FABRIZIO SAVINO το νέο άλμπουμ του ιταλού κιθαρίστα της jazz

Ιταλός κιθαρίστας της jazz, για τον οποίον γράφουμε από παλαιά –τόσο στο Jazz & Τζαζ, όσο και στο δισκορυχείον–, ο Fabrizio Savino έχει νέο άλμπουμ, που αποκαλείται “The Rising Sun” [Inner Urge Records, 2021]. Στο άλμπουμ αυτό τον ιταλό μουσικό συνοδεύουν, σε σχήμα τρίο, οι Luca Alemanno κοντραμπάσο και Sebastian Merk ντραμς, με το υλικό να είναι σχεδόν όλο πρωτότυπο, καθώς από τα έντεκα tracks του CD μόνο δύο είναι versions (στο “Skylark” του Hoagy Carmichael και στο “April in Paris” του Vernon Duke).

Όπως έχουμε σημειώσει και στις προηγούμενες αναφορές μας στον Fabrizio Savino –δες τα σχετικά κείμενα για τα άλμπουμ του “Gemini” [A.MA Edizioni, 2016] και “Aram” [Alfa Music, 2012]– ξαναλέμε κι εδώ πως πρόκειται για έναν ευφάνταστο μουσικό, με καλές σπουδές στην πατρίδα του, μέτοχος των περίφημων σεμιναρίων του Tuscia in Jazz (ίσως του δεύτερου σημαντικότερου ιταλικού jazz festival μετά από εκείνο της Umbria), έχοντας βρεθεί στη σκηνή με τους Kurt Rosenwinkel, Dado Moroni, Antonio Sanchez, Tony Monaco, David Liebman, Eddie Gomez, Flavio Boltro κ.ά. Όλα αυτά, όλη αυτή η εμπειρία σε σχολεία, πάλκα και δισκογραφία, μετουσιώνεται σε κάτι πολύ ελκυστικό κάθε φορά, καθότι ο Savino, πέρα από εξαιρετικός οργανοπαίκτης είναι και πολύ καλός συνθέτης, με τα κομμάτια του να είναι εντελώς φινετσάτα, διαθέτοντας μια πολύ ιδιαίτερη «γκρούβα», που τα κάνει πάντα διακριτά και σχεδόν ασυναγώνιστα.
Με πολλές και ποικίλες επιρροές από bop και hard bop, μέχρι βραζιλιάνικη και σύγχρονη contemporary jazz, o Fabrizio Savino έχει και στο “The Rising Sun” την ικανότητα να δημιουργεί αξιομνημόνευτες καταστάσεις, έχοντας πλάι του δύο πολύ έμπειρους μουσικούς, που τον στηρίζουν μοναδικά (ο κοντραμπασίστας Alemanno έχει παίξει με Dee Dee Bridgewater, Joe Lovano, Geroge Garzone, Maria Schneider, Jerry Bergonzi, Enrico Pieranunzi, Nicola Conte κ.ά., ενώ ο ντράμερ Merk έχει περισσότερες από πενήντα παρουσίες σε ηχογραφήσεις, παίζοντας με Mark Murphy, Johannes Enders, Till Brönner κ.ά.).
Αδιάφορη σύνθεση δεν υπάρχει εδώ, καθώς όλες κινούνται από ένα επίπεδο και πάνω, με το σχήμα να εμφανίζεται τέλεια δεμένο, με τις συνθέσεις να περικλείουν πολύ συναίσθημα (πάντα φωτεινές, ακόμη και μέσα στην μελαγχολία τους), με τα παιξίματα να είναι ήπια φαινομενικώς, αλλά με μεγάλη εσωτερική ένταση και παλμό, και με tracks όπως τα “Wisdom” και “No ifs, ands, or buts” να είναι απλώς αριστουργήματα.
Επαφή:  www.innerurgemusic.com