POSTCOΪTUM: News from Nowhere
[Atypeek Music / Daath Records, 2021]
Γάλλοι από την Μασσαλία είναι οι Postcoïtum, ένα ηλεκτρονικό ντούο (Damien Ravnich & Bertrand Wolff), που αρέσκεται σ’ έναν ήχο κάπως πειραματικό και σκοτεινό, ανά περιπτώσεις, άλλοτε με ambient και άλλοτε με πιο «ρυθμικά» στοιχεία στην εξέλιξή του.
Τα βασικά όργανα που ακούγονται εδώ είναι τα πλήκτρα-σύνθια
και τα ντραμς, τα οποία συνεργάζονται άνετα, υλοποιώντας το όραμα των δύο
μουσικών, για μιαν ηλεκτρονική μουσική, που να «τρέχει» και ν’ απλώνεται με
τόλμη, όσο αυτή κυλάει, από track σε track,
και ολοκληρώνεται.
Χωρίς ν’ ακούς κάτι που δεν το έχεις ξανακούσει στο “News from Nowhere”, δεν μπορείς, σε κάθε περίπτωση, να μην παραδεχθείς πως εδώ υπάρχει «άποψη», ψάξιμο και μια κατάληξη, ένα αποτέλεσμα, καθ’ όλα αξιοπρεπές, με λελογισμένες ακρότητες (επαναληπτικότητα, ήχοι που παρεισφρέουν «απ’ έξω» στο σύστημα κάπως τυχαία), αλλά και με κυρίαρχη την αίσθηση της ηχητικής ροής, των «αλλαγών» και της ενσωμάτωσης των ποπ στοιχείων, που προσθέτουν, κατά τόπους στα κομμάτια, ελκυστικά χαρακτηριστικά (“La bestia”).
Από τα έξι tracks τα πέντε είναι πρωτότυπα, ενώ το έκτο και τελευταίο αποτελεί διασκευή τού “In paradisum”, από το “Requiem, Op. 48” του Gabriel Fauré, κλείνοντας μ’ έναν διαφορετικό τρόπο, σίγουρα, αυτό το πολύ ενδιαφέρον άλμπουμ.
KASCHALOT: Zenith [Atypeek Music / Stargazed
Records, 2021]
Οι Kaschalot είναι Εσθονοί από το Tallinn, υπάρχουν ως όνομα (και one-man project) από το 2014, αλλά πολύ γρήγορα μετατρέπονται σε πλήρες σχήμα, αρχίζοντας να κυκλοφορούν EP και LP. Το “Zenith” είναι το δεύτερο άλμπουμ τους, ένα four-tracks άλμπουμ, με διάρκεια λίγο πάνω από 20 λεπτά (άρα, και κατά βάση, συζητάμε για ένα mini-LP).
Γενικώς, οι Kaschalot παίζουν πολύ καλά, το... κατέχουν το σπορ, όπως λέμε, έχουν σωστό ρυθμικό τμήμα και αυτό τους ανεβάζει κατά πολύ σαν σχήμα, όπως και δυνατές κιθάρες που σπέρνουν σ’ αυτό το μετα-ροκ σκηνικό, αλλά στην πράξη δεν είναι εύκολο να τους ξεχωρίσεις, από άλλα, πολλά, συγκροτήματα του στυλ. Και αυτό, πάντα, θα αποτελεί ένα θέμα...
SÉBASTIEN GUÉRIVE: Omega Point [Atypeek Music,
2021]
Γάλλος συνθέτης και μηχανικός ήχου από την Νάντη, ο Sébastien Guérive έχει περισσότερα από 20 χρόνια στο χώρο της ευρύτερης ηλεκτρονικής, κυκλοφορώντας αξιόλογες δουλειές.
Στο τελευταίο άλμπουμ του, το “Omega Point”, που είναι ορχηστρικό φυσικά, ο Guérive δημιουργεί και πάλι αξιοπρόσεκτη synth-music, με ποικίλα στοιχεία αναμεμιγμένη (πειραματικά, kraut-ικά, τύπου Vangelis κ.λπ.), κατορθώνοντας να δημιουργήσει μία πολύ ευχάριστη για εμάς (και οπωσδήποτε δημιουργική για ’κείνον) έκπληξη.
Με μελωδίες σαφείς και «ανοικτές», που απλώνονται ακόμη περισσότερο μέσα στο συνολικότερο ηχητικό πλάνο του, και με τα αναλογικά συνθεσάιζερ να αναλαμβάνουν το κύριο βάρος μεταφοράς στο CD και το LP των ιδεών του (αν και στην εγγραφή ακούγονται επίσης κιθάρες, αρμόνιο, πιάνο και επιπλέον σύνθια, παιγμένα από guests μουσικούς), ο Guérive αποδεικνύεται «μάστορας» στην διερεύνηση αυτών των κλασικών εν πολλοίς ηχοτοπίων, συνδυάζοντας επικά και λυρικά στοιχεία, μα και φωτεινά με σκοτεινά μαζί, με «άποψη» και με τόλμη.
Φυσικά, η μουσική του μπορεί να δράσει και ως σάουντρακ για μια «φανταστική ταινία», που είναι καταγραμμένη κάπου στο μυαλό του –υπάρχει ένα concept εννοούμε, που το αντιλαμβάνεσαι ενώ αυτή εξελίσσεται–, και κάπως έτσι, μέσω των τροχιοδεικτικών “Omega II”, “Omega III” και “Omega V”, το “Omega Point”φθάνει σιγά-σιγά προς μιαν ολοκλήρωση, δίχως να σε αφήνει ούτε για μια στιγμή... μετέωρο ως ακροατή.
Πολύ ενδιαφέρον άλμπουμ!
Επαφή: www.atypeekmusic.com
Γάλλοι από την Μασσαλία είναι οι Postcoïtum, ένα ηλεκτρονικό ντούο (Damien Ravnich & Bertrand Wolff), που αρέσκεται σ’ έναν ήχο κάπως πειραματικό και σκοτεινό, ανά περιπτώσεις, άλλοτε με ambient και άλλοτε με πιο «ρυθμικά» στοιχεία στην εξέλιξή του.
Χωρίς ν’ ακούς κάτι που δεν το έχεις ξανακούσει στο “News from Nowhere”, δεν μπορείς, σε κάθε περίπτωση, να μην παραδεχθείς πως εδώ υπάρχει «άποψη», ψάξιμο και μια κατάληξη, ένα αποτέλεσμα, καθ’ όλα αξιοπρεπές, με λελογισμένες ακρότητες (επαναληπτικότητα, ήχοι που παρεισφρέουν «απ’ έξω» στο σύστημα κάπως τυχαία), αλλά και με κυρίαρχη την αίσθηση της ηχητικής ροής, των «αλλαγών» και της ενσωμάτωσης των ποπ στοιχείων, που προσθέτουν, κατά τόπους στα κομμάτια, ελκυστικά χαρακτηριστικά (“La bestia”).
Από τα έξι tracks τα πέντε είναι πρωτότυπα, ενώ το έκτο και τελευταίο αποτελεί διασκευή τού “In paradisum”, από το “Requiem, Op. 48” του Gabriel Fauré, κλείνοντας μ’ έναν διαφορετικό τρόπο, σίγουρα, αυτό το πολύ ενδιαφέρον άλμπουμ.
Οι Kaschalot είναι Εσθονοί από το Tallinn, υπάρχουν ως όνομα (και one-man project) από το 2014, αλλά πολύ γρήγορα μετατρέπονται σε πλήρες σχήμα, αρχίζοντας να κυκλοφορούν EP και LP. Το “Zenith” είναι το δεύτερο άλμπουμ τους, ένα four-tracks άλμπουμ, με διάρκεια λίγο πάνω από 20 λεπτά (άρα, και κατά βάση, συζητάμε για ένα mini-LP).
Γενικώς, οι Kaschalot παίζουν πολύ καλά, το... κατέχουν το σπορ, όπως λέμε, έχουν σωστό ρυθμικό τμήμα και αυτό τους ανεβάζει κατά πολύ σαν σχήμα, όπως και δυνατές κιθάρες που σπέρνουν σ’ αυτό το μετα-ροκ σκηνικό, αλλά στην πράξη δεν είναι εύκολο να τους ξεχωρίσεις, από άλλα, πολλά, συγκροτήματα του στυλ. Και αυτό, πάντα, θα αποτελεί ένα θέμα...
Γάλλος συνθέτης και μηχανικός ήχου από την Νάντη, ο Sébastien Guérive έχει περισσότερα από 20 χρόνια στο χώρο της ευρύτερης ηλεκτρονικής, κυκλοφορώντας αξιόλογες δουλειές.
Στο τελευταίο άλμπουμ του, το “Omega Point”, που είναι ορχηστρικό φυσικά, ο Guérive δημιουργεί και πάλι αξιοπρόσεκτη synth-music, με ποικίλα στοιχεία αναμεμιγμένη (πειραματικά, kraut-ικά, τύπου Vangelis κ.λπ.), κατορθώνοντας να δημιουργήσει μία πολύ ευχάριστη για εμάς (και οπωσδήποτε δημιουργική για ’κείνον) έκπληξη.
Με μελωδίες σαφείς και «ανοικτές», που απλώνονται ακόμη περισσότερο μέσα στο συνολικότερο ηχητικό πλάνο του, και με τα αναλογικά συνθεσάιζερ να αναλαμβάνουν το κύριο βάρος μεταφοράς στο CD και το LP των ιδεών του (αν και στην εγγραφή ακούγονται επίσης κιθάρες, αρμόνιο, πιάνο και επιπλέον σύνθια, παιγμένα από guests μουσικούς), ο Guérive αποδεικνύεται «μάστορας» στην διερεύνηση αυτών των κλασικών εν πολλοίς ηχοτοπίων, συνδυάζοντας επικά και λυρικά στοιχεία, μα και φωτεινά με σκοτεινά μαζί, με «άποψη» και με τόλμη.
Φυσικά, η μουσική του μπορεί να δράσει και ως σάουντρακ για μια «φανταστική ταινία», που είναι καταγραμμένη κάπου στο μυαλό του –υπάρχει ένα concept εννοούμε, που το αντιλαμβάνεσαι ενώ αυτή εξελίσσεται–, και κάπως έτσι, μέσω των τροχιοδεικτικών “Omega II”, “Omega III” και “Omega V”, το “Omega Point”φθάνει σιγά-σιγά προς μιαν ολοκλήρωση, δίχως να σε αφήνει ούτε για μια στιγμή... μετέωρο ως ακροατή.
Πολύ ενδιαφέρον άλμπουμ!
Επαφή: www.atypeekmusic.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου