ο ελληνοαμερικανός κλαρινίστας GUS VALI, μια μεγάλη μορφή της ethnic-jazz ήδη από τα χρόνια του ’60, έφυγε προσφάτως από την ζωή – ήταν 92 ετών, βρέθηκε σε πάλκα και στούντιο με μεγάλα ονόματα και άφησε θρυλικές ηχογραφήσεις

Πριν από 25 χρόνια περίπου η Ελλάδα ζούσε στους ρυθμούς του Gus Vali – ας το πούμε έτσι με μια δόση υπερβολής. Τότε είχαν κυκλοφορήσει για πρώτη φορά στην χώρα μας ηχογραφήσεις του, ενταγμένες μέσα στο κλίμα του ethnic πανικού, και τότε τον έμαθε ο κόσμος.
Ήταν ένα CD υπό τον τίτλο “Mr. Greek Clarinet” [Άνοδος, 1997], με ηχογραφήσεις του από την περίοδο 1958-1963, αλλά βασικά και κύρια ήταν τα δύο τεύχη του περιοδικού «Jazz & Tζαζ» (το #55 και το #60), με τα αντίστοιχα CD τους, υπό τους τίτλους «Jazz & Χιτζάζ» (Οκτώβριος 1997) και «Jazz & Χιτζάζ Νο 2» (Μάρτιος 1998), που είχαν φέρει τις μουσικές του Gus Vali και της ευρύτερης παρέας του σε μερικές χιλιάδες ελληνικά σπίτια.

Μάλιστα τον Ιούλιο εκείνης της χρονιάς (1997) o Gus Vali, που τότε ήταν 69 ετών, είχε βρεθεί στην Ελλάδα (μετά από κάποια συναυλία που είχε δώσει στην Βιέννη). Δυστυχώς, όμως, ήταν τελείως περαστικός, καθώς παρέμεινε για ελάχιστο διάστημα στην χώρα μας, δίχως να εμφανισθεί κάπου (μάλλον), προλαβαίνοντας όμως να δώσει κάποιες μικροσυνεντεύξεις, σε όσους τον είχαν ανακαλύψει και ήταν ψυλλιασμένοι.
Το πραγματικό όνομα του Gus Vali ήταν Αυγουστίνος Βαλής κι είχε γεννηθεί στην Νέα Υόρκη το 1928, από έλληνες (μικρασιάτες) γονείς, που είχαν βρεθεί στην Αμερική ως μετανάστες.
Στον κόσμο της μουσικής ο Gus Vali μπαίνει από νωρίς, σπουδάζοντας στο Manhattan School of Music και παίζοντας ταυτόχρονα σαξόφωνο και κλαρίνο. Γνωρίζεται με διάφορους οργανοπαίκτες της εποχής, όπως τον βιολιστή Johnny Long, τον τρομπετίστα-τραγουδιστή Louis Prima, τον κλαρινίστα Artie Shaw, τον τρομπετίστα-τρομπονίστα Sonny Dunham, τον πιανίστα-ξυλοφωνίστα Jan August και άλλους (όλοι τους bandleaders εν τω μεταξύ) και κάπως έτσι αρχίζει να γίνεται γνωστός στο κύκλωμα των μουσικών, ξεκινώντας την προσωπική δισκογραφική διαδρομή του, με την παράλληλη συμβολή του ως session παίκτης στα στούντιο.
Ο πρώτος δίσκος του είχε τίτλο Gus Vali and His Authentic Greek Orchestra “The Greeks Had a Song for It” [United Artists, 1958] και από εκεί ξεχώριζε αμέσως το στυλ του.
Ο Gus Vali έπαιζε ελληνικούς σκοπούς, δημοτικούς και λαϊκούς, με μιαν αίσθηση τζαζ. Το κλαρίνο του, ο ήχος του, δεν ήταν ο κλασικός ελληνικός των μεγάλων οργανοπαικτών της παράδοσης, αλλά ούτε και ο ακραιφνής τζαζ των Αμερικανών. Ήταν κάτι άλλο, κάτι ενδιάμεσο ή και πέρα απ’ αυτά, ένας ήχος μοντέρνος, κάπως ελαφρύς, ο οποίος ενσωμάτωνε όλες τις ηχητικές παραδοξότητες, που επέφερε το πολυεθνικό και κοινωνικό ανακάτεμα στις ΗΠΑ, στις δεκαετίες του ’40 και του ’50 – ένα ανακάτεμα που θα περνούσε και στα περίφημα ελληνικά μαγαζιά της 8ης Λεωφόρου (Νέα Υόρκη), στα οποία ο Gus Vali ήταν τακτικός θαμώνας (ως οργανοπαίκτης).
 
Η συνέχεια εδώ...
https://www.lifo.gr/culture/music/gus-vali-o-ellinoamerikanos-klarinistas-itan-mia-megali-morfi-tis-ethnic-jazz