RSN το “Strange Eyes” είναι πολύ καλό, είναι ελληνικό… κι ας μην του φαίνεται

Ο RSN είναι Έλληνας και πολλοί θα τον ξέρουν από τις μουσικές του για διάφορα ντοκιμαντέρ (όπως το Debtocracy τού Άρη Χατζηστεφάνου), ενώ κάποιοι σίγουρα θα τον ξέρουν και από τη συμμετοχή του στους electronic / soul Belleruche, από τις προηγούμενες προσωπικές δουλειές του κ.λπ., κ.λπ. Η ουσία είναι πως ακούγοντας κανείς το πιο πρόσφατο άλμπουμ του RSN, που κυκλοφορεί σε γερμανικό βινύλιο, CD και digital κι έχει τίτλο “Strange Eyes” [Agogo / AN Music, 2018], δεν μπορεί παρά να αναγνωρίσει πως στην περίπτωσή μας έχουμε να κάνουμε μ’ έναν αξιόλογο σύγχρονο μουσικό, που ξέρει να επεξεργάζεται με γόνιμο τρόπο στοιχεία του παρελθόντος, στοχεύοντας στο τώρα. Αφήνω το μέλλον για την ώρα…

Αυτά λοιπόν που παρουσιάζει ο RSN στο “Strange Days” μπορεί ν’ ακούγονται στ’ αυτιά μου λίγο… παλιομοδίτικα (πολύ 00s δηλαδή), αλλά επ’ ουδενί δε μειώνουν την προσπάθεια τού φίλου μας να εμφανίσει ένα άλμπουμ με αδιαμφισβήτητο λόγο electro ύπαρξης… κάτι που σε κάθε περίπτωση χρήζει μιας κάποιας επεξήγησης, καθότι όλα τούτα, και άλλα ακόμη, electro τα λέμε. Βασικά εδώ υπάρχει ουκ ολίγον downtempo, αρκετές δόσεις jazz, και ακόμη ποικιλία άλλων στοιχείων (από rock και lounge, μέχρι trip hop, hip hop και cinematic nostalgia) και φυσικά samples...

Χοντρικά θα πω πως ο RSN και οι guests συνεργάτες του (Kid Moxie, Thaliah, Kathrin deBoer, MC Yinka, Polina Leshnevskaia) προσφέρουν ένα άλμπουμ για αληθινό άκουσμα, που περιέχει από καλά έως και πολύ καλά tracks (όχι το “Shadow of self” δεν είναι το καλύτερο όλων – το καλύτερο είναι το “It’s over”). 
Επαφή: https://rsn-music.bandcamp.com/album/strange-eyes