>>Kerkville είναι
το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του κιθαρίστα Μιχάλη Μοσχούτη και “Days” (2010) είναι
ο τίτλος της πρώτης του δουλειάς, στην Triple
Bath του Θέμη Παντελόπουλου.
Χειριζόμενος διάφορες κιθάρες, όπως κλασική, ακουστική, ηλεκτρική, lap steel, pedal steel και σ’ ένα κομμάτι πιάνο, ο Μοσχούτης υφαίνει ποικίλους ηχοκόσμους, για καθέναν εκ των οποίων μπορεί ν’ αναζητήσεις συγκεκριμένες αναφορές. Δεν είναι αυτό το πιο σημαντικό. Το σημαντικότερο είναι η επιτυχής απόπειρα του μουσικού-περιβαλλοντιστή να χρησιμοποιηθούν, σ’ ένα άλμπουμ, τα διαφορετικά κιθαροχρώματα προς την κατεύθυνση ενός επικοινωνιακού συνεχούς. Το “Days” είναι ένα καθαρό κιθαριστικό έργο, το οποίο θα μπορούσε να ενδιαφέρει –ας το πούμε έτσι– ευρύτατη γκάμα ακροατών. Ξεκινώντας από τους παλαιότερους που γέρασαν με Mike Oldfield και πηγαίνοντας προς τους πιο νέους, που θα γεράσουν με Christian Fennesz.<<
Αυτά γράφαμε εδώ στο blog, την 12η Μαρτίου 2011, ακούγοντας το CD-R “Days” του Kerkville (άλλως Μιχάλης Μοσχούτης) σ’ εκείνη την παλαιότερη έκδοσή του. Τώρα εκείνο το δισκάκι μετατρέπεται σε βινύλιο (με μείον ένα track, για να μην επηρεαστεί η χάραξη προφανώς) και κυκλοφορεί σε 100 αντίτυπα από την ετικέτα Same Difference Music.
Για τον Μιχάλη Μοσχούτη, τον άνθρωπο πίσω από την εταιρεία Holotype Editions, έχουμε γράψει κι άλλες φορές, και με αφορμή δικούς του δίσκους, και τους δίσκους του label, και όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να ρίξει μια ματιά σ’ αυτό κείμενο, όπου υπάρχει και μια συζήτηση (www.lifo.gr/team/music/58947).
Τώρα, όσον αφορά στην επανέκδοση του “Days” (ένα άλμπουμ δέκα χρόνια παλαιό, καθώς τυπώθηκε για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 2010) βασικά τα είπαμε πιο πάνω.
Κατ’ αρχάς το γεγονός πως ό,τι ακούς στο “Days” προέρχεται από κιθάρες (κυρίως και βασικά από κιθάρες) είναι κάτι που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο. Φυσικά τέτοιοι δίσκοι, με μανιπουλαρίσματα κιθαρών, βγαίνουν από πολύ παλαιά, στην ευρύτερη pop-rock (να θυμηθούμε Fred Frith, να θυμηθούμε Henry Kaiser κ.ά.), όμως και το “Days” δεν είναι a priori υποδεέστερο άλλων γνωστότερων άλμπουμ, γνωστότερων οργανοπαικτών, του παρελθόντος. Πόσω μάλλον όταν ο Kerkville (Μοσχούτης) παρεμβάλλει ανάμεσα και tracks κατά κανόνα μελωδικά (στα οποία η μελωδία και όχι ο πειραματισμός παίζει κυρίαρχο ρόλο), σαν το “Porcelain” για παράδειγμα, που φανερώνουν πως ως συνθέτης έχει ευρύτερες δυνατότητες και πλάνα, που μπορούν και διαμορφώνονται και από πιο δημοφιλείς αναφορές.
Ένα πειραματικό, ένα ambient άλμπουμ με μέτρο και ουσία είναι το “Days”, και γι’ αυτό ίσως να «αντέχει» στο χρόνο... παρά τα δεκάχρονά του.
Επαφή: www.samedifferencerecords.bandcamp.com/music
Χειριζόμενος διάφορες κιθάρες, όπως κλασική, ακουστική, ηλεκτρική, lap steel, pedal steel και σ’ ένα κομμάτι πιάνο, ο Μοσχούτης υφαίνει ποικίλους ηχοκόσμους, για καθέναν εκ των οποίων μπορεί ν’ αναζητήσεις συγκεκριμένες αναφορές. Δεν είναι αυτό το πιο σημαντικό. Το σημαντικότερο είναι η επιτυχής απόπειρα του μουσικού-περιβαλλοντιστή να χρησιμοποιηθούν, σ’ ένα άλμπουμ, τα διαφορετικά κιθαροχρώματα προς την κατεύθυνση ενός επικοινωνιακού συνεχούς. Το “Days” είναι ένα καθαρό κιθαριστικό έργο, το οποίο θα μπορούσε να ενδιαφέρει –ας το πούμε έτσι– ευρύτατη γκάμα ακροατών. Ξεκινώντας από τους παλαιότερους που γέρασαν με Mike Oldfield και πηγαίνοντας προς τους πιο νέους, που θα γεράσουν με Christian Fennesz.<<
Αυτά γράφαμε εδώ στο blog, την 12η Μαρτίου 2011, ακούγοντας το CD-R “Days” του Kerkville (άλλως Μιχάλης Μοσχούτης) σ’ εκείνη την παλαιότερη έκδοσή του. Τώρα εκείνο το δισκάκι μετατρέπεται σε βινύλιο (με μείον ένα track, για να μην επηρεαστεί η χάραξη προφανώς) και κυκλοφορεί σε 100 αντίτυπα από την ετικέτα Same Difference Music.
Για τον Μιχάλη Μοσχούτη, τον άνθρωπο πίσω από την εταιρεία Holotype Editions, έχουμε γράψει κι άλλες φορές, και με αφορμή δικούς του δίσκους, και τους δίσκους του label, και όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να ρίξει μια ματιά σ’ αυτό κείμενο, όπου υπάρχει και μια συζήτηση (www.lifo.gr/team/music/58947).
Τώρα, όσον αφορά στην επανέκδοση του “Days” (ένα άλμπουμ δέκα χρόνια παλαιό, καθώς τυπώθηκε για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 2010) βασικά τα είπαμε πιο πάνω.
Κατ’ αρχάς το γεγονός πως ό,τι ακούς στο “Days” προέρχεται από κιθάρες (κυρίως και βασικά από κιθάρες) είναι κάτι που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο. Φυσικά τέτοιοι δίσκοι, με μανιπουλαρίσματα κιθαρών, βγαίνουν από πολύ παλαιά, στην ευρύτερη pop-rock (να θυμηθούμε Fred Frith, να θυμηθούμε Henry Kaiser κ.ά.), όμως και το “Days” δεν είναι a priori υποδεέστερο άλλων γνωστότερων άλμπουμ, γνωστότερων οργανοπαικτών, του παρελθόντος. Πόσω μάλλον όταν ο Kerkville (Μοσχούτης) παρεμβάλλει ανάμεσα και tracks κατά κανόνα μελωδικά (στα οποία η μελωδία και όχι ο πειραματισμός παίζει κυρίαρχο ρόλο), σαν το “Porcelain” για παράδειγμα, που φανερώνουν πως ως συνθέτης έχει ευρύτερες δυνατότητες και πλάνα, που μπορούν και διαμορφώνονται και από πιο δημοφιλείς αναφορές.
Ένα πειραματικό, ένα ambient άλμπουμ με μέτρο και ουσία είναι το “Days”, και γι’ αυτό ίσως να «αντέχει» στο χρόνο... παρά τα δεκάχρονά του.
Επαφή: www.samedifferencerecords.bandcamp.com/music
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου