KEPLER IS FREE το δεύτερο άλμπουμ του αθηναϊκού τζαζ γκρουπ

Τρία χρόνια μετά το πολλά υποσχόμενο “Teegarden” [Veego Records, 2020] οι Αθηναίοι της ηλεκτρικής jazz Kepler Ιs Free (Βασίλης Αλεξόπουλος μπάσο, Γιώργος Μιγδάνης κιθάρες, Σωκράτης Τσεντόγλου ντραμς, Σπύρος Ζαρδάς τρομπέτα, Νικηφόρος Nugent rhodes, πιάνο, σύνθια) είναι και πάλι εδώ με το δεύτερο LP τους, που αποκαλείται “Second Light” [Veego Records, 2023].
Η μπάντα απέκτησε φήμη, και φίλους, μέσα σ’ αυτά τα τρία χρόνια (παρά τις περιπέτειες με την covid-19), δημιουργώντας μια κάποια προσμονή, να το πούμε έτσι, σε σχέση με τον δεύτερο δίσκο της, που θα έπρεπε σε κάθε περίπτωση να ήταν ένα βήμα πιο μπροστά από τον προηγούμενό της. Είναι; Οπωσδήποτε.

Το “Second Light” είναι πιο σίγουρο και πιο οριοθετημένο, και με ακόμη καλύτερες συνθέσεις από το “Teegarden”. Άρα έχουμε να κάνουμε μ’ ένα σχήμα που δουλεύει και πάνω στα κομμάτια του, συνθετικώς, και επί του ήχου, προτείνοντας ένα άκρως επαγγελματικό (με τη θετική έννοια της λέξης) ηχογράφημα.
Όλα μοιάζουν να είναι, και είναι, τόσο μελετημένα εδώ, ώστε να αποκτούν στο τέλος μια «προσωπική» σφραγίδα. Ακόμη και οι επιρροές, εννοούμε, των Kepler Ιs Free όσο και να είναι ευανάγνωστες δεν παύει να είναι τέλεια αφομοιωμένες, ώστε στην πράξη να μην φαίνονται.
Αυτό δεν το συναντάς συχνά στα ελληνικά τζαζ συγκροτήματα (ας μείνουμε σ’ αυτά), που άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο εμφανίζονται στο κοινό με προεξάρχουσες τις «αναφορές» τους.  
Αν δεις στην αρχή, στο “KOI-0”, τα ηλεκτρονικά στοιχεία είναι too much, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσες να πεις πως αποτελούν «αντίγραφο» των Portico Quartet ας πούμε.
Σε nu-jazz διαδρομές κινείται το “Blueshift”, που είναι τραγούδι (Μαρία Βαρβέρη), το μοναδικό του δίσκου, που ακούγεται εντελώς cool και... ατμοσφαιρικό.
Στο “Proxima” πάλι, που είναι μια πολύ ωραία και καθαρή σύνθεση, η τρομπέτα μπορεί να πρωταγωνιστεί σ’ ένα μεγάλο μέρος της, όπως και η κιθάρα εξάλλου, αλλά σημαντική συνεισφορά έχουν και τα πλήκτρα (κάπως σαν lush strings) αφήνοντας στο κομμάτι μία lounge επίγευση.
Ευχάριστο δε είναι και το “Betelgeuse”, με το οποίο κλείνει η Side A, που «ανεβαίνει» πολύ, μετά τη μέση, όταν «φορτώνει» η κιθάρα.
Η Side B θα ανοίξει με το “Eris”, ένα mid tempo track, με την κιθάρα, τα πλήκτρα και την τρομπέτα, να προσφέρουν στιγμές χαλάρωσης μάλλον, στο πιο μεγάλο μέρος του, καθώς προς το τέλος τα rock vibes ανεβαίνουν κάπως, με την κάπως μελοδραματική κατάληξη να είναι όλα τα λεφτά.
Το “Item #4” έχει πολύ μικρή διάρκεια, γύρω στο 1:50, διαθέτει samples σινε-φωνών (ή κάτι ανάλογο τέλος πάντων) και πιάνο, και ακούγεται κάπως σαν διάλειμμα, με το “Sunsets on cygnus” να εμφανίζει κι άλλες μελωδικές νύξεις (eastern ας πούμε στις φράσεις της τρομπέτας), με σταδιακό ανέβασμα του volume, λόγω κιθάρας και «γεμισμάτων» από τα πλήκτρα – πριν το τελικό χαλάρωμα που προσφέρει το rhodes.
Το “Second Light” των Kepler Is Free θα ολοκληρωθεί με το “Event horizon”, που είναι το μεγαλύτερο σε διάρκεια track του LP, αφού διαρκεί πάνω από οκτώ λεπτά. Και απ’ αυτή τη σύνθεση, που διακρίνεται για τον λυρισμό και τις σινεφίλ αναφορές της, αντιλαμβάνεσαι τη σιγουριά του εν λόγω γκρουπ, την άνεσή του με άλλα λόγια να διηθεί πολλές και διαφορετικές επιρροές, μετασχηματίζοντάς τες σε πρωτογενές υλικό.
Πολύ ωραίος δίσκος, που δεν θέλει να αποδείξει τίποτα – καθότι, εδώ, είναι όλα προφανή. Οι άνθρωποι ξέρουν τι κάνουν.
Επαφή: www.veegorecords.com