Ο πιανίστας Alister Spence
είναι μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση για την τζαζ σκηνή τής Αυστραλίας, και όχι
μόνον. Το «όχι μόνον» δεν αναφέρεται, απλώς, στο ότι ο Spence πρωταγωνιστεί
και σε διεθνή jazz projects,
μα και στο γεγονός πως τα τελευταία χρόνια ο αυστραλός μουσικός εμφανίζεται και
με μερικά τοπικά ροκ σχήματα, που έκαναν πολύ μεγάλη εντύπωση στα eighties (και υπάρχουν
ακόμη). Λέμε για τους Sunnyboys,
τους Laughing Clowns και τους Apartments!
Πολυσχιδής λοιπόν και διαρκώς σε κίνηση, ο Spence είναι ευρύτερα
γνωστός μέσα από την συνεργασία του με την ιαπωνίδα πιανίστρια, συνθέτρια και αυτοσχεδιάστρια
Satoko
Fujii, καθώς έχει
συμμετάσχει στα άλμπουμ “Imagine Meeting you Here”
[Alister Spence Music,
2019] (ως Alister Spence
/ Satoko Fujii Orchestra Kobe),
“Intelsat” [Alister Spence Music, 2018] (ως Alister Spence / Satoko Fujii) και “Bright Force” [Libra Records, 2018] (ως Kira Kira, δηλ. Natsuki Tamura τρομπέτα,
Alister Spence fender rhodes,
εφφέ, προετοιμασία, Satoko Fujii πιάνο, Ittetsu Takemura ντραμς). Επίσης ως μέλος των ηλεκτρονικών, τζαζ-πειραματικών
Sensaround, ο Alister Spence έχει ηχογραφήσει το άλμπουμ “heart / noise” [HellosQuare Recordings, 2018], για το
οποίον επίσης έχουμε γράψει (πολύ καλά λόγια) στο blog.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν, με όλα τούτα, πως ο Αυστραλός δεν
είναι τυχαία περίπτωση – κάτι που τέλος πάντων αποδεικνύεται και από το πιο
πρόσφατο άλμπουμ του, το “Whirlpool” [Alister Spence Music, 2020],
που είναι διπλό (2CD)
και είναι σχεδόν σόλο-πιάνο. Σ’ αυτό το άλμπουμ ο Spence, που είναι μόνος του στο στούντιο
φυσικά (κάπου στο Σίδνεϊ, τον Οκτώβριο του ’19), χειρίζεται πιάνω μέσα-έξω,
κρουστά, ενώ προετοιμάζει κιόλας το όργανό του. Τυπικώς, το “Whirlpool” είναι
ένα solo project,
αλλά στην πράξη είναι οπωσδήποτε κάτι ευρύτερο (σαν ήχος εννοούμε).
Εδώ, σ’ ένα άλμπουμ διπλό, που περιέχει 23 tracks(!), όλων των διαρκειών, από
2λεπτα έως και 8λεπτα, η μουσική που περιέχεται είναι οπωσδήποτε για όλα τα
(προχωρημένα) γούστα. Υπάρχουν tracks αργά, με σκοτεινά μπάσα, υποβλητικά, άλλα που ολοκληρώνονται
σε/με μία οκτάβα πλήκτρων, άλλα που απλώνονται σε όλο το πληκτρολόγιο, άλλα που
σε ανατριχιάζουν με την αντηχητική λειτουργία τους, έντονα, σκληρά, πολεμικά
σχεδόν, με καταιγισμούς από clusters,
άλλα βεβαίως λυρικά, εμφανίζοντας μια φυσική ομορφιά και άλλα, οπωσδήποτε,
εντελώς πειραματικά (στα οποία πρωταγωνιστεί, εννοείται, το prepared πιάνο),
που έχουν, θα έλεγα, ακόμη πιο μεγάλο ενδιαφέρον, και που δείχνουν τις
πραγματικά μεγάλες δυνατότητες αυτού του μουσικού, του Alister Spence, που διαθέτει... πολλά
βέλη στη φαρέτρα του.
Στην πρώτη γραμμή θα τοποθετούσαμε τα “(dis)similarity”, “(en)folded”, “(some)where” και “(pre)text” από το πρώτο CD και
“(under)standing”, “(wide)spread”, “(re)animate” και “(un)likely” από το δεύτερο. Tracks περίεργα, πρωτότυπα
(τα περισσότερα απ’ αυτά), στα οποία κυριαρχεί η φαντασία, το απρόσμενο, το
αλλόκοτο, δίχως ποτέ να χάνεται η επαφή με το ότι πρόκειται, σε κάθε περίπτωση,
για μουσική, για δημιουργική μουσική, με αρχή, μέση και τέλος.
Dear Phontas,
ΑπάντησηΔιαγραφήMany thanks for this wonderful review of 'Whirlpool'
Best wishes
Alister Spence