«Μ’ αυτά τα τρία μονόπρακτα (Παρέλαση, Διανυκτέρευση, Πόλη)
παρουσιάστηκε για πρώτη φορά η Αναγνωστάκη στο θεατρικό μας χώρο το 1965 από το
Θέατρο Τέχνης. Τη χειμερινή περίοδο 1966-67 παίχτηκε από το Εθνικό Θέατρο η
Συναναστροφή, το πρώτο τρίπρακτο έργο της. Η κριτική, εκτός από τη φωτεινή
εξαίρεση του Κωστή Σκαλιόρα, το υποδέχτηκε εντελώς αρνητικά. Κι όμως η
Συναναστροφή είναι από τα σημαντικά έργα του Νεοελληνικού Θεάτρου. Αυτά για την
ιστορία».
Από το αφιέρωμα του Γιώργου Μιχαηλίδη στη Λούλα Αναγνωστάκη, που έφυγε σήμερα από τη ζωή, στο περιοδικό Ανοιχτό Θέατρο [τεύχος 1, Νοέμβρης 1971].
Τάκης Σπετσιώτης
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμπτωματικά, την ξαναδιαβάζω αυτές τις τελευταίες μέρες. Σπουδαίο έργο η ''Συναναστροφή'', δεν έχει τίποτε να ζηλέψει από ξένους δραματουργούς. Και σαν σύνολο, βέβαια, η δουλειά της ξεχωρίζει. Αν κι αγαπώ πολύ την ''Νίκη'' και την ''Κασέτα'' της, επίσης.
Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
Η Κασέτα είναι φοβερή!
Τάκης Σπετσιώτης
Θα το πιστέψεις, Φώντα; Μ' έχει πιάσει μια μανία με την Αναγνωστάκη το τελευταίο δεκαπενθήμερο. Προαίσθηση; Σα να προσπαθώ να συγκεντρώσω πράματά της που δεν έχω. Ιδού τα υπάρχοντά μου απ' αυτήν : Μια συνέντευξή της στο περιοδικό ''Γυναίκα'' του 1967, απ' τον καιρό που ήμουν πιτσιρίκι, με την ευκαιρία της παράστασης '' Συναναστροφή'' στο Εθνικό, την είχα δει και μούχε μείνει, τάλεγα στον Καστανά που ηχογραφούσαμε τα κείμενα για τα ντοκιμαντέρ ΕΠΟΧΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ, έπαιζε τον στρατιώτη. Την ξαναβρήκα στο Μοναστηράκι, μετά από χρόνια. Ένα απόσπασμα της ''Συναναστροφής'' στη Λέξη του 1987, και τώρα βρήκα και το βιβλίο ΚΑΠΑ Εκδοτική. Τη ''Νίκη'', την ''Κασέτα'', την ''Πόλη'' και ''Αντόνιο ή το μήνυμα'' από παλιά... Αυτά που μπόρεσα γιατί τα υπόλοιπα έχουν εξαντληθεί.
Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
Πρέπει να την έχω κι εγώ κάπου αυτή τη συνέντευξη αγαπητέ Τάκη – πρέπει να ψάξω τις… Γυναίκες μου. Όταν ξανασυναντηθούμε να θυμηθώ να σου φωτοτυπήσω και το αφιέρωμα του Μιχαηλίδη – είναι καμιά δεκαριά σελίδες.
Τάκης Σπετσιώτης
ευχαριστώ πολύ, μ' ενδιαφέρει- είχε τίτλο η συνέντευξη στη ''Γυναίκα'' ''Ο θεατρικός συγγραφέας δεν είναι λογοτέχνης'' κι έλεγε η Αναγνωστάκη ότι ''ο θεατρικός συγγραφέας δεν γράφει βιβλία, αλλά κείμενα για παραστάσεις''. Το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι 20 χρόνια αργότερα, σε μια συνέντευξή της στη''Λέξη'' το 1987,η ίδια έλεγε ''Είναι σωστό ότι το θεατρικό έργο για να υπάρξει πλήρως χρειάζεται να παρασταθεί... θέλω όμως να ξεκαθαρίσω ότι, για μένα, ένα θεατρικό έργο, έστω και χωρίς να φτάσει στη σκηνή, είναι αυθύπαρκτο ως λογοτεχνικός λόγος''
Φώντας Τρούσας Δισκορυχείον
Μεγάλη κουβέντα αυτή. Εγώ πάντως τείνω να συμφωνήσω με τα πρώτα λόγια - του '67.
Τάκης Σπετσιώτης
μα ναι, γι' αυτό μούχε κάνει τέτοια εντύπωση..
προς τον κο Σπετσιώτη γιατί δεν υπάρχει στο διαδύκτιο το Μετέωρο και Σκιά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω αν θα το διαβάσει τώρα εδώ. Ρώτησέ τον στο facebook.
ΔιαγραφήΤο Μετέωρο και Σκιά κυκλοφόρησε σε dvd το 2000 από αμερικάνικη εταιρεία Water Bearer και εξαντλήθηκε. ΄Εγιναν κάποιες απόπειρες ν' ανέβει πειρατικά στο you tube αλλά ο αμερικάνος διανομέας τις εμπόδισε για τα δικαιώματα. Το ίδιο έπραξα κι εγώ εδώ, αναμένοντας την προβολή του από την κρατική τηλεόραση -προβλήθηκε, μετά από χρόνια μετά τις πρώτες του προβολές από την ετ3 το 2016- 2017, όπως και τα ''Κοράκια''. Θα δούμε την εξέλιξη...
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ κε Σπετσιώτη Αναμένουμε
ΑπάντησηΔιαγραφή