JENS WENDELBOE with A NORDIC SOUND – AN
AMERICAN JAZZ ORCHESTRA: Against All Odds [Losen Records, 2021]
Σημαντικός δανός μουσικός (γενν. το 1956), που μεγάλωσε και ζει στο Όσλο, ο Jens Wendelboe μπορεί να είναι γνωστός, σε όσους, τόσο από τις παρουσίες του σε δεκάδες sessions, όσο και από την προσωπική δισκογραφία του (με τα διάφορα κατά καιρούς σχήματα, στα οποία έχει συμμετάσχει).
Σημαντικός δανός μουσικός (γενν. το 1956), που μεγάλωσε και ζει στο Όσλο, ο Jens Wendelboe μπορεί να είναι γνωστός, σε όσους, τόσο από τις παρουσίες του σε δεκάδες sessions, όσο και από την προσωπική δισκογραφία του (με τα διάφορα κατά καιρούς σχήματα, στα οποία έχει συμμετάσχει).
Εκείνο που αξίζει πάντως να ξέρουμε για τον Jens Wendelboe, που βασικά είναι
τρομπονίστας, είναι πως για κάμποσα χρόνια (2006-2014) υπήρξε μέλος των Blood, Sweat & Tears (που υπάρχουν ακόμη και σήμερα),
έχοντας σταθεί δίπλα σε Donna Summer,
Phil Woods, Slide Hampton κ.ά.
Στο πρόσφατο “Against All Odds” ο Jens Wendelboe, προϊστάμενος σε
μεγάλο σχήμα, όπως μας έχει συνηθίσει εξάλλου –εδώ στην A Nordic Sound-An American Jazz Orchestra, που αποτελείται
από 22 άτομα– απλώνει δώδεκα δικές του συνθέσεις, οι οποίες βρίσκουν τον...
μάστορά τους, στα πρόσωπα των μελών της μπάντας.
Όλα τα όργανα εν παρατάξει
(πλήκτρα, κιθάρα, μπάσο, ντραμς, και φυσικά όλα τα πνευστά, από τρομπόνια,
μπάσο-τρομπόνια και τούμπα, μέχρι τρομπέτες συν τα τέσσερα βασικά σαξόφωνα) και
δίπλα σ’ αυτά μία πολύ γερή και γυμνασμένη φωνή, όπως είναι εκείνη της Stephanie Harrison, προσφέρουν στον
άκουσμα έναν πολυμεταβλητό και φανταχτερό σίγουρα «αέρα».
Έτσι, εδώ, μπορείς να συναντήσεις καταπληκτικά groovy tracks, σαν το “Triplet whiskey”, με τα πλήκτρα των Joel M. Martin και Kris Yunker να «σκάβουν» γενικώς, και επίσης τραγούδια με νόημα, που είναι και το πιο δύσκολο, σαν το “Chasing rainbows”, κομμάτια με trad αναφορές (και με το σοπράνο σαξόφωνο σε ρόλο κλαρίνου) σαν το “Geriatric gymnastics”, υπέροχες μπαλάντες σαν την “In the beginning”, θέματα τύπου brazilian με γρήγορο scat, όπως το “Decaffeinado again”, που δείχνουν τις αληθινά ξεχωριστές δυνατότητες τής Stephanie Harrison, jazz-rock σε στυλ Blood, Sweat & Tears (“Return from forever”), «φανκιές» “Frank’s funky world #3” και άλλα διάφορα.
Γενικώς, ένα πολύ ευφρόσυνο ρεπερτόριο έχουν να παρουσιάσουν ο Jens Wendelboe με την A Nordic Sound-An American Jazz Orchestra, δημιουργώντας ένα άλμπουμ «φτιαχτικό», «ανεβαστικό», που παρακαλάς να μην τελειώσει.
LORENZO NARDOCCI TRIO: Secondo Me [Losen Records 2021]
Το “Secondo Me” είναι το δεύτερο άλμπουμ του Lorenzo Nardocci Trio (Lorenzo Nardocci πιάνο, Andreas Dreier μπάσο, Terje Evensen ντραμς). Γράφει σχετικώς ο L. Nardocci στο μέσα μέρος του gatefold paper sleeve:
«Αυτό είναι το δεύτερο άλμπουμ από το Lorenzo Nardocci Trio: κάτι φοβερό! Περιλαμβάνει έξι νέες συνθέσεις μου, που αναπτύχθηκαν τον τελευταίο χρόνο, μέσα από τη μεγάλη αλληλεπίδραση με τον Andreas στο μπάσο και τον Terje στα ντραμς. Τα θέματα βασίζονται σε καθημερινές στιγμές και σε σημαντικούς ανθρώπους της ζωής μου. Αυτό είναι, στην πραγματικότητα, και η ουσία του τίτλου του άλμπουμ “Secondo Me”, δηλαδή “Σύμφωνα μ’ Εμένα”. Μάλιστα, αυτό είναι και το track, με το οποίο ανοίγει το άλμπουμ. Το “Secondo me” είναι μια ελαφριά ματζόρε μελωδία, προσαρμοσμένη σε μια γλυκιά σάμπα – μια αντανάκλαση για το πόσο αγαπώ τη ζωή, τη μουσική και το πιάνο, με τους ατελείωτους ήχους και εκφράσεις του. Κομμάτια όπως το “Rubato” και το “Al quinto piano” αντιπροσωπεύουν στιγμές φαντασίας στο πιάνο και είναι αφιερωμένα στα δύο μέρη που βρισκόμουν περισσότερο όσο δούλευα αυτές τις μελωδίες. την εκκλησία στην πόλη μου την Langhus, και την Νορβηγική Ακαδημία Μουσικής στο Όσλο, στον 5ο όροφο, όπως λέει και ο τίτλος, όπου βρίσκονται όλες οι αίθουσες προβών. Το “Dicembre” είναι μια αναπαράσταση της τρελής ζωής ενός μουσικού, που δίνει συναυλίες, στον πιο όμορφο μήνα του χρόνου: τρέξιμο από συναυλία σε συναυλία, από εκκλησία σε κλαμπ, από τα φανταστικά σενάρια του ουρανού μέχρι τα πολλά χριστουγεννιάτικα φαγητά και γλυκά (του Δεκεμβρίου). Το τέμπο είναι γρήγορο και αγχωτικό, παρότι η μελωδία είναι αργή, σαν μπαλάντα, θυμίζοντας αφηρημένη ψηφιακή Βηθλεέμ. Το “Birozza” είναι η αγάπη μου, η οικογένειά μου. Αυτό το κομμάτι είναι συντεθειμένο ειδικά για την αγαπημένη μου γυναίκα. Ναι, αυτό είναι ένα τραγούδι αγάπης! Το soulful groove είναι ο τρόπος που νιώθω μαζί της: σουινγκάτος, χαλαρός και χαρούμενος. Το “B.M.W.” είναι για τα παιδιά μου, πάντα εν δράσει, εύθυμα, αγαπημένα δυναμό! Το άλμπουμ περιλαμβάνει επίσης τρεις σύντομους αυτοσχεδιασμούς: αυτές είναι καθαρές στιγμές χαράς ανάμεσα στις ηχογραφήσεις, στο υπέροχο στούντιο ηχογράφησης που ονομάζεται Rainbow. Ευχαριστώ την οικογένειά μου για την υποστήριξη και την υπομονή της κατά τη διάρκεια της απουσίας μου. Θέλω να ευχαριστήσω τον Martin στο Rainbow Studio για την εξαιρετική δουλειά. Ιδιαίτερες ευχαριστίες σε όσους χρηματοδότησαν το άλμπουμ μου: Creo, Norsk Jazzforum και, ιδιαίτερα, το Ebba Nielsens Minnefond για την εμπιστοσύνη τους στο έργο μου. Ευχαριστίες στον Bjørn-Egil Brekke για τις υπέροχες εικόνες της φύσης γύρω από τον τόπο που ζούμε και οι δύο. Το μεγαλύτερο ευχαριστώ στους δύο σπουδαίους μουσικούς που έπαιξαν μαζί μου σε αυτό το άλμπουμ – που πέρασαν πολλές ώρες μαζί μου, παίζοντας, μιλώντας, συνομιλώντας μέσω βίντεο, συμβουλεύοντας… εσείς κυβερνάτε Terje και Andreas!».
Μεταφέραμε όλο το
κείμενο του Lorenzo Nardocci, χωρίς καμία δική μας σκέψη και κρίση, επειδή ήταν
αδύνατον να ακούσουμε το CD του (το οποίο δεν έπαιζε σε όσα players το
δοκιμάσαμε). Κρίμα. Δεν μας έχει ξανατύχει, εξ όσων θυμόμαστε.
Επαφή: www.losenrecords.no
Έτσι, εδώ, μπορείς να συναντήσεις καταπληκτικά groovy tracks, σαν το “Triplet whiskey”, με τα πλήκτρα των Joel M. Martin και Kris Yunker να «σκάβουν» γενικώς, και επίσης τραγούδια με νόημα, που είναι και το πιο δύσκολο, σαν το “Chasing rainbows”, κομμάτια με trad αναφορές (και με το σοπράνο σαξόφωνο σε ρόλο κλαρίνου) σαν το “Geriatric gymnastics”, υπέροχες μπαλάντες σαν την “In the beginning”, θέματα τύπου brazilian με γρήγορο scat, όπως το “Decaffeinado again”, που δείχνουν τις αληθινά ξεχωριστές δυνατότητες τής Stephanie Harrison, jazz-rock σε στυλ Blood, Sweat & Tears (“Return from forever”), «φανκιές» “Frank’s funky world #3” και άλλα διάφορα.
Γενικώς, ένα πολύ ευφρόσυνο ρεπερτόριο έχουν να παρουσιάσουν ο Jens Wendelboe με την A Nordic Sound-An American Jazz Orchestra, δημιουργώντας ένα άλμπουμ «φτιαχτικό», «ανεβαστικό», που παρακαλάς να μην τελειώσει.
LORENZO NARDOCCI TRIO: Secondo Me [Losen Records 2021]
Το “Secondo Me” είναι το δεύτερο άλμπουμ του Lorenzo Nardocci Trio (Lorenzo Nardocci πιάνο, Andreas Dreier μπάσο, Terje Evensen ντραμς). Γράφει σχετικώς ο L. Nardocci στο μέσα μέρος του gatefold paper sleeve:
«Αυτό είναι το δεύτερο άλμπουμ από το Lorenzo Nardocci Trio: κάτι φοβερό! Περιλαμβάνει έξι νέες συνθέσεις μου, που αναπτύχθηκαν τον τελευταίο χρόνο, μέσα από τη μεγάλη αλληλεπίδραση με τον Andreas στο μπάσο και τον Terje στα ντραμς. Τα θέματα βασίζονται σε καθημερινές στιγμές και σε σημαντικούς ανθρώπους της ζωής μου. Αυτό είναι, στην πραγματικότητα, και η ουσία του τίτλου του άλμπουμ “Secondo Me”, δηλαδή “Σύμφωνα μ’ Εμένα”. Μάλιστα, αυτό είναι και το track, με το οποίο ανοίγει το άλμπουμ. Το “Secondo me” είναι μια ελαφριά ματζόρε μελωδία, προσαρμοσμένη σε μια γλυκιά σάμπα – μια αντανάκλαση για το πόσο αγαπώ τη ζωή, τη μουσική και το πιάνο, με τους ατελείωτους ήχους και εκφράσεις του. Κομμάτια όπως το “Rubato” και το “Al quinto piano” αντιπροσωπεύουν στιγμές φαντασίας στο πιάνο και είναι αφιερωμένα στα δύο μέρη που βρισκόμουν περισσότερο όσο δούλευα αυτές τις μελωδίες. την εκκλησία στην πόλη μου την Langhus, και την Νορβηγική Ακαδημία Μουσικής στο Όσλο, στον 5ο όροφο, όπως λέει και ο τίτλος, όπου βρίσκονται όλες οι αίθουσες προβών. Το “Dicembre” είναι μια αναπαράσταση της τρελής ζωής ενός μουσικού, που δίνει συναυλίες, στον πιο όμορφο μήνα του χρόνου: τρέξιμο από συναυλία σε συναυλία, από εκκλησία σε κλαμπ, από τα φανταστικά σενάρια του ουρανού μέχρι τα πολλά χριστουγεννιάτικα φαγητά και γλυκά (του Δεκεμβρίου). Το τέμπο είναι γρήγορο και αγχωτικό, παρότι η μελωδία είναι αργή, σαν μπαλάντα, θυμίζοντας αφηρημένη ψηφιακή Βηθλεέμ. Το “Birozza” είναι η αγάπη μου, η οικογένειά μου. Αυτό το κομμάτι είναι συντεθειμένο ειδικά για την αγαπημένη μου γυναίκα. Ναι, αυτό είναι ένα τραγούδι αγάπης! Το soulful groove είναι ο τρόπος που νιώθω μαζί της: σουινγκάτος, χαλαρός και χαρούμενος. Το “B.M.W.” είναι για τα παιδιά μου, πάντα εν δράσει, εύθυμα, αγαπημένα δυναμό! Το άλμπουμ περιλαμβάνει επίσης τρεις σύντομους αυτοσχεδιασμούς: αυτές είναι καθαρές στιγμές χαράς ανάμεσα στις ηχογραφήσεις, στο υπέροχο στούντιο ηχογράφησης που ονομάζεται Rainbow. Ευχαριστώ την οικογένειά μου για την υποστήριξη και την υπομονή της κατά τη διάρκεια της απουσίας μου. Θέλω να ευχαριστήσω τον Martin στο Rainbow Studio για την εξαιρετική δουλειά. Ιδιαίτερες ευχαριστίες σε όσους χρηματοδότησαν το άλμπουμ μου: Creo, Norsk Jazzforum και, ιδιαίτερα, το Ebba Nielsens Minnefond για την εμπιστοσύνη τους στο έργο μου. Ευχαριστίες στον Bjørn-Egil Brekke για τις υπέροχες εικόνες της φύσης γύρω από τον τόπο που ζούμε και οι δύο. Το μεγαλύτερο ευχαριστώ στους δύο σπουδαίους μουσικούς που έπαιξαν μαζί μου σε αυτό το άλμπουμ – που πέρασαν πολλές ώρες μαζί μου, παίζοντας, μιλώντας, συνομιλώντας μέσω βίντεο, συμβουλεύοντας… εσείς κυβερνάτε Terje και Andreas!».
Επαφή: www.losenrecords.no
Σχόλια από το fb...
ΑπάντησηΔιαγραφήAkis Perdikis
Η πατρίδα της ECM
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Η Νορβηγία; Περίπου.
Akis Perdikis
Εντάξει... η δεύτερη πατρίδα (μετά τη Γερμανία). Απλά, έχω συνδέσει την εταιρία με αγαπημένους μου Νορβηγούς - Terje Rypdal, Jon Christensen, Ketil Bjornstad, Jan Garbarek, Arild Andersen...
Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
Και με τα Rainbow studios και τον ηχολήπτη Jan Erik Kongshaug https://en.wikipedia.org/wiki/Jan_Erik_Kongshaug
Jan Erik Kongshaug - Wikipedia