Τρεις κορυφαίοι μουσικοί, με ιστορία από εκπληκτική, πολύ μεγάλη
έως και απλώς μεγάλη, ο κοντραμπασίστας (εδώ και bass guitarist) Dave Holland, ο κιθαρίστας Kevin Eubanks και
ο ντράμερ Obed Calvaire,
συνεργάζονται σ’ ένα άλμπουμ εννέα πρωτότυπων tracks, που αποκαλείται “Another Land” [Edition Records / ΑΝ Μusic, 2021] και που είναι
ηχογραφημένο στην Νέα Υόρκη, τον Σεπτέμβριο του 2019.
Κλασικό jazz-trio λοιπόν, με
κιθάρα-μπάσο-ντραμς, χωρίς βοήθειες, χωρίς προσθήκες και χωρίς ιδιαίτερα
στουντιακά τεχνάσματα, το “Another Land”
στηρίζεται σε δύο τινά – στο παικτικό δυναμικό που απελευθερώνουν οι τρεις
βιρτουόζοι και περαιτέρω στο συνθετικό ταλέντο τους, καθώς εδώ υπάρχουν
τέσσερις συνθέσεις του Eubanks,
τέσσερις του Holland
και μία του Calvaire.
Κατ’ αρχάς να πούμε πως και τα τρία όργανα που ακούγονται στο “Another Land” ηχούν ισοδύναμα. Δεν υπάρχει δηλαδή lead και ρυθμικό τμήμα, με την τυπική διάσταση του όρου. Και το μπάσο, και τα ντραμς, είναι τοποθετημένα και ηχογραφημένα στο ίδιο επίπεδο με την κιθάρα, συμμετέχοντας επί ίσοις όροις στις συνθέσεις. Αυτό μπορεί να ακούγεται «κάπως», όταν το διαβάζεις, αλλά το νοιώθεις αμέσως, όταν το ακούς.
Ο Dave Holland, με άλλα λόγια, είναι απλώς εντυπωσιακός, ενώ και ο Calvaire, με τους συνεχείς ρούλους και τις πολυρυθμίες του, ακολουθεί κι αυτός το δικό του μονοπάτι, που συγκλίνει όμως με των άλλων δύο. (Εντάξει, για τον Eubanks να πούμε τι τώρα; Ότι η κιθάρα του, τα παιξίματά του, εμπεριέχουν στα μέτρα τους μεγάλες παραδόσεις, όχι μόνο από την jazz guitar, μα και από το rock;).
Σε κάθε περίπτωση το “Another Land” είναι ένα εκπληκτικό άλμπουμ, σε jazz / fusion δρόμους, με πολλή, αλλά υπόγεια, ένταση, κινούμενο σε χαμηλούς, αλλά βομβαρδιστικούς, τόνους και με απρόσμενα ξεσπάσματα.
Αυτό το χαρακτηριστικό κάνει, το άλμπουμ, ακόμη πιο έντονο και ζωηρό, καθώς η δύναμη, εδώ, δεν υποβάλλεται δια της ισχύος, δια του ανεβασμένου volume, μα δια των εσωτερικών εντάσεων, που δημιουργούν, συνεχώς, τούτες οι περίτεχνες συνθέσεις.
«Άλλο άκουσμα», από «άλλους παίκτες», σ’ ένα σύγχρονο τζαζ άλμπουμ «άλλης λογικής».
Κατ’ αρχάς να πούμε πως και τα τρία όργανα που ακούγονται στο “Another Land” ηχούν ισοδύναμα. Δεν υπάρχει δηλαδή lead και ρυθμικό τμήμα, με την τυπική διάσταση του όρου. Και το μπάσο, και τα ντραμς, είναι τοποθετημένα και ηχογραφημένα στο ίδιο επίπεδο με την κιθάρα, συμμετέχοντας επί ίσοις όροις στις συνθέσεις. Αυτό μπορεί να ακούγεται «κάπως», όταν το διαβάζεις, αλλά το νοιώθεις αμέσως, όταν το ακούς.
Ο Dave Holland, με άλλα λόγια, είναι απλώς εντυπωσιακός, ενώ και ο Calvaire, με τους συνεχείς ρούλους και τις πολυρυθμίες του, ακολουθεί κι αυτός το δικό του μονοπάτι, που συγκλίνει όμως με των άλλων δύο. (Εντάξει, για τον Eubanks να πούμε τι τώρα; Ότι η κιθάρα του, τα παιξίματά του, εμπεριέχουν στα μέτρα τους μεγάλες παραδόσεις, όχι μόνο από την jazz guitar, μα και από το rock;).
Σε κάθε περίπτωση το “Another Land” είναι ένα εκπληκτικό άλμπουμ, σε jazz / fusion δρόμους, με πολλή, αλλά υπόγεια, ένταση, κινούμενο σε χαμηλούς, αλλά βομβαρδιστικούς, τόνους και με απρόσμενα ξεσπάσματα.
Αυτό το χαρακτηριστικό κάνει, το άλμπουμ, ακόμη πιο έντονο και ζωηρό, καθώς η δύναμη, εδώ, δεν υποβάλλεται δια της ισχύος, δια του ανεβασμένου volume, μα δια των εσωτερικών εντάσεων, που δημιουργούν, συνεχώς, τούτες οι περίτεχνες συνθέσεις.
«Άλλο άκουσμα», από «άλλους παίκτες», σ’ ένα σύγχρονο τζαζ άλμπουμ «άλλης λογικής».
Χρόνια σου πολλά Φώντα, να είσαι καλά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι θα έβαζε άραγε "ο φανταστικός DJ", σήμερα, στο πάρτι σου;
( Ή μήπως έχει ήδη συντεθεί η λίστα, μέσα από το άρθρο της Κυριακής, με τα απίθανα garage punk, σέικ και μπλουζ κομμάτια των σίξτις που περιγράφεις;...)
Σ' ευχαριστώ πολύ και σε σένα ό,τι καλύτερο!
ΔιαγραφήΝαι, είναι μια ωραία ιδέα τα ελληνικά γκαράζ, είναι φουλ χορευτικά και φτιάχνουν κέφι.