Τετάρτη 8 Ιουλίου 2020

ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 277

8/6/2020
Μεγάλος πιανίστας της τζαζ και συνθέτης, αλλά όχι από εκείνους που θα τον βρεις σε κάθε δισκοθήκη, ακόμη και ψαγμένη. Είναι ο Andrew Hill και είναι ένα άλμπουμ του στην Blue Note από το 1970 –την εποχή της Μαύρης Δύναμης, αλλά και την εποχή όπου η μουσική επεκτεινόταν προς πάσα κατεύθυνση, από ανάγκη και όχι από επίδειξη– στο οποίο (άλμπουμ) δίνει πρώτο ρόλο στις φωνές. Όχι στο (καταληπτό) τραγούδι. Στις φωνές...

6/6/2020
Η σχέση του Ennio Morricone με την Ελλάδα ήταν πολύ στενή. Θέλω να γράψω κάτι, αλλά δεν ξέρω αν θα προλάβω - γιατί ήδη έγραφα κάτι άλλο και το παράτησα, για ν' ασχοληθώ λίγο με τον Ennio, διαπιστώνοντας πως και αυτό το κείμενο, οι σχέσεις Morricone και Ελλάδας, είναι μπελάς. Αν θες δηλαδή να γράψεις κάτι πρωτότυπο και όχι τα ίδια και τα ίδια...
Εδώ ένα τραγούδι του Μαέστρου, ωραίο τραγούδι, που έχει πει ο Ντέμης Ρούσσος...

6/7/2020
Θέλετε ελληνική πληροφορία για τον Ennio Morricone, που να τα σπάει; Μόνο από εδώ...
Προσέξτε αυτή τη φωτογραφία με τον Ερρίκο Μπριόλα από την ταινία «Κυνηγημένη Προσφυγοπούλα» του 1969. Και δείτε κάτω αριστερά, κολλημένο στον τοίχο, το εξώφυλλο του ελληνικού άλμπουμ τού Peter Tevis (ελληνική κοπή εννοώ) “Un Pugno di… West / Celebri Canzoni Western”, στην RCA Victor του Ορφανίδη. 
Ποιος είναι ο Peter Tevis; Ένας αμερικανός folkist, που έκανε καριέρα στην Ιταλία στα πρώτα χρόνια του ’60 από τη διασκευή του οποίου στο κλασικό “The pastures of plenty”του Woody Guthrie, το 1962 (με τη συνοδεία της ορχήστρας του Morricone), ξεκινά ουσιαστικά η μυθολογία των spaghetti-western soundtracks.
Το άλμπουμ του Tevis φαίνεται πως ήταν αρκετά γνωστό στην Ελλάδα του ’68 και κάποιος το κόλλησε στον τοίχο τού... δισκογραφικού παράγοντα Μπριόλα.
[ακούστε τη διασκευή στα σχόλια]

6/7/2020
Να πάρουμε τα χρόνια του θείου (θεϊκού) Ennio. Τι να πεις αυτή τη στιγμή; Κουράστηκα να βάζω λάικ σε ανεβάσματα φίλων...

6/7/2020
Ωραίο τραγούδι του Nick Lowe από το ξεκίνημά του, όταν έπαιζε στους Kippington Lodge, το 1969. Το κομμάτι είχε μπει σε μια συλλογή που είχε τυπωθεί και στην Ελλάδα, στα μέσα των 80s, και από 'κει το έμαθα. Κλασικός βρετανικός ψυχεδελικός ήχος...

4/7/2020
Τελευταίο κομμάτι στο θρυλικό Deuce του 1971, αλλά κι ένα από τα 3-4 ωραιότερα τραγούδια του Rory Gallagher...

7 σχόλια:

  1. Σχόλια από το fb στο ποστ "Να πάρουμε τα χρόνια του θείου (θεϊκού) Ennio."...

    Xenofon Rarakos
    Αστεία - αστεία, από τους 'ελαφρείς' ποπ καλλιτέχνες εκείνης της εποχής (άνυδρης σε πληροφορία και μια στοιχειώδη έστω ενημέρωση εκεί στην επαρχία παιδιά) έφτασαν στα αυτιά μας ακριβές μελωδίες σπουδαίων δημιουργών. Όπως ο Μορικόνε και Γκράχαμ Νας από τον Πασχάλη, ή Ζακ Μπρελ, Χάρι Νίλσον, Τζον Λέννον ή και Τσαϊκόφσκι (!) από τη Βίκυ Λέανδρος....για να πούμε δυο χαρακτηριστικές περιπτώσεις.

    Akis Ladikos
    R.I.P...

    Ανδρέας Φουρλας
    Όμορφες Εποχές.On The Rock's

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σχόλια από το fb στο ποστ "Θέλετε ελληνική πληροφορία για τον Ennio Morricone, που να τα σπάει;"...

    Γιώργος Χαρωνίτης
    Το άλμπουμ του Peter Tevis ήταν πολύ γνωστό γιατί στα mid-sixties τα καουμπόικα ήταν πολύ της μόδας. Εγώ τα 45άρια που είχα τα έχασα σε διάφορα πάρτι!

    Panagiotis Makris
    Τον εχω τον Δισκο...

    Christos Sideris
    Τα σπας ρε φιλε! Τι απίστευτη πληροφορία ήταν πάλι αυτή!!!@

    Stam Ekmek
    Τα σεβη μου

    Dimitris Gerasimides
    Δεν είχε και μια συνεργασία με μίκη Θεοδωράκη;

    Evdokia Preka
    Καλή σας μέρα. Εξαιρετικό το σχόλιό σας και μάλιστα λέγεται ότι ακούγοντας αυτό το δίσκο ο Sergio Leone τού "εμπιστεύτηκε" για πρώτη φορά τη μουσική στις ταινίες του μιας και δεν του άρεσαν διόλου ό,τι σάουντρακ (σε 2 ταινίες) είχε ακούσει μέχρι τότε από τον Ιταλό συνθέτη (πηγή από το το ντοκιμαντέρ τού BBC2-Ennio Morricone).

    Γιώργος Χαρωνίτης
    Έτσι ήταν! Ο Leone άκουσε το "Pastures of Plenty" και είπε "Θέλω αυτό χωρίς τα λόγια!". Και έγινε το "Titoli" στο "Per un pugno di dollari". Και από εδώ άρχισε ένα ταξίδι που δεν θα σταματήσει - ούτε καν με το φυσικό θάνατο!

    Θανάσης Ζελιαναίος
    Καλά ρε συ Φώντα, εσύ σε αυτά τα πράγματα συνήθως κάνεις καλή δουλειά εδώ πώς παρασύρθηκες έτσι; Λέγεται αυτό "ελληνική πληροφορία για τον Morricone" επειδή κρέμεται ένας δίσκος σε έναν τοίχο; Γραφείο δισκογραφικής εταιρείας είναι, γεμάτο με δίσκους και πόστερ θα είναι ο τοίχος. Τι θα πούμε δηλαδή ότι όλα αυτά, ότι είναι ελληνική πληροφορία για όλους αυτούς που κρέμονται εκεί πίσω;
    Κατά τα άλλα η αξία της ανάρτησης έγκειται (για όσους δεν το ξέρουν ήδη) στο ότι το βασικό θέμα του Για Μία Χούφτα Δολλάρια προϋπήρχε ως τραγούδι και απλώς το ξαναδούλεψε ο Μορικόνε σε instrumental για να το βάλει στην ταινία. Αλλά μέχρι κει!

