9/4/2024
Σχεδόν κάθε λέξη τραγουδιέται με τσακίσματα, τσαλίμια και
στολίδια. Απίστευτα δύσκολο τραγούδι του Δερβενιώτη και του Κολοκοτρώνη, που
δεν τολμούν να το πούνε οι νεότεροι. Το είπε πρώτος ο Στέλιος το 1958 και 20
χρόνια αργότερα ο Κερμανίδης σε μια κολοσσιαία εκτέλεση. Για μένα ρίχνει και
του Στέλιου σε εκφραστικότητα – και αυτό είναι από τα άγραφα. Τεράστιος
τραγουδιστής ο Πόλυς και είναι έγκλημα να μην θεωρείται εφάμιλλος των
κορυφαίων.
Το τραγούδι πρέπει να παίζει κάθε πρωί σε όλα τα δικαστήρια της χώρας και μετά να άρχονται οι συνεδριάσεις...
https://www.youtube.com/watch?v=fnoo3R-AjHY
Το τραγούδι πρέπει να παίζει κάθε πρωί σε όλα τα δικαστήρια της χώρας και μετά να άρχονται οι συνεδριάσεις...
https://www.youtube.com/watch?v=fnoo3R-AjHY
9/4/2024
Αυτοί στο Στούντιο 4 είναι στον κόσμο τους οι άνθρωποι.
Κάλεσαν το Ζιώγαλα, ο οποίος άρχισε να λέει τα της πορείας του, και κάποια στιγμή προς το τέλος της κουβέντας τού την πέσανε για το στίχο από το τραγούδι του «Σαν σταρ του σινεμά», εκεί όπου λέει «χάνω τον έλεγχο το μάτι μου θολώνει κάτι με σπρώχνει να σου ρίξω μια μπουνιά».
Είναι προφανές και από τα συμφραζόμενα και από το γενικότερο νόημα πως από το τραγούδι δεν προκύπτει πως συνέβη κάποια βίαιη κίνηση. Υπάρχει κάτι που σπρώχνει τον πρωταγωνιστή του τραγουδιού, που είναι ο ίδιος ο Ζιώγαλας, να ρίξει την μπουνιά, αλλά από πουθενά δεν προκύπτει ότι αυτή την μπουνιά την έριξε τελικά. Το όλο πράγμα, θέλω να πω, κινείται στο μυαλό του και μόνον εκεί. Δηλαδή στο τραγούδι μεταφέρεται μια φευγαλέα σκέψη και όχι μια πράξη.
Παρά ταύτα ο Ζιώγαλας από την... ανάκριση που προέκυψε στην τιβί λέει το πολύ σωστό πως όταν έγραψε αυτό το στίχο, επειδή του είχε φανεί κι εκείνου κάπως, είχε ρωτήσει τότε, το 1985, δύο φίλους του τραγουδοποιούς (λέει και τα ονόματά τους), να του πούνε τη γνώμη τους. Και πως ο ένας, λέει ο Ζιώγαλας, του είπε... όχι, μην τον βάλεις αυτό το στίχο, ενώ ο άλλος του είπε... ναι, βάλε τον.
Οπότε βγαίνει μετά η Ζ. και λέει «Α την είχατε κάνει αυτή τη συζήτηση, πολύ εντυπωσιακό. Εκείνη την εποχή...», για να συμπληρώσει ο Α.: «Το ’85!», λες και αναφερόταν στο μεσαίωνα...
Για καθίστε ρε μάγκες. Τι ήτανε ο κόσμος το 1985; Ήταν γεμάτος εγκληματίες, που σκότωναν, λήστευαν, βίαζαν και έδερναν, σαν να μην τρέχει τίποτα; Δεν υπήρχε τότε προσωπική ηθική; Δεν υπήρχαν τότε νόμοι που κυνηγούσαν τον δολοφόνο, τον ληστή, τον βιαστή ή εκείνον που βιαιοπραγούσε – και μάλιστα με τιμωρίες πολύ πιο σκληρές απ’ ό,τι σήμερα; Δεν λέω πως η σκληρή τιμωρία επιλύει τα προβλήματα, αλλά δεν μπορεί να παρουσιάζεται το χθες ως περίπου κόλαση και το σήμερα ως περίπου παράδεισος.
Η κοινωνία ποτέ δεν ήταν ιδανική, ούτε πρόκειται ποτέ να γίνει. Ένα κομμάτι της, το απολύτως μικρότερο, πάντα θα παρανομεί, και γι’ αυτό θα υπάρχουν, εις τον αιώνα τον άπαντα, αστυνομίες, δικαστήρια και φυλακές.
Ούτε ανοχή υπήρχε παλιά απέναντι στο έγκλημα –φαίνεται αυτό αν ρίξεις μια ματιά στα ψιλά των εφημερίδων της εποχής, για να δεις για τι αδικήματα συλλαμβάνονταν άνθρωποι και οδηγούνταν στον εισαγγελέα–, ούτε το bullying έμενε ατιμώρητο, καθώς οι αποβολές στα σχολεία π.χ. πηγαίνανε σύννεφο, όταν διαμαρτυρόταν μαθητής πως τον πείραξαν, ή τον σφαλιάρωσαν κ.λπ, αφού συχνά καλούνταν από τους γυμνασιάρχες και οι γονείς των παραβαινόντων στα σχολεία. Γονείς, που κάθονταν σούζα μπροστά στο διευθυντή ή τη διευθύντρια, ακούγοντας με σκυμμένο το κεφάλι τα κατορθώματα των κανακάρηδων – όχι σαν τους σημερινούς (γονείς), που νομίζουν ότι μεγαλώνουν πότε τον νέο Αϊνστάιν και πότε τον Μαχάτμα Γκάντι.
Πάντα οι σωστοί, καλοί και αγαθοί άνθρωποι (η πλειονότητα της κοινωνίας δηλαδή), θα αναρωτιούνται γι’ αυτά που περνάνε από το μυαλό τους, γι’ αυτά που λένε και για τις πράξεις τους βεβαίως. Και πάντα θα είναι με το μέρος εκείνου που υποφέρει –και χθες, και σήμερα, και αύριο– επειδή έτσι το προστάζει η ηθική τους, και η ανατροφή τους, και όχι κάποια επαγγελματικού τύπου ευαισθησία.
Αυτοί στο Στούντιο 4 είναι στον κόσμο τους οι άνθρωποι.
Κάλεσαν το Ζιώγαλα, ο οποίος άρχισε να λέει τα της πορείας του, και κάποια στιγμή προς το τέλος της κουβέντας τού την πέσανε για το στίχο από το τραγούδι του «Σαν σταρ του σινεμά», εκεί όπου λέει «χάνω τον έλεγχο το μάτι μου θολώνει κάτι με σπρώχνει να σου ρίξω μια μπουνιά».
Είναι προφανές και από τα συμφραζόμενα και από το γενικότερο νόημα πως από το τραγούδι δεν προκύπτει πως συνέβη κάποια βίαιη κίνηση. Υπάρχει κάτι που σπρώχνει τον πρωταγωνιστή του τραγουδιού, που είναι ο ίδιος ο Ζιώγαλας, να ρίξει την μπουνιά, αλλά από πουθενά δεν προκύπτει ότι αυτή την μπουνιά την έριξε τελικά. Το όλο πράγμα, θέλω να πω, κινείται στο μυαλό του και μόνον εκεί. Δηλαδή στο τραγούδι μεταφέρεται μια φευγαλέα σκέψη και όχι μια πράξη.
Παρά ταύτα ο Ζιώγαλας από την... ανάκριση που προέκυψε στην τιβί λέει το πολύ σωστό πως όταν έγραψε αυτό το στίχο, επειδή του είχε φανεί κι εκείνου κάπως, είχε ρωτήσει τότε, το 1985, δύο φίλους του τραγουδοποιούς (λέει και τα ονόματά τους), να του πούνε τη γνώμη τους. Και πως ο ένας, λέει ο Ζιώγαλας, του είπε... όχι, μην τον βάλεις αυτό το στίχο, ενώ ο άλλος του είπε... ναι, βάλε τον.
Οπότε βγαίνει μετά η Ζ. και λέει «Α την είχατε κάνει αυτή τη συζήτηση, πολύ εντυπωσιακό. Εκείνη την εποχή...», για να συμπληρώσει ο Α.: «Το ’85!», λες και αναφερόταν στο μεσαίωνα...
Για καθίστε ρε μάγκες. Τι ήτανε ο κόσμος το 1985; Ήταν γεμάτος εγκληματίες, που σκότωναν, λήστευαν, βίαζαν και έδερναν, σαν να μην τρέχει τίποτα; Δεν υπήρχε τότε προσωπική ηθική; Δεν υπήρχαν τότε νόμοι που κυνηγούσαν τον δολοφόνο, τον ληστή, τον βιαστή ή εκείνον που βιαιοπραγούσε – και μάλιστα με τιμωρίες πολύ πιο σκληρές απ’ ό,τι σήμερα; Δεν λέω πως η σκληρή τιμωρία επιλύει τα προβλήματα, αλλά δεν μπορεί να παρουσιάζεται το χθες ως περίπου κόλαση και το σήμερα ως περίπου παράδεισος.
Η κοινωνία ποτέ δεν ήταν ιδανική, ούτε πρόκειται ποτέ να γίνει. Ένα κομμάτι της, το απολύτως μικρότερο, πάντα θα παρανομεί, και γι’ αυτό θα υπάρχουν, εις τον αιώνα τον άπαντα, αστυνομίες, δικαστήρια και φυλακές.
Ούτε ανοχή υπήρχε παλιά απέναντι στο έγκλημα –φαίνεται αυτό αν ρίξεις μια ματιά στα ψιλά των εφημερίδων της εποχής, για να δεις για τι αδικήματα συλλαμβάνονταν άνθρωποι και οδηγούνταν στον εισαγγελέα–, ούτε το bullying έμενε ατιμώρητο, καθώς οι αποβολές στα σχολεία π.χ. πηγαίνανε σύννεφο, όταν διαμαρτυρόταν μαθητής πως τον πείραξαν, ή τον σφαλιάρωσαν κ.λπ, αφού συχνά καλούνταν από τους γυμνασιάρχες και οι γονείς των παραβαινόντων στα σχολεία. Γονείς, που κάθονταν σούζα μπροστά στο διευθυντή ή τη διευθύντρια, ακούγοντας με σκυμμένο το κεφάλι τα κατορθώματα των κανακάρηδων – όχι σαν τους σημερινούς (γονείς), που νομίζουν ότι μεγαλώνουν πότε τον νέο Αϊνστάιν και πότε τον Μαχάτμα Γκάντι.
Πάντα οι σωστοί, καλοί και αγαθοί άνθρωποι (η πλειονότητα της κοινωνίας δηλαδή), θα αναρωτιούνται γι’ αυτά που περνάνε από το μυαλό τους, γι’ αυτά που λένε και για τις πράξεις τους βεβαίως. Και πάντα θα είναι με το μέρος εκείνου που υποφέρει –και χθες, και σήμερα, και αύριο– επειδή έτσι το προστάζει η ηθική τους, και η ανατροφή τους, και όχι κάποια επαγγελματικού τύπου ευαισθησία.
8/4/2024
Όλα στη μοντέρνα νεανική μουσική στην Ελλάδα από δω ξεκίνησαν με τον ελληνικό στίχο. Καλοκαίρι '64. Συμπληρώνονται 60 χρόνια από τότε... Τεράστιος Τζίνο...
https://www.youtube.com/watch?v=sH7Npkifii8
Όλα στη μοντέρνα νεανική μουσική στην Ελλάδα από δω ξεκίνησαν με τον ελληνικό στίχο. Καλοκαίρι '64. Συμπληρώνονται 60 χρόνια από τότε... Τεράστιος Τζίνο...
https://www.youtube.com/watch?v=sH7Npkifii8
8/4/2024
Όταν ακούς κάτι ώρες τζαζ, μετά θες ένα τέτοιο... Creedence Clearwater Revival “Travelin' band”...
https://www.youtube.com/watch?v=ZXLqECpHW2o
Όταν ακούς κάτι ώρες τζαζ, μετά θες ένα τέτοιο... Creedence Clearwater Revival “Travelin' band”...
