Στη σειρά των άλμπουμ τής ιαπωνίδας πιανίστριας, συνθέτριας
και αυτοσχεδιάστριας Satoko Fujii,
που τυπώνονται συνεχώς με αφορμή τα 60ά γενέθλιά της, εντάσσεται και το παρόν “Mizu”, η συνεργασία της
δηλαδή με τον κοντραμπασίστα Joe Fonda.
Fujii και Fonda (μαζί με τον σοπρανίστα
Gianni
Mimmo) βρέθηκαν
εσχάτως και στο “Triad”
[Long Song Records], ενώ υπάρχει και η λίγο
παλαιότερη κυκλοφορία τους “Duet”,
ξανά στην ίδια εταιρεία από το 2016. Τώρα, η (ιταλική) Long Song τριτώνει το… καλό, μ’
ένα ακόμη ξεχωριστό CD
των δύο, που ολοκληρώθηκε σε δύο live sessions στα διαλείμματα της ευρωπαϊκής περιοδείας τους (η πρώτη
συνάντηση συνέβη στην πόλη Rijkevorsel
του Βελγίου, ενώ η δεύτερη στο Μόναχο – αμφότερες τον Οκτώβριο του ’17).
Το “Mizu”,
που στην ιαπωνική σημαίνει «νερό», περιλαμβάνει τρία κομμάτια. Το πρώτο απ’
αυτά έχει διάρκεια λίγο πάνω από 28 λεπτά και τιτλοφορείται “Rik Bevernage” (από το όνομα ενός
γνωστού Βέλγου τζαζ παραγωγού και εταιρειάρχη, που πέθανε τον προηγούμενο
Μάρτιο). Πρόκειται για ένα track-επιτομή
του ύφους και του στυλ της Ιαπωνίδας, να χρησιμοποιεί το πιάνο της με κάθε
τρόπο δηλαδή, παράγοντας κατά το σύνηθες για ’κείνην μοναδικές μελωδικές και
ρυθμικές ακολουθίες, που, μαζί με τα… ανήκουστα
timbre της, δίνουν
το έναυσμα στον Fonda
να απαντά με την ίδια πρωτοφανή και απρόβλεπτη διάθεση, επινοώντας αυτοστιγμεί
τρόπους χειρισμού (του μπάσου) και βεβαίως ποικίλα ηχοχρώματα. Φυσικά και τα
δύο όργανα ανταλλάσσουν συνέχεια ρόλους, καθώς μετατρέπονται από ρυθμικά σε
μελωδικά και τούμπαλιν, κτίζοντας διαρκώς νέες δομές, προβάλλοντας το πάθος και
το άρρηκτο της επικοινωνίας. Το δεύτερο κομμάτι τώρα, που έχει τίτλο “Long journey” και διαρκεί περί τα
επτά λεπτά, είναι κάτι διαφορετικό, αφού, εδώ, πιάνο και κοντραμπάσο βρίσκονται
σε κάποιο είδος συγχρονισμού, καθώς οδηγούνται σε παράλληλους δρόμους, που επεκτείνονται
στο χρόνο, χωρίς κάπου να συναντιούνται. Δύο «κόσμοι» δηλαδή, που ενώνονται σ’
ένα άκουσμα. Στο τρίτο και τελευταίο 21λεπτο “Mizu” Fujii και Fonda επικεντρώνονται στην οικοδόμηση
ενός abstract περιβάλλοντος, καταθέτοντας για μιαν ακόμη φορά
συναρπαστικές ιδέες, που ρέουν στην αρχή απλά και φυσιολογικά, για να
εξελιχθούν στην πορεία σε… υδατόπτωση (ο τίτλος οπωσδήποτε είναι
προγραμματικός, με το «Νερό» να φανερώνει το υψηλό επίπεδο συνεργασίας των δύο
αυτοσχεδιαστών). Έξοχο track,
στο οποίο ο Fonda
χειρίζεται και φλάουτο (προς το τέλος), ενώ χρησιμοποιεί και τη φωνή του
(άναρθρα) στην προσπάθειά του να γίνει ακόμη περισσότερο εμφατικός (σε σημεία
όπου η ένταση ανεβαίνει) με τα λιγότερα δυνατά μέσα.
Επαφή: www.satokofujii.com, www.joefonda.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου