Η Calliope είναι μια συνθέτρια-διαχειρίστρια ηλεκτρονικών από την
Αθήνα, η οποία εμφανίζεται τώρα μ’ ένα βινυλιακής διάρκειας digipak-CD, που αποκαλείται “Mädchenblumen” [Submersion Records, 2023].
Είναι γερμανόφωνο το “Mädchenblumen”; Θα μπορούσε να το πεις κατά μίαν έννοια, επειδή αναφέρεται στον Richard Strauss και στην ποιητική συλλογή “Mädchenblumen” (Λουλουδοκόριτσα) του Felix Dahn (την οποίαν ο Strauss μελοποίησε).
Εκεί ο Dahn αναφέρει τέσσερις κατηγορίες γυναικών, τις κενταύριες, τις παπαρούνες, τους κισσούς και τα νούφαρα. Αυτά τα λουλουδοκόριτσα για την Calliope αντιστοιχίζονται σε συγκεκριμένα «δικά της» πρόσωπα – και κάπως έτσι αρχίζουν να διαμορφώνονται τα πέντε δικά της tracks, που έχουν τίτλους “Kornblumen”, “Echo’s lament”, “Mohnblumen”, “Epheu” και “Wasserrose”.
Τα κομμάτια είναι χοντρικώς electro, με όχι προδιαγεγραμμένη εξέλιξη, καθώς αναπτύσσονται κάπως αφηρημένα, και με τέτοιο τρόπο ώστε ο λόγος να παίζει ένα ρόλο, όλο και πιο σημαντικό.
Και δεν αναφερόμαστε μόνον στα τραγούδια, που σε κάθε περίπτωση δεν είναι τυπικά τραγούδια (άκου, ας πούμε, το γερμανόφωνο “Kornblumen”), μα στα samples (για παράδειγμα στο “Echo’s lament” ακούμε τους Δημήτρη Χορν και Έλλη Λαμπέτη από το «Ηχώ και Νάρκισσος» του Νότη Περγιάλη) ή στις «ανάποδες» διασκευές (στο “Mohnblumen” ακούς την Calliope να τραγουδά μια στροφή από το «Ξανθομάλλικο αγόρι» των Μίμη Πλέσσα-Ηλία Λυμπερόπουλου, που είχε πει η Τζένη Βάνου).
Γενικώς, είναι το απρόοπτο εκείνο που πρωταγωνιστεί στις συνθέσεις της Calliope (ακούς και συνέντευξη από Τζένη Βάνου στο “Epheu”), που, σε κάθε περίπτωση, ανανεώνει διαρκώς το ενδιαφέρον σου για το άκουσμα, το οποίο δεν ξεφεύγει ποτέ από το πειραματικό πλαίσιο.
Επαφή: https://submersionrecords.bandcamp.com/album/m-dchenblumen
Είναι γερμανόφωνο το “Mädchenblumen”; Θα μπορούσε να το πεις κατά μίαν έννοια, επειδή αναφέρεται στον Richard Strauss και στην ποιητική συλλογή “Mädchenblumen” (Λουλουδοκόριτσα) του Felix Dahn (την οποίαν ο Strauss μελοποίησε).
Εκεί ο Dahn αναφέρει τέσσερις κατηγορίες γυναικών, τις κενταύριες, τις παπαρούνες, τους κισσούς και τα νούφαρα. Αυτά τα λουλουδοκόριτσα για την Calliope αντιστοιχίζονται σε συγκεκριμένα «δικά της» πρόσωπα – και κάπως έτσι αρχίζουν να διαμορφώνονται τα πέντε δικά της tracks, που έχουν τίτλους “Kornblumen”, “Echo’s lament”, “Mohnblumen”, “Epheu” και “Wasserrose”.
Τα κομμάτια είναι χοντρικώς electro, με όχι προδιαγεγραμμένη εξέλιξη, καθώς αναπτύσσονται κάπως αφηρημένα, και με τέτοιο τρόπο ώστε ο λόγος να παίζει ένα ρόλο, όλο και πιο σημαντικό.
Και δεν αναφερόμαστε μόνον στα τραγούδια, που σε κάθε περίπτωση δεν είναι τυπικά τραγούδια (άκου, ας πούμε, το γερμανόφωνο “Kornblumen”), μα στα samples (για παράδειγμα στο “Echo’s lament” ακούμε τους Δημήτρη Χορν και Έλλη Λαμπέτη από το «Ηχώ και Νάρκισσος» του Νότη Περγιάλη) ή στις «ανάποδες» διασκευές (στο “Mohnblumen” ακούς την Calliope να τραγουδά μια στροφή από το «Ξανθομάλλικο αγόρι» των Μίμη Πλέσσα-Ηλία Λυμπερόπουλου, που είχε πει η Τζένη Βάνου).
Γενικώς, είναι το απρόοπτο εκείνο που πρωταγωνιστεί στις συνθέσεις της Calliope (ακούς και συνέντευξη από Τζένη Βάνου στο “Epheu”), που, σε κάθε περίπτωση, ανανεώνει διαρκώς το ενδιαφέρον σου για το άκουσμα, το οποίο δεν ξεφεύγει ποτέ από το πειραματικό πλαίσιο.
Επαφή: https://submersionrecords.bandcamp.com/album/m-dchenblumen
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου