ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΤΖΗΚΑΣ για ένα ορχηστρικό άλμπουμ του

Ένας άγνωστος προς εμένα συνθέτης είναι ο Vasileios Tzikas (Βασίλειος Τζήκας ή Τζίκας;) και γι’ αυτό αποτάθηκα στο site του (που είναι γραμμένο στην αγγλική), για κάποιες πρώτες πληροφορίες. Από ’κει λοιπόν διαβάζουμε:

«Ο Βασίλειος Τζίκας γεννήθηκε στη Λάρισα. Από την παιδική ηλικία του άρχισε να πειραματίζεται με τους ήχους. Αυτό το πάθος του τον οδήγησε στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, απ’ όπου αποφοίτησε ως μηχανικός ήχου. Σήμερα εργάζεται ως συνθέτης και παραγωγός. Συμμετέχει σε διάφορα μουσικά πρότζεκτ και συγκροτήματα, τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Γερμανία. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του ανακάλυψε το δεύτερο μεγάλο πάθος του – που ήταν οι ταινίες. Σκηνοθέτησε μικρού μήκους ταινίες, ντοκιμαντέρ και διαφημιστικά. Παράγει μουσικά βίντεο και εργάζεται ως καμεραμάν. Τη μουσική του την βρίσκεις σε διάφορα φιλμ. Ζει και εργάζεται στο Βερολίνο».

Περαιτέρω, έψαξα, για τον Βασίλειο Τζίκα, στις βάσεις IMDb και discogs, αλλά δεν βρήκα κάτι εκεί, που να μου δείχνει το ένα ή το άλλο. Μένω λοιπόν στην περίπτωση τού άλμπουμ του “Aposmos” ή και “Aποsmos” [Private Pressing, 2017] και γι’ αυτό θα πω… όσα παρακάτω.

Το “Aposmos” είναι ένα ορχηστρικό έργο (ας το πω έτσι, επειδή έχει μιαν ενότητα σαν άκουσμα), που κουβαλά στα μέτρα του πολλές ηχητικές μνήμες (του συνθέτη του προφανώς). 

Ο Τζίκας έχει συνθέσει πολύ ωραίες μουσικές, με έμφαση στην καλή μελωδία και στο νοσταλγικό αίσθημα (το οποίον αίσθημα αυτές οι δικές του μελωδίες το εξαναγκάζουν να βγει στην επιφάνεια). Και αυτό επιτυγχάνεται, επειδή ο Τζίκας είναι και ταλαντούχος μελωδός, αλλά και πολύ καλός ενορχηστρωτής.

Στο “Aposmos” παίρνουν μέρος δεκατέσσερις μουσικοί, που χειρίζονται ακόμη περισσότερα όργανα (ντραμς, κοντραμπάσο, κιθάρες, κανονάκι, άρπα, βιολί, βιόλα, τσέλο, πιάνο, φλάουτο, τρομπόνι, νέι, πλήκτρα…), ανάμεσα στους οποίους διακρίνουμε και μερικά πολύ γνωστά ονόματα, όπως εκείνα του Πάνου Δημητρακόπουλου ή του Φώτη Σιώτα, ενώ και ο ίδιος ο Τζίκας χειρίζεται εδώ κιθάρες, μαντολίνο, μελόντικα και πλήκτρα.

Το άλμπουμ κυλάει με καταφανή άνεση, καθώς τα κομμάτια εναλλάσσονται σε μια θαυμαστή σειρά, με τις πολλές και ποικίλες επιμέρους αναφορές (από την παράδοση δανεισμένες, μέχρι και τα πιο σύγχρονα μελωδικά κινηματογραφικά scores – Alexandre Desplat π.χ.) να παρέχουν, στην πορεία, όλες τις απαραίτητες κορυφώσεις.

Επαφή: www.vasili.eu