Πέθανε ο Γιώργος Σκούρτης στα 78 του...
Τα παιδάκια που παίζουν στ’ ανοιξιάτικο δείλι… είναι αυτά για τα οποία έγραψε συγκλονιστικούς-δραματικούς στίχους ο Γιώργος Σκούρτης, μελοποίησε ανατριχιαστικά ο Γιάννης Μαρκόπουλος και τραγούδησε θεϊκά η Βίκυ Μοσχολιού. Κανένα τραγούδι, για παιδιά, δεν μπορεί να σταθεί δίπλα του. Λέμε φυσικά για το «Μιλώ για τα παιδιά μου»...
18/11/2018
O Ρόμπερτ Ουίλιαμς έγινε δεξιός, επειδή το ’81, με την «αλλαγή», του πήραν το κεφάλι από τα κρατικά κανάλια. Ανθρώπινη αντίδραση… Το λέω, γιατί στα σέβεντις έγραφε τραγούδια για τον Παναγούλη και το Πολυτεχνείο…
«Μην ξεχνάς πως στην καρδιά μας θα υπάρχουν τα παιδιά μας / Τα
παιδιά που στο πλευρό μας πολεμήσανε / Με συνθήματα στα χείλη το θηρίο του
Απρίλη / Κάποια νύχτα του Νοέμβρη το γκρεμίσανε»…
18/11/2018
Στο Πολυτεχνείο, το ’73, μεγάλη συμμετοχή είχαν οι ιδιωτικές
τεχνικές σχολές, καθώς μαθητές και σπουδαστές από τον Ήφαιστο, την Πάλμερ, τον
Πολύκλειτο, τη Γραφικών και Διακοσμητικών Τεχνών ΚΤΕ, την Όμηρος, τη Δοξιάδη
και άλλες διάφορες βρίσκονταν «εκεί» με δράσεις, πανό, ψηφίσματα κ.λπ.
Το ότι βρέθηκαν ιδιωτικά σχολεία, σήμερα, χθες, προχθές, που αγνόησαν την επέτειο του Πολυτεχνείου, αρνούμενα να συμμετάσχουν στις σχετικές εκδηλώσεις μνήμης, είναι ένα γεγονός αισχρό και ντροπιαστικό, που αμαυρώνει την αγωνιστική ιστορία της ιδιωτικής εκπαίδευσης και των μαθητών της (και των καθηγητών της).
Το ότι βρέθηκαν ιδιωτικά σχολεία, σήμερα, χθες, προχθές, που αγνόησαν την επέτειο του Πολυτεχνείου, αρνούμενα να συμμετάσχουν στις σχετικές εκδηλώσεις μνήμης, είναι ένα γεγονός αισχρό και ντροπιαστικό, που αμαυρώνει την αγωνιστική ιστορία της ιδιωτικής εκπαίδευσης και των μαθητών της (και των καθηγητών της).
15/11/2018
Από τα καλύτερα τραγούδια του Lucio Dalla... και με ηχητικές
παραδοξότητες (ανάποδες ταινίες κ.λπ.). Είχε βγει και στην Ελλάδα (σε 45άρι),
το 1971.
12/11/2018
Για το θάνατο του “Spider-Man” Stan Lee γράφουν άλλοι. Εγώ
θέλω να γράψω για μιαν άλλη απώλεια, ένα σημαντικό μουσικό που μας άφησε πριν
από λίγες μέρες, στα 68 του (με την είδηση να περνάει στα ψιλά γράμματα). Ο λόγος για τον ιρλανδό folkist και πιανίστα Mícheál Ó Súilleabháin.
Τον Súilleabháin τον μάθαμε στην Ελλάδα το 1987, όταν κυκλοφόρησε από την
Venture / Virgin το άλμπουμ του “The Dolphin's Way”. RIP…
Σχόλια από το fb περί Lucio Dalla...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦώντας Δισκορυχείον Τρούσας
https://www.youtube.com/watch?v=ITU0Hd6Ym1E
Lucio Dalla - Il fiume e la città (1970)
Nikos Sarros
Έχω ακούσει ιστορίες (από περισσότερο του ενός ατόμου) ότι ο Νταλα είδε έρθει μέλος γκρουπ 64-65 στην Ελλάδα.
Σχόλια από το fb περί Robert Williams...
ΑπάντησηΔιαγραφήMichalis Matthaiou
Πάντα δεξιός ήταν,απλά αυτά ήταν της μοδός,της μεταπολίτευσης.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Πάντως εγώ δεν ξέρω άλλους δεξιούς που να γράψανε τέτοια τραγούδια.
Επίσης να θυμίσω πως μέσα στη χούντα είχε γράψει τους στίχους στο τραγούδι του Μορικόνε και της Μπαέζ "Ευχές για σας Νικόλα και Μπαρτ" (για τους αναρχικούς εργάτες Σάκο και Βαντσέτι).
Γιώργος Γιαννόπουλος
Πρέπει να ήταν ανέκαθεν συντηρητικός, απλώς προς στιγμήν πρέπει να έπαθε διχασμό επειδή τα γεγονότα εδώ θύμιζαν το "φράουλες και αίμα".
https://www.youtube.com/watch?v=xUG_t6JbYK0
ΚΙ ΕΣΥ ΠΕΤΑΞΕΣ - ROBERT WILLIAMS
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Δεν έχω στοιχεία ότι ήταν δεξιός στα σέβεντις. Τουλάχιστον τα τραγούδια του δεν δείχνουν κάτι τέτοιο. Επίσης ότι το ΠΑΣΟΚ, το '81 του πήρε το σκαλπ είναι αλήθεια (το έχει πει και ο ίδιος). Αν βρισκόταν στις παρυφές της Αριστεράς και μια τέτοια συμπεριφορά τον εξώθησε να εμπλακεί (από αντίδραση) πιο ενεργά με τη ΝΔ εγώ το βλέπω λογικό και ανθρώπινο.
Σκέφτομαι επίσης τον Τουρνά, ο οποίος ήταν πάντα Δεξιός, πως στη Μεταπολίτευση δεν έγραψε τραγούδια ούτε για τον Παναγούλη, ούτε για το Πολυτεχνείο (ούτε για τους Σάκο και Βαντσέτι βέβαια).
Γιώργος Γιαννόπουλος
Νομίζω από την αρχή της μεταπολίτευσης οι ποπ καλλιτέχνες -και οι του ελαφρού- είχαν απότομη κάμψη της δημοτικότητάς τους, λόγω της επέλασης του πολιτικού τραγουδιού, και το απέδιδαν στο ότι δεν τους προέβαλλαν τα μμε.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Αυτό είναι αλήθεια εν μέρει. Γιατί όλοι επί Μεταπολίτευσης έστησαν τις προσωπικές καριέρες τους. Και ο Πασχάλης και η Μπέσσυ και ο Τουρνάς κ.λπ. Το Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης στα μέσα του '70 είχε μόνο τέτοια τραγούδια (και τραγουδιστές).
Οι ποπ δεν είχαν κάμψη. Κάποιοι του ελαφρολαϊκού είχαν (κάποιοι όχι όλοι) και οι... ξενόφερτοι ροκάδες.
Γιώργος Γιαννόπουλος
Ναι, είναι σχετικά αυτά. Είχαν σίγουρα λιγότερη απήχηση από θεοδωράκη, μαρκόπουλο, μικρούτσικο κλπ, ενώ είχαν θεωρήσει ότι θα είχαν καριέρα αντίστοιχη με τους ποπ σταρς του εξωτερικού.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Αν το πάμε τώρα στα... ψυχολογικά. Εγώ πιστεύω πως ο Ουίλιαμς είναι συναισθηματικό άτομο και η προσέγγισή του προς την Αριστερά ήταν, εννοείται, συναισθηματική (δεν είναι κακό αυτό). Συναισθηματικά δηλαδή στα σέβεντις ήταν αριστερός. Είναι εύκολο, δε, ένα τέτοιο άτομο να αλλάξει στρατόπεδο άμα το πάρουν με το άγριο.
Δεν έχω μετρήσεις για δίσκους. Καλά, Μικρούτσικο άκουγαν ελάχιστοι τότε, γιατί τα τραγούδια του δεν ήταν πιασάρικα. Και το 1974-75 ναι, ο Θεοδωράκης, ο Λοΐζος, ο Μαρκόπουλος γέμιζαν στάδια. Όμως και οι ποπ ήταν πολύ επιτυχημένοι. Τους είχαν συνέχεια εξώφυλλο όλα τα περιοδικά, ήταν η επιτυχία της Γιουροβίζιον το 1977, με τον Πασχάλη γινόταν χαμός στα κορίτσια κ.λπ.
Και μην ξεχνάμε και κάτι τέτοια ε...
(δείχνω αφίσα από ποπ φεστιβάλ της Μεταπολίτευσης που είχε γίνει για την Κύπρο)
Γιώργος Γιαννόπουλος
Ναι, πιθανότατα τους ενοχλούσε και που τους αντιπαρέβαλλαν με το "ποιοτικό". Και δεν πρέπει να είχαν πολλές ευκαιρίες για συναυλίες, σταθερές εμφανίσεις σε μαγαζιά κλπ.(θυμάμα που είχα δει τον τουρνά στο γκρην παρκ, σε ανοιχτό χώρο -κάτι σαν αναψυκτήριο- τότε που έβγαλε το κυρίες και κύριοι).
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Το 1974-75 ήταν πιο δύσκολα. Από το 1976 και μετά πήγαν καλύτερα και γι' αυτούς τα πράγματα. Εξαρτάται τώρα και με τον καθένα πώς μπόρεσε να σταθεί στις δύσκολες συνθήκες. Πάντως μετά το '81 οι περισσότεροι καθαροί ποπ τραγουδιστές (που δεν γράφανε οι ίδιοι τραγούδια δηλαδή) άρχισαν να σβήνουν.
Γιώργος Χαρωνίτης
ΔιαγραφήΣυμφωνώ με αυτό που λέει ο Φώντας: ο Ρόμπερτ ήταν (και μάλλον εξακολουθεί να είναι) ευαίσθητος καλλιτέχνης και, όντως, τέτοια τραγούδια κοινωνικοπολιτικής ευαισθησίας μόνο από αυτόν προήλθαν μέσα από το γενικότερο ποπ σκηνικό. Δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει μαρξιστική βάση! Η πολιτικοποίηση στις αρχές των seventies ήταν κάτι ευρύτερο. [Όσο για τον πρασινοσκουληκισμό που προέκυψε μετά την "αλλαγή", είναι κάτι αδιανόητο! Μετά από αυτό, η Ελλάδα έγινε σκυλάδικο!]
Γιώργος Γιαννόπουλος
Ο ίδιος μάλιστα σε παλαιότερη συνέντευξή του στην εφημερίδα «Freddo» και την Σάσα Σταμάτη μίλησε για το πώς έγραψε τον ύμνο της ΝΔ ενώ είχε υποστηρίξει οτι το γεγονός αυτό του κατέστρεψε την καριέρα: "..................Εγώ ήμουν μέλος της ΕΡΕ από το 1963, στη συνέχεια ήρθε η χούντα καταργήθηκαν τα κόμματα, και από το 1974 είμαι μέλος της Νέας Δημοκρατίας. Δεν είχα ενοχλήσει πολιτικά κανένα χώρο, όμως με την έλευση του ΠΑΣΟΚ το 1981 σταμάτησε κάθε τρόπος επικοινωνίας μου προς το κοινό και ταυτόχρονα όλοι οι δίσκοι μου, που βρίσκονταν στις δισκοθήκες της ΕΡΤ και της ΥΕΝΕΔ καταστράφηκαν. Μου έκαναν πόλεμο και δεν κατάλαβα ποτέ το γιατί. Δεν έχω μετανιώσει που έγραψα τον ύμνο και θα το ξαναέκανα. Ουσιαστικά η καλλιτεχνική μου καριέρα, από το 1983 και μετά τελείωσε διότι δεν είχα βήμα επειδή με θεωρούσαν δεξιό"
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
To ξέρω αυτό που έχει πει (το αντιμετωπίζω με μεγάλο σκεπτικισμό), αλλά εγώ ξαναλέω πως έγινε δεξιός μετά το '81. Δεν συνάδουν τα τραγούδια του στα σέβεντις ούτε με την ΕΡΕ, ούτε με τη ΝΔ. Αν ποτέ τον τρακάρω κάπου θα του κάνω τις σωστές ερωτήσεις, γύρω από το πώς έγραψε αυτά τα κομμάτια.
Δεν μπορεί να ήταν δεξιός και να έγραφε τραγούδι για τη δολοφονία του Παναγούλη, όταν το όνομα του Αβέρωφ είχε εμπλακεί σαφώς στην υπόθεση. (Τα τραγούδια της γαλάζιας γενιάς τα έκανε επί Αβέρωφ).
https://www.youtube.com/watch?v=Sy1U1xhr70g
ΡΟΜΠΕΡΤ ΟΥΙΛΛΙΑΜΣ-ΖΕΙ
>>Ο Παναγούλης πλέον έχει άλλους εχθρούς. Όπως γράφει ο Κώστας Μαρδάς, «Έβαλε νέο άμεσο στόχο: Τα αρχεία της ΕΣΑ και τον Ευάγγελο Αβέρωφ. Με τον τελευταίο είχε ψύχωση. Πίστευε ότι αποτελούσε, τρόπον τινά, τον Δούρειο Ίππο της Ακροδεξιάς, στην καραμανλική κυβέρνηση. Ότι ήταν προστάτης των χουντικών. Ότι ετοίμαζε μια ημιχούντα».<<
Γιώργος Γιαννόπουλος
Ωραία μελωδία, όπως και σε άλλα δικά του.
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Μέχρι και στη Λάμψη ήταν γαμάτος (χαμόγελο)
Ο Ηφαιστος η Παλμερ κτλπ,ηταν κατωτερες τεχνικες σχολες,με φτωχοπαιδα που τα περισσοτερα δουλευαν οικοδομη,καμια σχεση με τα σημερινα ιδιωτικα σχολεια,που τα παιδια συχναζουν σε κατι Mall
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχαν δίδακτρα, άρα δεν ήταν τζάμπα.
ΔιαγραφήΚαι δεν πήγαιναν αναγκαστικά φτωχόπαιδα, αλλά παιδιά, κυρίως, που δεν τα έπαιρναν τα γράμματα (όπως λέγανε παλιά) και που οι γονείς τους είχαν τα φράγκα να πληρώσουν μια μέση τεχνική σχολή, προκειμένου τα παιδιά τους να πάρουν ένα χαρτί.
(Δεν συγκρίνω με τα σημερινά ακριβά ιδιωτικά σχολεία - εξάλλου τότε στα ιδιωτικά σχολεία πήγαιναν κυρίως οι κουμπούρες, που δεν μπορούσαν να βγάλουν το δημόσιο σχολείο, όχι απλά οι φραγκάτοι).
Αυτα τα φτωχοπαιδα ηταν απ τα καλυτερα παιδια που γνωρισα σ ολη την ζωη μου,μα σε ολη. Παιδια με αισθηματα ,σεβασμο,μα τι να λεω τωρα. Χαιρομαι που γνωρισα αρκετα, στην Α ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ,ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΣΙΒΙΤΑΝΙΔΕΙΟΥ ΣΧΟΛΗΣ. ΕΓΩ ο αποφοιτος 6αξιου Γυμνασιου και αποτυχων των εισαγωγικων στην ανωτερα εκπαιδευση.
ΔιαγραφήΣχετικά με τον Ρόμπερτ Ουίλλιαμς, αφήστε κι έναν παραθυράκι μήπως απλώς ο άνθρωπος ανήκε στην αντιχουντική φιλελεύθερη πτέρυγα - αυτήν που εξέφραζε ο Μπακογιάννης ας πούμε. Το "πας φιλελεύθερος χουντικός" δεν είναι αξίωμα. Για να μην πω ότι πλείστοι όσοι από το μετέπειτα Πασοκ του '80 μπορεί να ήσαν κανονικοί χουντικοί και με την βούλα. Η βλαχοσοσιαλδημοκρατία με τον φασισμό μπορούν να έχουν περισσότερα κοινά απ' όσα φανταζόμαστε. Την έλλειψη αισθητικής και πραγματικής πνευματικής καλλιέργειας ας πούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφή