LEOFORIO… το “A memory of a memory that we are all left with” είναι η δεύτερη στάση

Το Leoforio… είναι ένα πρότζεκτ του ηλεκτρικού κιθαρίστα Ανδρέα Παπαγιαννακόπουλου. Μία... πρώτη στάση συνέβη πίσω, στο 2016, με την έκδοση τού CD “First Stop” (τότε το σχήμα το συναποτελούσαν ο κοντραμπασίστας Ντίνος Μάνος και ο ντράμερ Θάνος Χατζηαναγνώστου), ενώ τώρα, στην πιο νέα εκδοχή τού Leoforio…, κοντραμπασίστας είναι ο Παναγιώτης Χαραλαμπόπουλος και ντράμερ ο ευρύτερα γνωστός Νίκος Σιδηροκαστρίτης.
Η νεότερη στάση τού Leoforio…, στη φόρμα του LP αυτή τη φορά, αποκαλείται “A memory of a memory that we are all left with” (2023). Λέμε για ένα βινύλιο ανεξάρτητης παραγωγής, που είναι κλεισμένο σ’ έναν ωραίο φάκελο, στον οποίον εμπεριέχεται και 4σέλιδο LP-sized ένθετο.
Περαιτέρω, η νέα ηχογράφηση τού τρίο είναι ζωντανή, προερχόμενη από τον χώρο PLAYGROUND for the arts της Αθήνας (rec. 1 και 2 Απριλίου 2023), με όλο το υλικό (δέκα tracks – πέντε ανά πλευρά) να είναι συντεθειμένο από τον Α. Παπαγιαννακόπουλο και ενοργανωμένο (και) από τους τρεις μουσικούς.

Βασικά εδώ το κλίμα είναι εκείνο της ηλεκτρικής jazz. Είναι βασικό αυτό, σαν συνολικό δεδομένο, παρά το γεγονός πως τα παιξίματα του Παπαγιαννακόπουλου δεν αγνοούν και το rock.
Ένα πρώτο κομμάτι, που σε κερδίζει άμεσα σαν ακροατή, είναι το “Song for an old man”, με τη βασική μελωδία του να φέρνει στη μνήμη κλασικό ελαφρό τραγούδι, με το “Vertigo” που ακολουθεί να εμφανίζεται περισσότερο contemporary, ανακαλώντας κάτι από τον κιθαριστικό τρόπο του Terje Rypdal. Το rhythm section κάνει έξοχη δουλειά εδώ, δημιουργώντας όλο εκείνο το υπόστρωμα, προκειμένου ο κιθαρίστας να «πατήσει» επάνω, ώστε να αναπτύξει το πιο προσωπικό παίξιμό του, που καταλήγει σε καταστάσεις βαριές και ομιχλώδεις.
Απεναντίας το κομμάτι που κλείνει την Side A, το “Dream reversed”, είναι περισσότερο υποβλητικό, κινούμενο σε κάπως πειραματική ψυχεδελική κατεύθυνση, με τους τρεις μουσικούς να βρίσκονται σε άριστη, μεταξύ τους, επικοινωνία.
Λιτό και απέριττο, αλλά με συνεχή δουλειά «από κάτω», από το μπάσο και τα ντραμς, το B1 “Bitter orange” κυλάει απρόσκοπτα, και παρ’ όλη τη μεγάλη διάρκειά του (ξεπερνάει τα εννέα λεπτά) ακούγεται με άνεση.
Το 5λεπτο Β3 “Streets” ανοίγει με το ποίημα τής Κατερίνας Κατσικάκη «Δρόμοι...», για ν’ ακολουθήσει ένα σκληροτράχηλο rock μέρος, hendrix-οειδούς λογικής στη βάση του, που κινείται στα όρια του noise (με το τρίο να ροκάρει βεβαίως άνευ συστολής).
Ένα σόλο στο κοντραμπάσο (“Intro to a memory”) θα ανοίξει το δρόμο για το τελευταίο κομμάτι του LP, που τιτλοφορείται “A memory of a memory that we are all left with” (όπως και ο δίσκος δηλαδή) και που ξεκινάει αργά, αφήνοντας να επικρατήσει μιαν ατμόσφαιρα χαλαρότητας, πριν αρχίσει να ανεβαίνει η ένταση μετά τη μέση και πριν σβήσει το κομμάτι μέσα στα χειροκροτήματα του κόσμου.
Συνολικώς, μια ωραία και ενδιαφέρουσα πρόταση.
Επαφή: https://andreaspapagiannakopoulos.bandcamp.com/album/leoforio-a-memory-of-a-memory-that-we-are-all-left-with