Σύζυγος της
Νίτσας Τσαγανέα, λαμπρός πρωταγωνιστής του θεάτρου και του κινηματογράφου και
διακεκριμένος τροτσκιστής
Έμαθα για πρώτη φορά για τον Γιώργο Βιτσώρη (1899-1954), όταν έπεσε στα χέρια μου, πριν κάμποσα χρόνια, το βιβλίο Θεατρικές Μνήμες [Τάσος Πιτσιλός, 1986], γραμμένο από τον σημαντικό ηθοποιό και ερευνητή του θεάτρου μας Αρτέμη Μάτσα. Σ’ εκείνο το βιβλίο ο Μάτσας αφιέρωνε οκτώ σελίδες στον Βιτσώρη, στο κεφάλαιο «Γιώργος Βιτσώρης: Ο Επαναστάτης», δημοσιεύοντας, για πρώτη ίσως φορά, σημαντικά στοιχεία της διαδρομής του, μαζί με μια φωτογραφία.
Ας μεταφέρουμε τα πρώτα λόγια από εκείνο το βιβλίο, που είναι ό,τι πρέπει για εισαγωγή:
«Γιώργος Βιτσώρης: Ο Ιδεολόγος Αγωνιστής. Σε ώρες δύσκολες ύψωσε τη σημαία της Αγάπης του για τον Άνθρωπο, μέσα από το πολιτικό του πιστεύω. Αγωνίστηκε παντού, σε κάθε χώρο. Αγνός πάντα, αμόλυντος, φωτισμένος νους και καρδιά. Έτσι όπως ταιριάζει στους αληθινούς μαχητές. Όποιος ιδεολογίας... Έτσι. Στον Γιώργο Βιτσώρη θα στρέψουμε τη θύμηση. Ξεκινώντας από το θέατρο, που τόσο το λάτρεψε. Γεννημένος στην Καβάλα το 1899, τελείωσε το Γυμνάσιο στην Αθήνα. Αδέλφια του ήταν ο γνωστός ζωγράφος Μίμης Βιτσώρης και ο ποιητής (σ.σ. και ηθοποιός) Τίμος Βιτσώρης.
Σπούδαζε στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Λότνερ, στο ιστορικό ερειπωμένο τώρα κτίριο της οδού Φειδίου 3, που αργότερα μετονομάστηκε σε Ελληνικόν Ωδείον, παράλληλα με την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων. Καθηγητές της Σχολής ο περίφημος ηθοποιός Νίκος Παπαγεωργίου, άντρας της Σαπφώς Αλκαίου, πατέρας της πρωταγωνίστριας Μαρίας Αλκαίου, και η Θεώνη Δρακοπούλου (η Μυρτιώτισσα). Ανάμεσα στους συμμαθητές του η μεγάλη Ελένη Παπαδάκη, η Αντιγόνη Μεταξά (η θεία Λένα αργότερα), ο Κώστας Κροντηράς, η Κατερίνα Κακούρη και η Νίτσα Βιτσώρη (σ.σ. πριν Λάσκαρη και αργότερα Τσαγανέα) που την ερωτεύτηκε, παντρεύτηκαν (σ.σ. το 1921) και έκαναν μια κόρη, τη μετέπειτα πρωταγωνίστρια Λιάνα Βιτσώρη, θεατρική συγγραφέα, τιμημένη και ως ποιήτρια».
Έκτοτε
για τον Γιώργο Βιτσώρη δεν θυμάμαι να διάβασα ποτέ κάτι σημαντικό, πέρα από
σκόρπιες αναφορές εδώ κι εκεί – και αυτό έως πέρυσι, όταν κυκλοφόρησε (Μάιος
2019) η εξαιρετική μελέτη του σκηνοθέτη και συγγραφέα Νίκου Θεοδοσίου Ο Άγνωστος Βιτσώρης, μια πολύ
περιποιημένη, ιδιωτική, έκδοση 100 μόλις αντιτύπων.
Η συνέχεια
εδώ...
https://www.lifo.gr/articles/theater_articles/297060/giorgos-vitsoris-enas-trotskistis-ithopoios-poy-afise-aneksitilo-ixnos-sto-proto-miso-toy-20oy-aiona
Έμαθα για πρώτη φορά για τον Γιώργο Βιτσώρη (1899-1954), όταν έπεσε στα χέρια μου, πριν κάμποσα χρόνια, το βιβλίο Θεατρικές Μνήμες [Τάσος Πιτσιλός, 1986], γραμμένο από τον σημαντικό ηθοποιό και ερευνητή του θεάτρου μας Αρτέμη Μάτσα. Σ’ εκείνο το βιβλίο ο Μάτσας αφιέρωνε οκτώ σελίδες στον Βιτσώρη, στο κεφάλαιο «Γιώργος Βιτσώρης: Ο Επαναστάτης», δημοσιεύοντας, για πρώτη ίσως φορά, σημαντικά στοιχεία της διαδρομής του, μαζί με μια φωτογραφία.
Ας μεταφέρουμε τα πρώτα λόγια από εκείνο το βιβλίο, που είναι ό,τι πρέπει για εισαγωγή:
«Γιώργος Βιτσώρης: Ο Ιδεολόγος Αγωνιστής. Σε ώρες δύσκολες ύψωσε τη σημαία της Αγάπης του για τον Άνθρωπο, μέσα από το πολιτικό του πιστεύω. Αγωνίστηκε παντού, σε κάθε χώρο. Αγνός πάντα, αμόλυντος, φωτισμένος νους και καρδιά. Έτσι όπως ταιριάζει στους αληθινούς μαχητές. Όποιος ιδεολογίας... Έτσι. Στον Γιώργο Βιτσώρη θα στρέψουμε τη θύμηση. Ξεκινώντας από το θέατρο, που τόσο το λάτρεψε. Γεννημένος στην Καβάλα το 1899, τελείωσε το Γυμνάσιο στην Αθήνα. Αδέλφια του ήταν ο γνωστός ζωγράφος Μίμης Βιτσώρης και ο ποιητής (σ.σ. και ηθοποιός) Τίμος Βιτσώρης.
Σπούδαζε στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Λότνερ, στο ιστορικό ερειπωμένο τώρα κτίριο της οδού Φειδίου 3, που αργότερα μετονομάστηκε σε Ελληνικόν Ωδείον, παράλληλα με την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων. Καθηγητές της Σχολής ο περίφημος ηθοποιός Νίκος Παπαγεωργίου, άντρας της Σαπφώς Αλκαίου, πατέρας της πρωταγωνίστριας Μαρίας Αλκαίου, και η Θεώνη Δρακοπούλου (η Μυρτιώτισσα). Ανάμεσα στους συμμαθητές του η μεγάλη Ελένη Παπαδάκη, η Αντιγόνη Μεταξά (η θεία Λένα αργότερα), ο Κώστας Κροντηράς, η Κατερίνα Κακούρη και η Νίτσα Βιτσώρη (σ.σ. πριν Λάσκαρη και αργότερα Τσαγανέα) που την ερωτεύτηκε, παντρεύτηκαν (σ.σ. το 1921) και έκαναν μια κόρη, τη μετέπειτα πρωταγωνίστρια Λιάνα Βιτσώρη, θεατρική συγγραφέα, τιμημένη και ως ποιήτρια».
https://www.lifo.gr/articles/theater_articles/297060/giorgos-vitsoris-enas-trotskistis-ithopoios-poy-afise-aneksitilo-ixnos-sto-proto-miso-toy-20oy-aiona
Συγχαρητήρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταπληκτική έρευνα για έναν τόσο σπουδαίο άνθρωπο!
Σε μιαν εποχή που δεν έχουμε από πού να πιαστούμε,
είναι σημαντικό να μαθαίνουμε για μια μορφή πολυδιάστατη, έναν άνθρωπο ιδεολόγο, αγωνιστή, επαναστάτη, καλλιτέχνη, που έκανε πράξη αυτά που πίστευε.
Ευχαριστούμε για την εξαιρετική δουλειά σου.
Από το fb...
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέρα Βασιλείου-Πέτσα
Με αφορμή τη ζωή κ τη δράση του Γιώργου Βιτσώρη, πολύτιμες πληροφορίες για θεατρικά κ πολιτικά πρόσωπα ήρθαν στο φώς, χάριν εξαιρετικής επιμέλειά σας, Φώντα. Σας ευχαριστούμε πολύ!
Vassilis Serafimakis
Εξαιρετικές πληροφορίες!
Marialena Oikonomidou B
Σε ευχαριστώ πολύ Φώντα ,είμαι βέβαιη πως και η γιαγιά μου και η μητέρα μου θα χαιρόντουσαν ,τον καμάρωναν ,είμαι ευτυχής που είχα αυτή την οικογένεια .
Vassilis Serafimakis
ΔιαγραφήΔυό λογάκια περί Ελλήνων τροτσκιστών. ΟΙ αρχειομαρξιστές είχανε σημαντική προσβαση στους τσαγγάρηδες τότε, προπολεμικά. Εξ ού και η απροθυμία τής Αστυνομίας αλλά και τών ορθοδόξων να πλακώνονται μαζί τους χωρίς σοβαρό λόγο. Αριστοι χειριστές τής δερματοφαλτσέτας, βλέπετε.
Πιό πρόσφατα, κατά την μεταπολίτευση, είχαν σημαντική επιρροή στούς τυπογράφους. Ετσι εξηγείται το γιατί η εφημερίδα τής ΕΔΕ, η Σοσιαλιστική Αλλαγή, ήταν η μακράν πιό καλοτυπωμένη και εντυπωσιακή ως εμφάνιση εφημερίδα όλης τής Αριστεράς. Ισως μερικοί θυμούνται ότι εκεί έγραφε μία ανώνυμη στήλη σχολίων η οποία έσκιζε με την δηκτικότητα και την ωραία γλώσσα της ο Μανώλης Ρασούλης.
Lefteris Karkas
Πολύ κατατοπιστικό άρθρο! ( Το τι τραβήξανε γενικά οι τροτσκιστές από το ΚΚΕ είναι από μόνο του μεγάλο θέμα..)
George Kounis
Εξαιρετικό κείμενο!
Θανάσης Αντωνίου
Πολύ ωραίο κείμενο, καταπληκτικές πληροφορίες. Εξαιρετικοί άνθρωποι- ήρωες σε δύσκολες εποχές.