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Πάντα κάνω καλή δουλειά, όχι συνήθως, και αυτό, το συγκεκριμένο, είναι ένα εύρημα. Γιατί το υποτιμάς; Και τι σημαίνει "παρασύρθηκες"; Παντελώς άστοχος χαρακτηρισμός. Είχα δει στον τοίχο κολλημένον τον Peter Tevis και πήρα μια οθόνη, πριν κάτι χρόνια; Δεν σου αρέσει; Το θεωρείς ασήμαντο; Κατ' αρχάς μπορεί να το έχουν δει χιλιάδες, αλλά κανείς δεν το πρόσεξε. Γιατί, για να το προσέξεις πρέπει να ξέρεις τον Tevis - και κάποιοι είναι σίγουρο πως τον έμαθαν, τώρα, απ' αυτή την ανάρτηση. Και τι σημαίνει "αξία της ανάρτησης"; Εγώ γράφω και σημειώνω πάντα αυτά που μ' αρέσουν. Χέστηκα για το αν έχουν αξία ή όχι. Την πλάκα μου κάνω. Αλλά την κάνω πάντα με ευσυνειδησία και συνέπεια.
    Και φυσικά είναι ελληνική πληροφορία για τον Μορικόνε. Γιατί ο Tevis ήταν συνεργάτης του πριν απ' όλους σχεδόν (από το 1962), και γιατί το LP του είχε βγει ελληνικό - κάτι εντελώς απίθανο, για την Ελλάδα του '68. Αυτή είναι η σημαντική πληροφορία, γιατί δεν το έπιασες - το ότι ο δίσκος είναι ελληνικός, και το πιο πιθανό θα ήταν ο ελληνικός δίσκος να κρεμαστεί στον τοίχο (και όχι κάποιος εισαγωγής). 228 άνθρωποι τίμησαν την ανάρτηση μ' ένα λάικ - δεν έγραψαν αυτό που έγραψες εσύ, αλλά ok. Δικαίωμά σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θανάσης Ζελιαναίος
      Φυσικά και υπάρχει "αξία της ανάρτησης" και τη δίνει αυτός που τη διαβάζει. Βλέπω μια πληροφορία και δε θα την αξιολογήσω; Και θα το κάνω ή από μέσα μου ή με σχόλιο ανάλογα με την όρεξη. Και αυτό που λέω είναι ότι αν δεν έβαζες τη φωτογραφία και την πρώτη παράγραφο που μιλάει για τη σκηνή και έμπαινες κατευθείαν στον Tevis και το τραγούδι η "αξία της ανάρτησης" θα ήταν ακριβώς η ίδια. Άντε πες τώρα και τον τελευταίο λόγο γιατί τον δικαιούσαι και αυτά. End of story.

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Άσε τις εξυπνάδες του στυλ "τελευταίος λόγος". Σε απασχολεί ποιος θα έχει τον τελευταίο λόγο; Αυτός που έχει δίκιο θα τον έχει. Την αξία την δίνει όπως λες ο κάθε αναγνώστης - και 229 αναγνώστες την αξιολόγησαν θετικά την ανάρτηση. Και κυρίως τη φωτογραφία αξιολόγησαν. Εγώ τι να αξιολογήσω; Εγώ γράφω χιλιάδες πράγματα συνέχεια - άλλη δουλειά δεν είχα να κάνω να αξιολογώ κάθε τι που γράφω. Ξέρω ότι πάντα γράφω με συνείδηση και σοβαρότητα και αυτό μου αρκεί.
      Και ξαναλέω, γιατί μάλλον είσαι άσχετος με τέτοια θέματα. Το νόημα εδώ είναι το ελληνικό LP του Tevis στην ταινία του Κατσημιτσούλια (και φυσικά η "οθονιά"), και όχι όλα τα υπόλοιπα που είναι εν πάση περιπτώσει γνωστά και τα έχουν γράψει κι άλλοι.

      Theodoulos Paraskevaides
      ΠΟΤΕ ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΠΟΡ ΤΟΥ...,"ΕΞΥΠΝΑΔΙΣΜΟΥ"......ΑΠΟΡΩ ΜΕ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ,ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΠΟΡΩ!!!!!!....ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΦΑΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ,ΣΤΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ,ΣΤΟ ΓΡΑΨΙΜΟ,ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΝΕΙ,ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΟΣ ΤΟΥ ΕΠΑ ΙΟΝΤΟΣ!!!!!....ΤΙ ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ ΔΕΡΝΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΡΕ ΦΩΝΤΑ.....

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      https://www.youtube.com/watch?v=XAE9tFd6WkQ
      Ennio Morricone & Peter Tevis - Pastures of Plenty

      Γιώργος Χαρωνίτης
      Το Pastures of Plenty δεν υπάρχει στο άλμπουμ.

      Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Το ξέρω. ��
      Μάλιστα το εξώφυλλο της ελληνικής κυκλοφορίας είναι διαφορετικό από το original ιταλικό, αλλά δεν θα πω τώρα σε τι διαφέρει και γιατί. ��

      Ntinos Dimatatis στον Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
      Δεν ξέρω τι λέει ο φίλτατος Γιώργος, αλλά εγώ αυτό το άλμπουμ δεν το πέτυχα πουθενά !

      Γιώργος Χαρωνίτης στον Ntinos Dimatatis
      Είχε κυκλοφορήσει ως Un Pugno di... West No 2 - γιατί ήδη είχε βγει το Un Pugno di... West! Είναι του 1964-65 και περιέχει τις ενορχηστρώσεις που είχε κάνει ο Ennio Morricone σε διάφορα καουμπόικα τραγούδια με ερμηνευτή τον Peter Tevis. Φυσικά, εγώ το είδα '68-'69 (τότε πρέπει να κυκλοφόρησε εδώ από την RCA).

      Διαγραφή
  3. Σχόλια από το fb στο ποστ "Η σχέση του Ennio Morricone με την Ελλάδα ήταν πολύ στενή. Θέλω να γράψω κάτι, αλλά δεν ξέρω αν θα προλάβω"...

    Γιώργος Χαρωνίτης
    Το έχει πει στο άνοιγμα των τίτλων του "Ultimo treno della notte". Θρίλερ του Aldo Lado.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Και πιο πριν στην ταινία κινουμένων σχεδίων Il Giro del Mondo Degli Innamorati di Peynet. Είχε βγει δισκάκι τότε (1974) στην Ιαπωνία.

    Γιώργος Χαρωνίτης
    Στην ταινία κινουμένων σχεδίων υπάρχει το θέμα (forse basta), όχι όμως και το τραγούδι! Θα την ξαναδώ κάποια στιγμή για να το επιβεβαιώσω!

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Για δες την, γιατί εδώ λέει used in the movie
    https://www.discogs.com/Ennio-Morricone.../release/8777500
    Ennio Morricone And Demis Roussos - Le Tour Du Monde Des Amoureux De Peynet (Il Giro Del Mondo Degli Innamorati Di Peynet)

    Γιώργος Χαρωνίτης
    Θα το κάνω με πρώτη ευκαιρία γιατί είναι ωραίο φιλμάκι!

    Sakis Bwanas
    το τραγούδι υπάρχει και στο Il Giro del Mondo

    Γιώργος Χαρωνίτης
    ΟΚ

    Stathis Nikokavouras
    και ο τσιαπης του πανιωνιου εχει πει ενα τραγουδι σε μουσικη του μορικονε που εγραψε μαζι με χατζη .πολυχρονιαδη.κατσιμηχαιους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητέ Φώντα, χαίρομαι που δεν δημοσιεύεις τα σχόλια μου, κάνεις την άηχη φωνή μου πιο δυνατή καθώς η μνήμη μπορεί να έχει φως και άρωμα, αλλά ο παραγωγικός και παραγοντικός λόγος έχει ψυχική υπόσταση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να δηλώσεις ποιος είσαι, με πάσα ειλικρίνεια. Να έρθεις να σχολιάσεις στο fb με το ονοματεπώνυμό σου.
      Όταν το σχόλιο έχει προσωπικές αιχμές, και προέρχεται από ανώνυμον αναγνώστη, δεν το δημοσιεύω. Είναι εν πάση περιπτώσει στην δικαιοδοσία μου να το κάνω ή όχι.
      Να μάθετε να σχολιάζετε με το αληθινό ονοματεπώνυμό σας. Να έχετε την ευθύνη των λόγων σας.

      Διαγραφή
  5. Αγαπητέ Φώντα, χαίρομαι που διαβάζεις τα σχόλια μου. Θα ήθελα να δηλώσω ότι δεν υπάρχουν προσωπικές αιχμές για κανέναν, αλλά ευθείες κρίσεις. Στην εποχή της ηλεκτρονικής επικοινωνίας, αντιμετωπίζω όλες τις μορφές της με σκεπτικισμό και επιφύλαξη. Θεωρώ ότι οι κανόνες δεν μπαίνουν από κάποια ανώτερη αρχή ή από έναν συνταγματικό χάρτη επικοινωνιακής ελευθερίας. Όλες οι ψηφιακοί τρόποι και οι εκάστοτε πλατφόρμες (Facebook, Twitter, Instagram, Disqus, Viber, Skype και όσες άλλες αγνοώ) δεν κάνουν την ζωή μας ευκολότερη αλλά πιο τυραννική, προσπαθώντας να προλάβουμε κάθε φορά τις εξελίξεις και να είμαστε εντός «μόδας».
    Οι κανόνες γραφής κι ελευθερίας του λόγου μπαίνουν από μας τους ίδιους, όταν σεβόμαστε τον εαυτό μας και τους άλλους. Όταν υπάρχει μια εσωτερική δύναμη που λέγεται αρετή ή συνείδηση αυτό μας επιτρέπει ή όχι να παραβούμε αυτόκλητους κανόνες λόγου και συμπεριφοράς. Συγνώμη αν χρησιμοποιώ το ανώνυμο σχήμα, αλλά όπως είπα παραπάνω αντιπαθώ όλες τις πλατφόρμες και δεν είμαι «γραμμένος» σε καμιά από αυτές από ιδεολογική άποψη. Ακόμη και το mail μου είναι εταιρικό και το χρησιμοποιώ για επαγγελματικούς σκοπούς αποκλειστικά.
    Νομίζω ότι η επικοινωνία των ανθρώπων έχει χαθεί για πάντα. Μπορεί ν’ ακούγεται αιρετικό σαν άποψη, αλλά πάντα ελπίζω πως οι άνθρωποι καταφέρνουν να επικοινωνούν καλύτερα όταν αποφασίσουν να δείξουν το πραγματικό τους «πρόσωπο». Ξέρω ότι αυτό είναι και το πιο δύσκολο κομμάτι της προσωπικότητας του καθενός, γιατί πολύ απλά κανένας δεν θέλει να δείξει με το «καλημέρα» τις διαθέσεις του . Είναι πάντα δύσκολο και πονά πάντα τον καθένα μας. Είναι πιο εύκολο ν’ ακολουθείς μια «τακτική» λόγου, ανεξάρτητα πως θα την χαρακτήριζε ο συνομιλητής σου. Έτσι «κρύβεσαι» πίσω από μια ανώνυμη ή επώνυμη οθόνη, είτε χρησιμοποιείς αναγνωρίσιμο «προφίλ» είτε όχι. Πάντα μπορείς να είσαι διπρόσωπος, τριπλόσωπος ή πολλαπλών ειδώλων.
    Η «επιστημονική φαντασία» στην επικοινωνία είναι πλέον καθεστώς και πεδίο άσκησης επιβολής, εξουσίας, λόγου, χειραγώγησης, πολιτικής, ελέγχου και ότι άλλο ανοιχτά απεχθάνεται ο λογικός άνθρωπος, αλλά όταν όμως «ομολογεί» την κρίση σε άλλον, χρησιμοποιεί τρίτο πρόσωπο και πλάγιους τρόπους.
    Πολλές φορές διαφωνώ και «αντιπαθώ» γνώμες και σχόλια που εκφράζουν συντάκτες και σχολιαστές στα διάφορα blog ή site που υπάρχουν στο διαδίκτυο. Φυσικά σ’ αυτή την απέραντη θάλασσα της πληροφορίας είμαι ένας κόκκος άμμου σε μια ανώνυμη παραλία. Είναι ανέφικτο ν ‘ απαντάς, να συνομιλείς και να έχεις την ψευδαίσθηση ότι «παίρνεις» απαντήσεις που σε ικανοποιούν.
    Κάθε γνώμη όμως και φράση «μετράει», γιατί αν μη τι άλλο δείχνει κομμάτι της σκέψης αυτού που την εκφράζει. Δεν ξέρω όμως πόσοι διαβάζουν ξανά αυτά που σκέφτηκαν ή πόσο «βασανίζουν» και επιμένουν σ’ ένα δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης και κριτικής των δικών τους απόψεων.
    Είναι μια μεγάλη συζήτηση που για μένα απαιτεί ν’ «απορρίψεις» ευθύς εξαρχής το «αδιαπραγμάτευτο» για να οδηγηθεί το όχημα των παραγωγικών σκέψεων ενός συνόλου κάπου. Οι «πληγές» από μια τέτοια διαδικασία είναι πάντα αναπόφευκτες και επώδυνα θεραπεύσιμες αλλά απαραίτητες στο πεδίο μάχης του λόγου. Όλοι θέλουμε να είμαστε νικητές και κερδισμένοι, είναι στην φύση του ανθρώπου πιστεύω και θεμιτό έως ένα σημείο, αλλά προσωπικά για μένα το ζητούμενο είναι να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος και αυτό από μόνο του σημαίνει θυσίες και απώλειες. Είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε αυτό το κόστος;
    Ξέρω ότι η σελίδα σου δεν είναι ούτε φιλολογικό ούτε φιλοσοφικό βήμα. Συγνώμη αν καταχράστηκα λίγο από τον χρόνο σου και το περιθώριο να εκφραστώ κάπως διαφορετικά. Πιστεύω ότι αν παραμερίσουμε για λίγο το «εγώ» όλοι μας θα δούμε καλύτερα αποτελέσματα «μέσα» μας αλλά και «γύρω» μας. Σ’ ευχαριστώ. -Νίκος










    ΑπάντησηΔιαγραφή