Υπάρχει άραγε «πρώτη φορά» για τον 81χρονο Τάκη Σούκα, έναν
από τους μεγαλύτερους λαϊκούς συνθέτες μας από το ’60 και μετά; Δεν ξέρουμε αν
υπήρχε κάτι πιο βαθύ στο μυαλό των παραγωγών τού τελευταίου άλμπουμ τού
κορυφαίου τραγουδοποιού – όμως το «πρώτη φορά» φαίνεται να συνδέεται με το
γεγονός πως σημαντικές φωνές τού ελληνικού τραγουδιού αποδίδουν, για πρώτη
φορά, νέες δημιουργίες του Τάκη Σούκα. Λέμε, λοιπόν, από την αρχή πως το CD «Πρώτη Φορά» [Ogdoo
Music Group, 2021] είναι ένα αξιόλογο άλμπουμ, που τιμά και τον ηπειρώτη
συνθέτη, και την ιστορία του, όπως και όσους συμμετείχαν για την ολοκλήρωσή του
με τους στίχους, τις φωνές, τα όργανά τους κ.λπ.
Μια πολύ καλή, λοιπόν, λαϊκή παραγωγή έχουμε εδώ, όχι λαϊκή με τα στάνταρ του ’60 και του ’70, ούτε και του ’80, μα κάπως πιο έντεχνη, με ενδιαφέρουσες ενορχηστρώσεις (Γιώργος Θεοδωρόπουλος), που μπορεί να ξενίζουν, κάπως, σε πρώτο άκουσμα, και τις οποίες αποδέχεσαι σταδιακώς – καθότι αντιλαμβάνεσαι πως εδώ, ίσως, κάτι να παίζει εν τέλει, πολύ σημαντικό, για «πρώτη φορά». Να δοθεί, στα τραγούδια, στις συνθέσεις του Τάκη Σούκα, ένας ήχος σημερινός, χωρίς να παραπέμπει στις μεγάλες στιγμές του από τις παλαιότερες δεκαετίες, όντας ταυτοχρόνως... σεμνά μεγαλοπρεπής (ο ήχος).
Προς αυτή την πεποίθηση συντελεί και το γεγονός πως οι φωνές που ακούγονται στο άλμπουμ, και που είναι πολλές –κάπως σαν να αποδίδεται στον Τάκη Σούκα ένας ιδιάζων φόρος τιμής–, είναι διαφορετικές και διαφορετικών εποχών, αντιπροσωπεύοντας ποικίλες όψεις του ελληνικού τραγουδιού. Σαν ο Τάκης Σούκας να είναι ένας τραγουδοποιός όλων των Ελλήνων –όπως και είναι– όχι μόνον εκείνων που ακούνε «λαϊκά» όμως, μα και άλλα είδη.
Μια πολύ καλή, λοιπόν, λαϊκή παραγωγή έχουμε εδώ, όχι λαϊκή με τα στάνταρ του ’60 και του ’70, ούτε και του ’80, μα κάπως πιο έντεχνη, με ενδιαφέρουσες ενορχηστρώσεις (Γιώργος Θεοδωρόπουλος), που μπορεί να ξενίζουν, κάπως, σε πρώτο άκουσμα, και τις οποίες αποδέχεσαι σταδιακώς – καθότι αντιλαμβάνεσαι πως εδώ, ίσως, κάτι να παίζει εν τέλει, πολύ σημαντικό, για «πρώτη φορά». Να δοθεί, στα τραγούδια, στις συνθέσεις του Τάκη Σούκα, ένας ήχος σημερινός, χωρίς να παραπέμπει στις μεγάλες στιγμές του από τις παλαιότερες δεκαετίες, όντας ταυτοχρόνως... σεμνά μεγαλοπρεπής (ο ήχος).
Προς αυτή την πεποίθηση συντελεί και το γεγονός πως οι φωνές που ακούγονται στο άλμπουμ, και που είναι πολλές –κάπως σαν να αποδίδεται στον Τάκη Σούκα ένας ιδιάζων φόρος τιμής–, είναι διαφορετικές και διαφορετικών εποχών, αντιπροσωπεύοντας ποικίλες όψεις του ελληνικού τραγουδιού. Σαν ο Τάκης Σούκας να είναι ένας τραγουδοποιός όλων των Ελλήνων –όπως και είναι– όχι μόνον εκείνων που ακούνε «λαϊκά» όμως, μα και άλλα είδη.
Αυτή η προσπάθεια τοποθέτησης του σημαντικού καλλιτέχνη σε
μιαν υψηλή, σε μια περίοπτη θέση, σ’ ένα high level να το πούμε έτσι, που να ξεπερνά την εικόνα που έχει ο
κόσμος του «λαϊκού» για ’κείνον, είναι και θεμιτή, και χρήσιμη. Τα μεγάλα
μεγέθη πρέπει να καταδεικνύονται, να ξεφεύγουν του χώρου τους, καλύπτοντας το
άπαν. Αρκεί τούτο να γίνεται με γνώση, σύνεση και μέτρο – κάτι που ισχύει,
καταφανώς, στην περίπτωση του «Πρώτη Φορά».
Καινούριες μουσικές του Τάκη Σούκα λοιπόν, που ντύνουν στίχους των Νίκου Αναγνωστάκη και Κώστα Μπαλαχούτη, δημιουργώντας τραγούδια που τα αποδίδουν, κατά σειρά εμφανίσεως, οι Φοίβος Δεληβοριάς (2), Γιώργος Νταλάρας (2), Γλυκερία (2), Χρήστος Δάντης (2), Φωτεινή Βελεσιώτου, Ηρώ Σαΐα, Μανώλης Μητσιάς και Ορφέας Περίδης. Τραγουδιστές διαφορετικών γενεών, ύφους, πορείας στα πράγματα κ.λπ. που προσπαθούν, και εν πολλοίς το καταφέρνουν, να αναδείξουν, τη βοηθεία των ενορχηστρώσεων, άλλες διαστάσεις της τραγουδοποιίας του Τ. Σούκα, πιο λυρικές, πιο συναισθηματικές, πιο έντεχνες, ευρύτερου πνεύματος και αντιλήψεων.
Από τα παλαιά ονόματα την παράσταση κλέβει ο Γιώργος Νταλάρας, καθώς η φωνή του εξακολουθεί να εκπέμπει σε υψηλά επίπεδα (και τα δύο τραγούδια που λέει είναι αξιοπρόσεκτα, αλλά το «Χόρεψε» είναι και-κάτι-παραπάνω, με τις ωραίες latin flavours), ενώ επίσης πολύ καλά είναι τα «Φοβάμαι» με την Ηρώ Σαΐα, «Άντε να βρεις» με τον Ορφέα Περίδη, «Θα κρατήσω τα όνειρα» με τον Φοίβο Δεληβοριά (και την Νεφέλη Φασούλη στις δεύτερες φωνές), «Την ζωή μου παραπέρα» με τον Χρήστο Δάντη (και τον Απόστολο Ψυχράμη στις δεύτερες) κ.λπ.
Γενικώς κανένα τραγούδι δεν υστερεί, κανένα δεν ακούγεται «λίγο» για τους στόχους αυτού του άλμπουμ, που είναι εντελώς προσεγμένο προς πάσα κατεύθυνση. Από την πρώτη (υλικό), μέχρι την δεύτερη (τα τεχνικά θέματα) και την τρίτη (το εικαστικό πακέτο, τα τυπογραφικά υλικά).
Σπουδαίος Τάκης Σούκας λοιπόν, και στα 81 του. Και πέρα απ’ αυτά...
Επαφή: www.ogdoomusicgroup.gr
Καινούριες μουσικές του Τάκη Σούκα λοιπόν, που ντύνουν στίχους των Νίκου Αναγνωστάκη και Κώστα Μπαλαχούτη, δημιουργώντας τραγούδια που τα αποδίδουν, κατά σειρά εμφανίσεως, οι Φοίβος Δεληβοριάς (2), Γιώργος Νταλάρας (2), Γλυκερία (2), Χρήστος Δάντης (2), Φωτεινή Βελεσιώτου, Ηρώ Σαΐα, Μανώλης Μητσιάς και Ορφέας Περίδης. Τραγουδιστές διαφορετικών γενεών, ύφους, πορείας στα πράγματα κ.λπ. που προσπαθούν, και εν πολλοίς το καταφέρνουν, να αναδείξουν, τη βοηθεία των ενορχηστρώσεων, άλλες διαστάσεις της τραγουδοποιίας του Τ. Σούκα, πιο λυρικές, πιο συναισθηματικές, πιο έντεχνες, ευρύτερου πνεύματος και αντιλήψεων.
Από τα παλαιά ονόματα την παράσταση κλέβει ο Γιώργος Νταλάρας, καθώς η φωνή του εξακολουθεί να εκπέμπει σε υψηλά επίπεδα (και τα δύο τραγούδια που λέει είναι αξιοπρόσεκτα, αλλά το «Χόρεψε» είναι και-κάτι-παραπάνω, με τις ωραίες latin flavours), ενώ επίσης πολύ καλά είναι τα «Φοβάμαι» με την Ηρώ Σαΐα, «Άντε να βρεις» με τον Ορφέα Περίδη, «Θα κρατήσω τα όνειρα» με τον Φοίβο Δεληβοριά (και την Νεφέλη Φασούλη στις δεύτερες φωνές), «Την ζωή μου παραπέρα» με τον Χρήστο Δάντη (και τον Απόστολο Ψυχράμη στις δεύτερες) κ.λπ.
Γενικώς κανένα τραγούδι δεν υστερεί, κανένα δεν ακούγεται «λίγο» για τους στόχους αυτού του άλμπουμ, που είναι εντελώς προσεγμένο προς πάσα κατεύθυνση. Από την πρώτη (υλικό), μέχρι την δεύτερη (τα τεχνικά θέματα) και την τρίτη (το εικαστικό πακέτο, τα τυπογραφικά υλικά).
Σπουδαίος Τάκης Σούκας λοιπόν, και στα 81 του. Και πέρα απ’ αυτά...
Επαφή: www.ogdoomusicgroup.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου