ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ: έφυγε από τη ζωή ένας μεγάλος τραγουδιστής, που διέπρεψε στη δεκαετία του ’60 – τραγούδησε Μίκη Θεοδωράκη, Μάνο Χατζιδάκι, Γιώργο Μουζάκη, Μίμη Πλέσσα και άλλους μεγάλους συνθέτες της εποχής

Ένας διακεκριμένος ερμηνευτής του ελαφρού τραγουδιού της δεκαετίας του ’60 έφυγε χθες από την ζωή, στα 89 χρόνια του – ο Γιάννης Βογιατζής.
Ο Γιάννης Βογιατζής υπήρξε ένας από εκείνους τους αθάνατους τραγουδιστές, που άγγιξαν το πολύ μεγάλο τηλεοπτικό κοινό, τις πιο πρόσφατες δεκαετίες, μέσα από τις ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Έμεινε, έτσι, αγέραστος, αφού η φωνή του ακουγόταν συνεχώς από τις οθόνες, όταν ήταν στην πιο μεγάλη ακμή της, στο πρώτο μισό της δεκαετίας του ’60.
Όλοι θυμόμαστε τον Γιάννη Βογιατζή να τραγουδάει ή να παίζει ή και τα δυο μαζί στις ταινίες «Όταν Λείπει η Γάτα!» (1962) σκ. Αλέκος Σακελλάριος, «Μικροί Μεγάλοι εν Δράσει» (1963) σκ. Ορέστης Λάσκος, «Ο Εμίρης και ο Κακομοίρης» (1964) σκ. Ορέστης Λάσκος, «Μια Τρελλή Τρελλή Οικογένεια» (1965) σκ. Ντίνος Δημόπουλος, «Ραντεβού στον Αέρα» (1966) σκ. Γιάννης Δαλιανίδης, «5.000 Ψέμματα» (1966) σκ. Γιώργος Κωνσταντίνου και άλλες διάφορες, μέσα από τις οποίες θα ξεπηδούσαν μερικά πολύ επιτυχημένα τραγούδια σαν τα «Άσε τα χέρια σου στα δυο μου χέρια» και «Σ’ αγαπώ σ’ όλες τις γλώσσες» των Γιώργου Μουζάκη-Σακελλάριου-Γιαννακόπουλου, «Σου το ’πα μια και δυο και τρεις» (Κ. Κλάββας-Κ. Πρετεντέρης), «Μορφονιά (Γκιουλινάρ)» (Κ. Κλάββας-Α. Αλεξόπουλος), «Sul mare (Η πρώτη μας νύχτα)» (Μ. Πλέσσας-Κ. Πρετεντέρης), «Ένας ουρανός μ’ αστέρια» και «Νύχτα καλοκαιριού» (αμφότερα του Μίμη Πλέσσα) κ.λπ.
Αυτά τα τραγούδια είναι που αγάπησε πιο πολύ ο κόσμος, μέσα από τις παλιές ταινίες, αλλά φυσικά ο Γιάννης Βογιατζής δεν ήταν μόνον αυτά. Ήταν πολύ περισσότερα...

Το ξεκίνημά του ο ίδιος το τοποθετούσε το 1952, στο Άλσος Παγκρατίου, όταν ο Ζοζέφ Κορίνθιος είχε βραδιά ταλέντων. Παγκρατιώτης, μαθητής στην τελευταία τάξη του νυχτερινού, ο Βογιατζής θέλει να δει τα ταλέντα και με κίνητρο δυο τσιγάρα Pall Mall (όπως είχε πει) θα ανέβαινε, στην πίστα, για να τραγουδήσει.
Θα τον πρόσεχε και ο Γιώργος Οικονομίδης αργότερα, αλλά η αληθινά πρώτη επαγγελματική εμφάνιση του Βογιατζή, στη νύχτα, θα ήταν στην Αθηναία, μερικά χρόνια αργότερα, το 1958.
Ο Βογιατζής ξεχωρίζει αμέσως με την τεράστια φωνή του, που είχε το δικό της μοναδικό ηχόχρωμα και γίνεται μέσα σε λίγο καιρό ένας από τους πρώτους μεγάλους (άντρες) σταρ του ελαφρού τραγουδιού.
Συμμετέχει και στα τρία Φεστιβάλ Τραγουδιού του Ε.Ι.Ρ., το 1959, 1960 και 1961, που οριοθετούν απαρέγκλιτα το «ελαφρό», τραγουδώντας συνθέσεις των Γιάννη Σπάρτακου, του ανθρώπου που του έδωσε την πιο μεγάλη ώθηση στο επαγγελματικό ξεκίνημά του (το «Εσένα» κατακτά τρίτο βραβείο το ’59), Γεράσιμου Λαβράνου, Αλέκου Γεωργιάδη, Γιώργου Κουρουπού και Κώστα Κλάββα, ενώ η πρώτη πολύ μεγάλη επιτυχία του ήταν το θαυμάσιο tango ή ταγκό όπως το έλεγαν τότε (και πριν και μετά) «Την είδα ξανά» (Αργύρης Κουνάδης-Μιχάλης Κακογιάννης) από το σάουντρακ της ταινίας “Eroica” (1960) του Μιχάλη Κακογιάννη. Επίσης, τότε, ακουγόταν πολύ και το «Αιθέριο λουλούδι» των Γεράσιμου Λαβράνου-Κώστα Μάνεση.
Στο πρώτο μισό της δεκαετίας του ’60 ο Γιάννης Βογιατζής είναι αληθινά «πρώτο όνομα», σε κέντρα, κινηματογράφο, θέατρο, φεστιβάλ, ραδιοφωνία και δισκογραφία, τραγουδώντας συνθέσεις των κορυφαίων της εποχής, καταγράφοντας πολλά ωραία τραγούδια.
 
Η συνέχεια εδώ...
https://www.lifo.gr/culture/music/giannis-bogiatzis-1934-2023-enas-megalos-tragoydistis-poy-dieprepse-sti-dekaetia-toy