JOHN BOORMAN “DELIVERANCE” [ε.τ. OTAN ΞΕΣΠΑΣΕ Η ΒΙΑ] το οικολογικό θρίλερ από το 1972, με την εντυπωσιακή americana μουσική, που παραμένει αγέρωχο και επίκαιρο 45 χρόνια μετά

Καθέναν από ’μας τον έχουν σημαδέψει μερικές ταινίες. Κάποια φιλμ μέσα στα χρόνια, που μπορούν και ξεκλειδώνουν άφατα αισθήματα, που, ποιος ξέρει πώς, κρύφτηκαν βαθιά μέσα μας και ξεμυτίζουν όποτε τους δίνεται ευκαιρία. Έτσι κάπως ένοιωσα πρόσφατα, ξανά, μια ανάταση ψυχής και στο τέλος ένα καθαρτήριο άδειασμα, βλέποντας για τέταρτη φορά αυτή την εκπληκτική ταινία τού Τζον Μπούρμαν (ζει, στα ογδόντα τέσσερά του – να ’ναι καλά ο άνθρωπος), που 45 χρόνια μετά δεν έχει χάσει ούτε ίχνος από τη λυτρωτική δύναμή της.

Το Όταν Ξέσπασε η Βία –ωραία αν και κάπως πεζή, μα πραγματική, ελληνική απόδοση του πρωτότυπου Deliverance (δηλ. Απελευθέρωση, Απολύτρωση)– το είδα για πρώτη φορά, στα μέσα του ’80 στην τηλεόραση, λίγο πιο μετά σε βίντεο, στις αρχές του 2002 στο σινεμά, στο Τριανόν και πριν λίγο καιρό, ξανά, σ’ ένα Blu-ray της Warner Home Video. Κάθε φορά και κάτι διαφορετικό, αλλά πάντα το ίδιο συναρπαστικό!

Το Deliverance βγήκε στην Αμερική (ήταν μια παραγωγή της Warner Bros) τον Ιούλιο του ’72, ενώ τη σεζόν 1972-73 προβλήθηκε και στην Ελλάδα, με μεγάλη εμπορική επιτυχία. Ήταν εξάλλου μια ταινία που έδωσε στίγμα σ’ εκείνη την εποχή (μαζί με άλλες φυσικά), καθώς είχε προταθεί για τρία Όσκαρ (Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Editing), ασχέτως αν τελικά δεν της δόθηκε κανένα – κάτι, μάλλον, αναμενόμενο…

Ο Μπούρμαν ήταν ένας κλασικός βρετανός σκηνοθέτης, που είχε γυρίσει το 1965 μια ταινία μέσα στο πνεύμα της Μπητλμάνιας, το Catch Us If You Can με πρωταγωνιστές όχι τους Beatles (αυτούς τους είχε παραλάβει ο Ρίτσαρντ Λέστερ), αλλά τους Dave Clark Five. Το φιλμ αν και δεν ήταν κακό, πιθανώς μάλιστα να ήταν καλύτερο και από το Help!, δεν στάθηκε ικανό να κρατήσει τον Μπούρμαν στην πατρίδα του. Και καλύτερα δηλαδή, γιατί το βρετανικό σινεμά στο δεύτερο μισό του ’60, μετά την επανάσταση του free cinema, είχε αρχίσει να παραπαίει και κινηματογραφιστές με αληθινό ταλέντο δεν είχαν άλλη επιλογή από το να την κάνουν για το Χόλλυγουντ. Ο Μπούρμαν δεν ήταν ο μόνος.

Οι δύο επόμενες ταινίες του Ο Επαναστάτης του Αλκατράζ (με τον Λη Μάρβιν) και  το Δυο Λιοντάρια στον Ειρηνικό (φοβερή ταινία, πάλι με τον Μάρβιν και τον Τοσίρο Μιφούνε) του έδωσαν πολλά καλλιτεχνικά bonus, παρότι εισπρακτικά η δεύτερη πάτωσε. Πίσω στην Αγγλία, γυρίζει τον Λέοντα τον Έσχατο (1970) με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι και ξανά στο Χόλλυγουντ, το 1972 για το απίστευτο Όταν Ξέσπασε η Βία, που θα γνωρίσει παγκόσμια και τεράστια επιτυχία. Και καλλιτεχνική και εμπορική, αφού κόστισε 2 εκατομμύρια δολάρια κι έφερε πίσω 46(!), όπως διαβάζουμε στη wiki.

Η συνέχεια εδώ…

http://www.lifo.gr/articles/culture_articles/150386