έφυγε από την ζωή ο πιανίστας ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ στα 88 χρόνια του – από τις διαχρονικές φυσιογνωμίες του ελληνικού ροκ και της τζαζ, δεν έπαψε να ζει για τη μουσική μέχρι το τέλος

Ο Δημήτρης Πολύτιμος, που πέθανε την Παρασκευή στα 88 χρόνια του, ήταν ένας από τους τελευταίους εναπομείναντες της πρώτης-πρώτης ροκ εν ρολ γενιάς στην Ελλάδα.
Ο Πολύτιμος ξεκίνησε ν’ ακούει τζαζ από δέκα ετών, όπως διαβάζουμε σ’ ένα παλιό βιογραφικό του στο περιοδικό «Μουσική», για να διδαχθεί τα πρώτα μαθήματα από τον πατέρα του, που έπαιζε ερασιτεχνικά βιολί, όπως και από τον διακεκριμένο πιανίστα και μουσουργό Λώρη Μαργαρίτη.
Το 1956 ο Πολύτιμος ήταν ήδη 23 ετών, νέος ακόμη φυσικά, αλλά και μεγάλος ταυτοχρόνως ώστε να μπορεί να νοιώσει για τα καλά την έκρηξη του ροκ εν ρολ, που συνέβη εκείνη τη χρονιά στη χώρα. Ήταν στις 21 Οκτωβρίου του ’56, όταν ακούστηκε για πρώτη φορά ζωντανά ροκ εν ρολ στην Ελλάδα, από την μπάντα του αμερικανικού αεροπλανοφόρου The Coral Sea, στο Ζάππειον, και ο Πολύτιμος ήταν ένας από κείνους, που θα λάβαιναν τα vibes από την αρχή.
Την τζαζ φυσικά, που ήταν η μεγάλη του αγάπη, δεν την εγκατέλειψε ποτέ ο Πολύτιμος κι έτσι μαζί με άλλους, όπως τον Βαγγέλη Παπαθανασίου και τον Γιώργο Μπαράκο (του περιώνυμου Jazz Club στην Πλάκα, από τα μέσα του ’70 έως τις αρχές του ’80), ήταν από τους τακτικούς θαμώνες του παλιού Jazz Club των Αθηνών, που λειτουργούσε στο εντευκτήριο της Ελληνο-Αμερικανικής Ένωσης, στην Ηρώδου Αττικού 25.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 ο Δημήτρης Πολύτιμος βρίσκει δουλειά, σαν πιανίστας πια, σ’ ένα από τα πρώτα τζαζ κλαμπ της εποχής, την Koukouvaya (Θόλου 11 Πλάκα).
Μαζί του έπαιζε και ο Στέλιος Κατσαδωράκης ντραμς, και κάπως έτσι, μέσα στο 1965, οι δυο τους θα μεταπηδήσουν στους M.G.C., που είχαν μείνει ρέστοι από μέλη, δημιουργώντας ένα από τα καλύτερα ποπ συγκροτήματα της εποχής, όπως μαρτυρά και το πρώτο δισκάκι που «έκοψαν», το “Miss Marple’s theme / Blame the talent in the family» [Music Box, 1966]. Σ’ εκείνες τις εγγραφές η παρουσία του Δημήτρη Πολύτιμου στα πλήκτρα υπήρξε κάτι παραπάνω από καθοριστική.
Ενώ «κόσμος» πάει κι έρχεται στους M.G.C. κάποια στιγμή, μέσα στο 1967, θα ηχογραφηθεί ένα δεύτερο δισκάκι, με τα τραγούδια “I’m gonna cut my head / Summertime” [Pan-Vox, 1967], με το συγκρότημα να συμμετέχει, ως support, μαζί με διάφορα άλλα ονόματα, στην συναυλία των Rolling Stones, στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, στις 17 Απριλίου 1967.

Το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς, ένας άλλος Δημήτρης, ο Πουλικάκος, θα μπει στους M.G.C. και προς το τέλος του ’67 η καλύτερη line-up στην ιστορία του γκρουπ ήταν πλέον γεγονός. Δεν το λέμε εμείς αυτό, το έχει πει ο ίδιος ο Πουλικάκος σε παλιά συνέντευξή του στο Ποπ & Ροκ (τεύχος #28, Ιούνιος 1980). Σημειώνουμε τα ονόματα: Δημήτρης Πολύτιμος πλήκτρα, Δημήτρης Πουλικάκος τραγούδι, Λάκης Τσαγκάρης ντραμς, Δημήτρης Μπεληγιάννης κιθάρα και Αντώνης Τριανταφύλλου μπάσο.
Μ’ αυτή τη σύνθεση οι M.G.C. διαπρέπουν στα κλαμπ της εποχής έχοντας ρεπερτόριο ροκ πλέον (Cream, Jimi Hendrix, Rolling Stones, Bob Dylan, Kinks, Who κ.λπ.), ενώ στις αρχές του ’68 βγαίνει και το τρίτο δισκάκι τους με τα κομμάτια “Foxy lady / I don’t want to discuss it” [Pan-Vox], με τον Δημήτρη Πολύτιμο να παραμένει στο γκρουπ μέχρι την οριστική διάλυσή του, το καλοκαίρι του 1969 – και τούτο, παρ’ όλες τις αντιξοότητες που μεσολάβησαν και στις οποίες, τώρα, δεν υπάρχει λόγος να αναφερθούμε.
 
Η συνέχεια εδώ...
https://www.lifo.gr/prosopa/apolies/efyge-apo-tin-zoi-o-pianistas-dimitris-polytimos-sta-88-hronia-toy