LOGOUT νέο concept άλμπουμ ενός έλληνα τραγουδοποιού με ιδιαίτερο ύφος και δυνατότητες

Το τρίτο άλμπουμ του LΟGOUT είναι γεγονός, έχει τίτλο περαιτέρω “N91^ο” (2019) και είναι τυπωμένο, σε βινύλιο, για την ολλανδική Tiny Room Records. Έρχεται δε μετά από τα ελληνικά του “Paper Plane Flight Recorder” (2011) και “Little Things Buried in Concrete” (2013), που είχαν τυπωθεί για την Inner Ear. Και σ’ αυτό το LP o LOGOUT συνεχίζει να βαθαίνει σ’ εκείνο το χώρο της lo-fi μπαλάντας, μέσα στην οποία χωράνε διάφορα κόλπα και ηλεκτρονικά, προτείνοντας παράλληλα ένα concept, το οποίο υποστηρίζει σωστά. Τι λέει αυτό το concept; Διαβάζουμε από το bandcamp της ολλανδικής εταιρείας:

«Το “N91°” έχει να κάνει με την ιστορία ενός παρία που ξυπνάει σε μια αμμώδη ακτή, χωρίς να θυμάται τίποτα από το παρελθόν του. Σταδιακά αρχίζει να ανακαλεί τι τον έφερε εκεί, με τη βοήθεια μερικών μικροπραγμάτων που βρίσκει στα σκισμένα ρούχα του – ένα αεροπορικό εισιτήριο, ένα χειρόγραφο σημείωμα που λέει “αγάπα με σαν να μην υπάρχει αύριο”, ένα κομμάτι χαρταετού. Το σώμα μιας γυναίκας κείται κοντά του στην ακτή. Η λογική και ο χρόνος χαλαρώνουν, καθώς η μνήμη τού ατυχήματος επανέρχεται. Στην πραγματικότητα ή στο όνειρο, η γυναίκα επιστρέφει στη ζωή και οι δυο τους πλέουν πια στα άγρια νερά πέρα από το γεωγραφικό πλάτος των 90 μοιρών (σ.σ. πέρα από το βόρειο πόλο δηλαδή)». 

Δεν ξέρω αν είναι επηρεασμένος από την ταινία κινουμένων σχεδίων La Tortue Rouge ε.τ. Η Κόκκινη Χελώνα (2016) του Michael Dudok de Wit ο LOGOUT, στην πράξη όμως κάτι τέτοιες εικόνες ανακαλεί το σενάριό του – και δεν το λέω για κακό φυσικά.

Τα τραγούδια του LOGOUT έχουν εκείνη την «χαμηλού» τύπου προσέγγιση, που είχαν στο παρελθόν τα τραγούδια του Syd Barrett (κυρίως των προσωπικών δίσκων του – όχι των Floyds). Αυτό το lo-fi σκηνικό επιχειρείται, στη βάση του (και όχι ακριβώς στον τύπο του), να αναπαραχθεί κι εδώ μέσω της τραγουδιστικής άρθρωσης, όπως και ορισμένων ενοργανώσεων που προσεγγίζουν την ψυχεδελικότητα της εποχής (εκείνης). Άξονας οι απλές μελωδικές γραμμές, κυρίως, που οδηγούν σε πολύ συμπαθητικά τραγούδια, σαν το “Bayorsai” π.χ., και ακόμη οι οργανικές επεκτάσεις τόσο στο “Bayorsai” (που μάλλον πρόκειται για το ωραιότερο track του άλμπουμ) όσο και στα “I will meet you there”, “Gone forever” και “Accidents”, και ταυτοχρόνως ο synth με στοιχεία minimal ηχητικός προβληματισμός (που ανακαλεί patterns α λα Tangerine Dream εποχής 1975-1980 φερ’ ειπείν και που βοηθά τα τραγούδια να ακούγονται μ’ έναν ιδιαίτερο τρόπο – ως κάτι άλλο, από εκείνο που ίσως είναι). Κι αυτό μ’ αρέσει σχεδόν σε όλα τα tracks τού “N91^ο”, ακόμη και στο μακρύτερο στο χρόνο, το “Pessoan odyssey”, που εξελίσσεται σαν ένα πολύ ενδιαφέρον old school electro.

Το τρίτο αυτό LP τού LOGOUT είναι ένα μάλλον παράξενο άλμπουμ, που δεν απομακρύνεται από τον πυρήνα των προηγούμενων δουλειών του. Και τούτο είναι πολύ θετικό. Δείχνει πως ο άνθρωπος αυτός ψάχνει τον ήχο του, εμμένοντας στα βασικά συστατικά της τραγουδοποιίας του, με τα οποία μας συστήθηκε, δίχως να περιφέρεται… ασκόπως από ’δω κι από ’κει.

Πάντα χρειάζεται ψάξιμο, άλλα μεγάλη σημασία έχει και ο προσανατολισμός.

Επαφή: https://tinyroomrecords.bandcamp.com/album/n91