QUINSIN NACHOFF’S ETHEREAL TRIO

Για τον τενόρο σαξοφωνίστα Quinsin Nachoff είχα γράψει πέρυσι. Συγκεκριμένα για το άλμπουμ του “Flux” σημειώνοντας πως κινείται… «στο χώρο τής κάπως-chamber jazz, εκείνης, τέλος πάντων, που διατηρεί κάποια τριτορευματικά στοιχεία, μαζί με πληθώρα οργανωμένων αυτοσχεδιασμών και κομψές αναφορές στις μουσικές του κόσμου».

Φαίνεται πως το πεδίο επικοινωνίας jazz και κλασικής παραμένει ενεργό για τον Nachoff, ο οποίος και στο πιο πρόσφατο CD του [Whirlwind Recordings, 2017], στο οποίο συνεργάζεται με τον Mark Helias κοντραμπάσο και τον Dan Weiss ντραμς, δεν παραλείπει να μας το κάνει, ξανά, σαφές. Φυσικά, όταν λέμε «κλασική» εννοούμε κυρίως την κλασική του 20ου αιώνα, τη σύγχρονη κλασική, εκείνη που θα μπορούσε να γειτνιάζει και με κάποιες τζαζ εκφάνσεις από τα fifties και τα sixties (και πέραν αυτών). Δεν θα ήταν άστοχο, θέλω να πω, αν αποκαλούσαμε ό,τι ακούμε εδώ ως… αβάντ τζαζ δωματίου, με το σαξόφωνο να μοιράζει ελεύθερα παιγνίδι και με το μπάσο-ντραμς να ακολουθεί πιστά μεν, από κάποια απόσταση δε (όχι πάντως στο “Push-pull topology”). Ο Nachoff παίζει με τους χρόνους, τα μέτρα, τις αρμονίες, δημιουργώντας ένα συνθετικό σώμα, μέσα στο οποίο χωράει οπωσδήποτε ο αυτοσχεδιασμός – και μιαν αφήγηση «προχωρημένη», που δεν χάνει ποτέ τον μπούσουλα.

Όχι απαραιτήτως εύκολο άλμπουμ, μα σίγουρα ενδιαφέρον.

Επαφή: www.quinsin.com