Οι More Experience
είναι ένα πολωνικό γκρουπ, που υπάρχει πολλά χρόνια (από τα τέλη των 80s, όπως διαβάζουμε στο bandcamp τους),
προβαίνοντας σε ηχογραφήσεις από το 1993 και μετά.
Το πιο πρόσφατο άλμπουμ των Πολωνών αποκαλείται “Electric Laboratory of High Space Experience”, ανέβηκε κατά πρώτον στο bandcamp τους, τον Ιούλιο του ’21, ενώ τώρα (2022) μετατρέπεται και σε βινύλιο, από την γνωστή μας (αθηναϊκή) Sound Effect Records. Τριακόσιες κόπιες συνολικώς, σε ωραίο gatefold cover... και να τώρα όλα αξίζει να πούμε για τους Πολωνούς...
Οι More Experience είναι μία μπάντα... άλλης εποχής – με πολλές early seventies μουσικές αναφορές. Βασικά
πρόκειται για μία progressive μπάντα, με λίγα ψυχεδελικά στοιχεία, κάμποσα ηλεκτρονικά, μα
και με κάποια avant, που
κατορθώνει μέσα από τις συνθέσεις της (άλλες μακροσκελείς και άλλες όχι και
τόσο) να κρατήσει ψηλά το ενδιαφέρον μας, καθ’ όλη την διάρκεια της ακρόασης.
Τούτο οφείλεται και στις ωραίες συνθέσεις, μα και στις ενοργανώσεις, που είναι
πλούσιες και συγκροτημένες με σχέδιο και άποψη.
Ποιοι είναι λοιπόν οι Πολωνοί και τι ακριβώς όργανα παίζουν; Ας... δώσουμε ονόματα, γιατί έτσι θα προσανατολιστούμε όλοι καλύτερα.
Ο Marcin Grabowski είναι ο μπασίστας, ο Karol Almert χειρίζεται συνθεσάιζερ, sequencers, oscillators και λοιπά ηλεκτρονικά, η Anna Sobczak-Choina τραγουδά, ο Piotr Dudzikowski παίζει κιθάρες, όργανο, κι άλλα σύνθια, συν cubus, ενώ ανακατεύεται και με field recordings, o αδελφός του Janek Dudzikowski είναι ο ντράμερ-περκασιονίστας της μπάντας, ενώ ο Eryk Paluch έχει αναλάβει τα spoken words. Είναι λίγο παράξενα όλα αυτά, σε πρώτη φάση, αλλά μόλις αρχίσουν να ξεκινάνε τα κομμάτια, όλα μπαίνουν σε μια σειρά...
Η Side A ανοίγει με το “The twilight” ένα κομμάτι ελαφρώς πειραματικό, γεμάτο με field recordings, δηλαδή κελαηδίσματα πουλιών, κρωξίματα βατράχων, τριζόνια κ.λπ. Το σκηνικό είναι εντελώς φυσικό, χωρίς ιδιαίτερη επεξεργασία, δημιουργώντας οπωσδήποτε ένα κλίμα – αν και θα μπορούσε να ήταν κάπως μικρότερο, γιατί το 3:40 είναι μάλλον πολύ για μία τέτοιου τύπου εισαγωγή. Μας κρατάνε σε αγωνία, με λίγα λόγια, οι Πολωνοί, σε σχέση με το τι ακριβώς θα επακολουθήσει...
“The dream (Welcome to nucleus)” αποκαλείται το Α2, που είναι και το πιο μεγάλο σε διάρκεια track του δίσκου, αφού αγγίζει τα δώδεκα λεπτά. Εδώ οι More Experience αποκαλύπτονται πλήρως – δίχως να αφήνουν τίποτα κρυφό. Το ύφος είναι progressive, με κάποια βρετανικού τύπου ψυχεδελικά στοιχεία, φέρνοντας στην μνήμη εγγραφές των Arcadium, Writing on the Wall, Cressida κ.λπ., με το όργανο να πρωταγωνιστεί στην αρχή. Υπάρχουν αλλαγές, γυναικείο τραγούδισμα, εφφέ, ηλεκτρικές κιθάρες βεβαίως, σεμνά soli, με γεμίσματα από κρουστά, λίγα σύνθια, υπάρχουν επίσης ακουστικά parts κ.λπ. Γενικώς μία περιπετειώδης σύνθεση (διαρκεί εξάλλου και πολύ), που δίνει την ευκαιρία στο συγκρότημα να αναπτύξει, όλα εκείνα που το ενδιαφέρουν.
Η πρώτη πλευρά θα κλείσει με το “The trip” – ένα μέσο προς αργό track, με αφήγηση από τον Eryk Paluch. Η φωνή κυριαρχεί σ’ ένα μεγάλο μέρος, καθώς βγαίνει πάνω από τις space κιθάρες, τα vibes και το μπάσο-ντραμς. Υποβλητικό κομμάτι, που ανεβαίνει μετά το τέταρτο λεπτό, καθώς διαρκεί συνολικώς 6:23.
Η Side B ξεκινά με το “The mind”. Διαρκεί 9:26 και είναι, και αυτό, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα tracks του LP. Η Anna Sobczak-Choina τραγουδά σαν τις αγγλίδες progressive τραγουδίστριες της εποχής, με το όργανο του Piotr Dudzikowski να «τα χώνει», ενώ ακολουθούν κάποια indian στοιχεία, με σύνθια σε πιο ελεύθερο πλαίσιο, κρουστά και ηλεκτρονικά, που προσδίδουν στην σύνθεση μία krautrock αίσθηση – με το τελευταίο μέρος να απογειώνει, συνολικώς, το κομμάτι.
Στο “Beelzebufo (Lunatic space diary)” κυριαρχούν ξανά οι field recordings (με κρωξίματα, γκιώνηδες... σε γρήγορο τέμπο, πουλιά κ.λπ.). Μεγάλο για το στυλ του, και αυτό, σε διάρκεια, καθώς ξεπερνά τα τρία λεπτά.
Μα και το “Fairy tale (Lunatic space diary)” είναι ένα ακόμη παράξενο κομμάτι, με ακουστικά-ηλεκτρικά parts και spoken word.
Λίγο πριν από το τέλος και την ώθηση εδώ την δίνει το 10λεπτο “Electric laboratory of high space experience” ένα progressive track, στο οποίο ανακατεύονται και folk στοιχεία, με την γυναικεία φωνή να δίνει τον τόνο και με το ύφος να προσεγγίζει εκείνο των κυκλοφοριών της βρετανικής Vertigo, στα early 70s, ενώ υπάρχει και σπάσιμο του τέμπο με κιθαριστικούς αρπισμούς, λίγο πριν την τελική έκρηξη. Πολύ καλό κομμάτι!
Το “Electric Laboratory of High Space Experience” των Πολωνών More Experience θα ολοκληρωθεί με το “At the gates of dawn”, που διαθέτει επίσης «επιτόπιες» ηχογραφήσεις, με κελαηδίσματα κ.λπ. κάτι που αποτελεί ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο για το γκρουπ, που έχει κι αυτό (το μοτίβο) τη σημασία του.
Επαφή: https://www.soundeffect-records.gr/
Το πιο πρόσφατο άλμπουμ των Πολωνών αποκαλείται “Electric Laboratory of High Space Experience”, ανέβηκε κατά πρώτον στο bandcamp τους, τον Ιούλιο του ’21, ενώ τώρα (2022) μετατρέπεται και σε βινύλιο, από την γνωστή μας (αθηναϊκή) Sound Effect Records. Τριακόσιες κόπιες συνολικώς, σε ωραίο gatefold cover... και να τώρα όλα αξίζει να πούμε για τους Πολωνούς...
Ποιοι είναι λοιπόν οι Πολωνοί και τι ακριβώς όργανα παίζουν; Ας... δώσουμε ονόματα, γιατί έτσι θα προσανατολιστούμε όλοι καλύτερα.
Ο Marcin Grabowski είναι ο μπασίστας, ο Karol Almert χειρίζεται συνθεσάιζερ, sequencers, oscillators και λοιπά ηλεκτρονικά, η Anna Sobczak-Choina τραγουδά, ο Piotr Dudzikowski παίζει κιθάρες, όργανο, κι άλλα σύνθια, συν cubus, ενώ ανακατεύεται και με field recordings, o αδελφός του Janek Dudzikowski είναι ο ντράμερ-περκασιονίστας της μπάντας, ενώ ο Eryk Paluch έχει αναλάβει τα spoken words. Είναι λίγο παράξενα όλα αυτά, σε πρώτη φάση, αλλά μόλις αρχίσουν να ξεκινάνε τα κομμάτια, όλα μπαίνουν σε μια σειρά...
Η Side A ανοίγει με το “The twilight” ένα κομμάτι ελαφρώς πειραματικό, γεμάτο με field recordings, δηλαδή κελαηδίσματα πουλιών, κρωξίματα βατράχων, τριζόνια κ.λπ. Το σκηνικό είναι εντελώς φυσικό, χωρίς ιδιαίτερη επεξεργασία, δημιουργώντας οπωσδήποτε ένα κλίμα – αν και θα μπορούσε να ήταν κάπως μικρότερο, γιατί το 3:40 είναι μάλλον πολύ για μία τέτοιου τύπου εισαγωγή. Μας κρατάνε σε αγωνία, με λίγα λόγια, οι Πολωνοί, σε σχέση με το τι ακριβώς θα επακολουθήσει...
“The dream (Welcome to nucleus)” αποκαλείται το Α2, που είναι και το πιο μεγάλο σε διάρκεια track του δίσκου, αφού αγγίζει τα δώδεκα λεπτά. Εδώ οι More Experience αποκαλύπτονται πλήρως – δίχως να αφήνουν τίποτα κρυφό. Το ύφος είναι progressive, με κάποια βρετανικού τύπου ψυχεδελικά στοιχεία, φέρνοντας στην μνήμη εγγραφές των Arcadium, Writing on the Wall, Cressida κ.λπ., με το όργανο να πρωταγωνιστεί στην αρχή. Υπάρχουν αλλαγές, γυναικείο τραγούδισμα, εφφέ, ηλεκτρικές κιθάρες βεβαίως, σεμνά soli, με γεμίσματα από κρουστά, λίγα σύνθια, υπάρχουν επίσης ακουστικά parts κ.λπ. Γενικώς μία περιπετειώδης σύνθεση (διαρκεί εξάλλου και πολύ), που δίνει την ευκαιρία στο συγκρότημα να αναπτύξει, όλα εκείνα που το ενδιαφέρουν.
Η πρώτη πλευρά θα κλείσει με το “The trip” – ένα μέσο προς αργό track, με αφήγηση από τον Eryk Paluch. Η φωνή κυριαρχεί σ’ ένα μεγάλο μέρος, καθώς βγαίνει πάνω από τις space κιθάρες, τα vibes και το μπάσο-ντραμς. Υποβλητικό κομμάτι, που ανεβαίνει μετά το τέταρτο λεπτό, καθώς διαρκεί συνολικώς 6:23.
Η Side B ξεκινά με το “The mind”. Διαρκεί 9:26 και είναι, και αυτό, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα tracks του LP. Η Anna Sobczak-Choina τραγουδά σαν τις αγγλίδες progressive τραγουδίστριες της εποχής, με το όργανο του Piotr Dudzikowski να «τα χώνει», ενώ ακολουθούν κάποια indian στοιχεία, με σύνθια σε πιο ελεύθερο πλαίσιο, κρουστά και ηλεκτρονικά, που προσδίδουν στην σύνθεση μία krautrock αίσθηση – με το τελευταίο μέρος να απογειώνει, συνολικώς, το κομμάτι.
Στο “Beelzebufo (Lunatic space diary)” κυριαρχούν ξανά οι field recordings (με κρωξίματα, γκιώνηδες... σε γρήγορο τέμπο, πουλιά κ.λπ.). Μεγάλο για το στυλ του, και αυτό, σε διάρκεια, καθώς ξεπερνά τα τρία λεπτά.
Μα και το “Fairy tale (Lunatic space diary)” είναι ένα ακόμη παράξενο κομμάτι, με ακουστικά-ηλεκτρικά parts και spoken word.
Λίγο πριν από το τέλος και την ώθηση εδώ την δίνει το 10λεπτο “Electric laboratory of high space experience” ένα progressive track, στο οποίο ανακατεύονται και folk στοιχεία, με την γυναικεία φωνή να δίνει τον τόνο και με το ύφος να προσεγγίζει εκείνο των κυκλοφοριών της βρετανικής Vertigo, στα early 70s, ενώ υπάρχει και σπάσιμο του τέμπο με κιθαριστικούς αρπισμούς, λίγο πριν την τελική έκρηξη. Πολύ καλό κομμάτι!
Το “Electric Laboratory of High Space Experience” των Πολωνών More Experience θα ολοκληρωθεί με το “At the gates of dawn”, που διαθέτει επίσης «επιτόπιες» ηχογραφήσεις, με κελαηδίσματα κ.λπ. κάτι που αποτελεί ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο για το γκρουπ, που έχει κι αυτό (το μοτίβο) τη σημασία του.
Επαφή: https://www.soundeffect-records.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου