DUSO & COSTIS DRYGIANAKIS: Dog House on a
Tree [Hxoi Kato Αpo to Spiti, 2021]
Οι Duso είναι ένα ρωσικό experimental-improv trio, το οποίον αποτελούν οι Oleg Salkov μπάσο, προετοιμασμένο πιάνο, Denis Uspensky τενόρο σαξόφωνο, looper και Oleg Dautov ακουστικές, ηλεκτρικέ κιθάρες. Στο άλμπουμ “Dog House on a Tree” οι Duso συνεργάζονται με τον έλληνα πειραματιστή Κωστή Δρυγιανάκη (ο οποίος χειρίζεται toys, tapes και κύμβαλα), με το αποτέλεσμα της συνεργασίας τους να διατίθεται τόσο ψηφιακά, όσο και σε φυσική μορφή (σε μια ποσότητα 60 κασετών).
Με την ηχογράφηση να έχει γίνει, ζωντανά προφανώς, στο Petrovsky Bookstore, στο Βορονέζ της
Ρωσίας, τον Οκτώβριο του 2019, το “Dog House on a Tree” δεν μπορεί παρά να αποτελεί μιαν ηχογράφηση «της στιγμής»,
που περικλείει όμως πολλή «περιπέτεια» και «ένταση», πράγμα που σημαίνει πως
και μια-κάποια προετοιμασία υπήρξε, πριν από την αυθόρμητη συνύπαρξη και κυρίως
μια γνώση, σχετική με το πού θα περιστρεφόταν η εγγραφή – σχετική, εννοούμε, με τα
«πλάτη» και τα «μήκη» της.
Χοντρικώς, εκείνο που θέλουμε να πούμε, σε σχέση με το “Dog House on a Tree”, είναι πως πρόκειται για ένα θαυμάσιο άλμπουμ, απολύτως «κατανοητό» και «άνετο» (άρα προτείνεται και για νέους ακροατές, χωρίς ιδιαίτερη εμπειρία αναλόγων ακουσμάτων), περιέχον πολλά στοιχεία από jazz, free φυσικά (ιδίως στα φυσήματα του Uspensky), πειραματικού rock (φάση R.I.O. ας πούμε), συνδυάζοντας, απολύτως δημιουργικά, ακουστικά, ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά patterns, δημιουργώντας ένα patchwork, ένα ψηφιδωτό με απροκάλυπτη αισθητική αξία.
Η συνεισφορά του Κωστή Δρυγιανάκη, στο τελικό αποτέλεσμα, είναι κάτι παραπάνω από ουσιαστική καθώς με τους ήχους και τις ταινίες του, δίνει μιαν ακόμη πολύτιμη διάσταση στο άκουσμα – που θα άξιζε κάποια στιγμή να το ακούγαμε και από έναν δίσκο βινυλίου, και όχι μόνον από την... ταπεινή κασέτα.
Επαφή: www.hxoikatoapotospiti.bandcamp.com/album/dog-house-on-a-tree
Οι Duso είναι ένα ρωσικό experimental-improv trio, το οποίον αποτελούν οι Oleg Salkov μπάσο, προετοιμασμένο πιάνο, Denis Uspensky τενόρο σαξόφωνο, looper και Oleg Dautov ακουστικές, ηλεκτρικέ κιθάρες. Στο άλμπουμ “Dog House on a Tree” οι Duso συνεργάζονται με τον έλληνα πειραματιστή Κωστή Δρυγιανάκη (ο οποίος χειρίζεται toys, tapes και κύμβαλα), με το αποτέλεσμα της συνεργασίας τους να διατίθεται τόσο ψηφιακά, όσο και σε φυσική μορφή (σε μια ποσότητα 60 κασετών).
Χοντρικώς, εκείνο που θέλουμε να πούμε, σε σχέση με το “Dog House on a Tree”, είναι πως πρόκειται για ένα θαυμάσιο άλμπουμ, απολύτως «κατανοητό» και «άνετο» (άρα προτείνεται και για νέους ακροατές, χωρίς ιδιαίτερη εμπειρία αναλόγων ακουσμάτων), περιέχον πολλά στοιχεία από jazz, free φυσικά (ιδίως στα φυσήματα του Uspensky), πειραματικού rock (φάση R.I.O. ας πούμε), συνδυάζοντας, απολύτως δημιουργικά, ακουστικά, ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά patterns, δημιουργώντας ένα patchwork, ένα ψηφιδωτό με απροκάλυπτη αισθητική αξία.
Η συνεισφορά του Κωστή Δρυγιανάκη, στο τελικό αποτέλεσμα, είναι κάτι παραπάνω από ουσιαστική καθώς με τους ήχους και τις ταινίες του, δίνει μιαν ακόμη πολύτιμη διάσταση στο άκουσμα – που θα άξιζε κάποια στιγμή να το ακούγαμε και από έναν δίσκο βινυλίου, και όχι μόνον από την... ταπεινή κασέτα.
Επαφή: www.hxoikatoapotospiti.bandcamp.com/album/dog-house-on-a-tree
#alphasigma: no wave [Hxoi Kato Αpo to Spiti, 2021]
Οι δύο μουσικοί είναι γνωστοί στους αναγνώστες του δισκορυχείου, από παλαιότερες δουλειές τους (από το LP «λ/κ» και την πλευρά «λ», από το ντούο Behind You κ.λπ., όσον αφορά στον πρώτο – από τους None Other, το LP “Wound” κ.λπ., όσον αφορά στον δεύτερο), πράγμα που σημαίνει πως κάποιοι έχουν ήδη αντιληφθεί, ή περίπου τέλος πάντων, το προς τα πού κυλάει το “no wave”, ένα άλμπουμ (έτσι πρέπει να το πούμε) 33 περίπου λεπτών, το οποίον αποτελείται από ένα μόνο track (το φερώνυμο).
Τσέλο και κιθάρα λοιπόν, με πετάλια, εφφέ κ.λπ., συν
κάτι λίγο από φωνές, ηχογραφημένα –τα δύο όργανα, οι δύο μουσικοί– «ζωντανά» στο
Βόλο, σε κατεύθυνση τελείως drone,
ambient και σκληρά kraut-ική.
Εντάξει, είναι ένα πείραμα το “no wave”, που έχει νόημα και αξία, κυρίως για την στιγμή που εξελίχθηκε «ζωντανά», χωρίς τούτο να σημαίνει πως η αποτύπωσή του, σε φυσική και digital μορφή, είναι αδιάφορη ή άνευ νοήματος.
Το άκουσμα έχει ενότητα, είναι συμπαγές, κυλάει με μικρές αλλαγές και «προσθαφαιρέσεις» πάνω στον γενικό καμβά – υπάρχουν φυσικά και ξαφνικά breaks από τα δύο όργανα, πέραν της «αλλοίωσης» των κατανοητών timbre τους που γενικώς κυριαρχεί, δημιουργώντας αυτήν την αίσθηση του απροσδόκητου, εγκυμονώντας στην διαδρομή ουκ ολίγους ενδιαφέροντες ηχητικούς «κινδύνους».
Επαφή: www.hxoikatoapotospiti.bandcamp.com/album/no-wave
Οι δύο μουσικοί είναι γνωστοί στους αναγνώστες του δισκορυχείου, από παλαιότερες δουλειές τους (από το LP «λ/κ» και την πλευρά «λ», από το ντούο Behind You κ.λπ., όσον αφορά στον πρώτο – από τους None Other, το LP “Wound” κ.λπ., όσον αφορά στον δεύτερο), πράγμα που σημαίνει πως κάποιοι έχουν ήδη αντιληφθεί, ή περίπου τέλος πάντων, το προς τα πού κυλάει το “no wave”, ένα άλμπουμ (έτσι πρέπει να το πούμε) 33 περίπου λεπτών, το οποίον αποτελείται από ένα μόνο track (το φερώνυμο).
Εντάξει, είναι ένα πείραμα το “no wave”, που έχει νόημα και αξία, κυρίως για την στιγμή που εξελίχθηκε «ζωντανά», χωρίς τούτο να σημαίνει πως η αποτύπωσή του, σε φυσική και digital μορφή, είναι αδιάφορη ή άνευ νοήματος.
Το άκουσμα έχει ενότητα, είναι συμπαγές, κυλάει με μικρές αλλαγές και «προσθαφαιρέσεις» πάνω στον γενικό καμβά – υπάρχουν φυσικά και ξαφνικά breaks από τα δύο όργανα, πέραν της «αλλοίωσης» των κατανοητών timbre τους που γενικώς κυριαρχεί, δημιουργώντας αυτήν την αίσθηση του απροσδόκητου, εγκυμονώντας στην διαδρομή ουκ ολίγους ενδιαφέροντες ηχητικούς «κινδύνους».
Επαφή: www.hxoikatoapotospiti.bandcamp.com/album/no-wave
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου