τού «ψυχεδελικού» fanzine Gew-Gaw ίσως να είναι ένα κάποιο ρεκόρ. Τέλος πάντων… δεν έχουν και πολύ σημασία όλα αυτά. Πιο πολύ σημασία έχει το τεύχος αυτό καθ’ αυτό, που κυκλοφορεί σε τρεις διαφορετικές εκδοχές. Η πρώτη… 200 κόπιες με CD, η δεύτερη…50 κόπιες με CD και με 7ιντσο των Marshmallow Overcoat και η τρίτη… άλλες 50 κόπιες με CD και μ’ ένα 7ιντσο του Ελληνοαμερικάνου Constantine. Χλιδή λοιπόν για το καλό fanzine, που έρχεται να ξαναταράξει τα νερά του… γκαραζοψυχεδελικού εν Ελλάδι γίγνεσθαι, μ’ έναν τρόπο που θ’ αφήσει στίγμα.

Κι αυτό το λέω πρώτον απ’ όλα για το CD «Στοιχειά» με γκαραζοψυχεδελικού τύπου τραγούδια, ερμηνευμένα στη γλώσσα μας (όλα!), από ελληνικά και όχι μόνο σύνολα (υπάρχουν ανάμεσα τρία αμερικάνικα, ένα αγγλικό, ένα καναδικό κι ένα γερμανικό!!). Εδώ βρίσκεται το πολύ-ζουμί, σ’ αυτές τις πολύ ξεχωριστές εγγραφές, που δείχνουν το ταλέντο και τη θέληση των παιδιών (των συγκροτημάτων κ.λπ.) να ενδυναμώσουν την πεποίθηση πως η ελληνική γλώσσα μπορεί να δέσει με τα πάντα, αρκεί να έχεις τη διάθεση να το παλέψεις. Εδώ, το παλεύουν όλοι με φοβερά, ορισμένες φορές, αποτελέσματα.

Φοβάμαι, λοιπόν, πως αν αρχίσω να γράφω για κάθε ένα από τα 22(!) tracks του CD θα βρεθώ στη… δυσάρεστη θέση να επαναλαμβάνομαι, καταλήγοντας στο τέλος φορτικός. Προτρέπω, λοιπόν, όσους με διαβάζουν να ψάξουν, να βρουν και ν’ ακούσουν αυτό το άλμπουμ απολαμβάνοντας τους Snails να τραγουδούν στα ελληνικά το έξοχο «Νανούρισμά» τους, τους Cyclothymics να σκοτώνουν με το «Σαν μια ανοιξιάτικη πνοή», τους… Έλληνες-Creeps Ανάπλους να γδέρνουν στο «Αρνητικό», τις Mongrelettes, που σε φάση τελείως Blues Magoos, να τραγουδούν αγέρωχα «Φύγαμε μακριά», τους «πιτσιρικάδες» Divina Ornamenta στο «Θα φύγω μακριά» (κι άλλη φυγή, εδώ, στο στυλ των early 70s Ιωνάθαν), τους γνωστούς και μη εξαιρετέους Frantic V σ’ ένα greek garage mid-sixties track («Κορίτσια για παρηγοριά»), τους Ακούγοντας τη Φύση μου στο «Τέλος των χρωμάτων» (που θα μπορούσε να μοιάζει με κατάλοιπο από το καλύτερο “Pop Festival ’73”), τους Αμερικάνους Seventh Ring of Saturn στο κλασικό «Σούρα και μαστούρα» του Δελιά…

Από ’κει και πέρα υπάρχει βεβαίως και το περιοδικό, που είναι πολύ συμπαθητικό, στο γνώριμό μας στυλ των fanzines του είδους. Συνεντεύξεις με μουσικούς και συγκροτήματα (τους Γερμανούς Roaring 420s, τους Impuritan, τους Galactic Harbour, τους Snails, τον Constantine…), πολλές δισκοκριτικές και ακόμη ένα «προσωπικό» χρονικό που σχετίζεται με τις μέρες τού fanzine («λεύκωμα σαχλαμάρας»).

Το νέο Gew-Gaw του Γιώργου Μάρκου είναι ένα «πακέτο» με μεγάλο ενδιαφέρον. 

Επαφή: togewgawstreet@yahoo.com