8/4/2024
Πριν από το Πάσχα στο χωριό... Σώτος Παναγόπουλος...
Πριν από το Πάσχα στο χωριό... Σώτος Παναγόπουλος...
7/4/2024
Να κι ένας σοβαρός λόγος για να νοιώθεις εθνικά υπερήφανος. Οι δύο όψεις ταυτότητας για το προσωπικό, τριών συναυλιών των Grateful Dead στο Greek Theatre, στο Berkeley της Καλιφόρνιας, το 1986...
Να κι ένας σοβαρός λόγος για να νοιώθεις εθνικά υπερήφανος. Οι δύο όψεις ταυτότητας για το προσωπικό, τριών συναυλιών των Grateful Dead στο Greek Theatre, στο Berkeley της Καλιφόρνιας, το 1986...
7/4/2024
Ποτέ η μουσική δεν θα ξαναφθάσει σ' αυτά τα ύψη. Ακούστε το μέχρι τέρμα... Cannonball Adderley…
https://www.youtube.com/watch?v=Hn5KUp2zVjk
Ποτέ η μουσική δεν θα ξαναφθάσει σ' αυτά τα ύψη. Ακούστε το μέχρι τέρμα... Cannonball Adderley…
https://www.youtube.com/watch?v=Hn5KUp2zVjk
6/4/2024
Ωραία τα λέει ο Μουσαφίρης. Και τα τραγουδάει ο Άγγελος...
https://www.youtube.com/watch?v=xAMb6aE9pug
Ωραία τα λέει ο Μουσαφίρης. Και τα τραγουδάει ο Άγγελος...
https://www.youtube.com/watch?v=xAMb6aE9pug
Σχόλια από το fb στο ποστ "Ποτέ η μουσική δεν θα ξαναφθάσει σ' αυτά τα ύψη. Ακούστε το μέχρι τέρμα... Cannonball Adderley…"...
ΑπάντησηΔιαγραφήAnastassios Anastassiou
Στις βραγιες της μουσικής δημιουργίας!
Vassilis Serafimakis
Στο μεταξύ, θυμάμαι την εντύπωση μικρός πού μού έκαναν παρατσούκλια & καλλιτεχνικά ονόματα μερικών μαύρων καλλιτεχνών στο πρώτο μισό τού 20ού αιώνα και πιό πριν, ειδικά σε μπλούζ & τζάζ. Μαύροι με μαύρη ιστορία πίσω τους, και παρόν γεμάτο ρατσισμό, διακρίσεις, κι απαξιώσεις. Κι όμως αυτοαποκαλούνταν Βασιλιάς, Μεγάλος, Οβίδα Κανονιού, Aστραπή, Λύκος, κ.ά.
Stam Ekmek
μεγιστος
Σχόλια από το fb στο ποστ για τον Σώτο Παναγόπουλο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦώντας Τρούσας
https://www.youtube.com/watch?v=ZZcCvWo87Wo
Ilie Ke Pali Haraxes
Inno Klms
Εξαιρετικός ο Σώτος
Maria Tzinieri
Εσένα που σε ξέρω τόσο λίγο...
Φώντας Τρούσας
Αυτός ήταν ο Ζώρας
Maria Tzinieri
δίκιο έχεις
Thanasis Michalakis
Α Σωτος Παναγόπουλος! Μέγας
Σχόλια από το fb στο ποστ για τους Revival...
ΑπάντησηΔιαγραφήVagelis Avgidis
Πήγαμε σε μια καφετέρια σήμερα στην Αλεξανδρούπολη και έπαιζε ccr! Και μάλιστα πολλά κομμάτια!
Γιώργος Γιαννόπουλος
Φοβερό κομμάτι. Για κάποιο λόγο υπήρχε αυτό το σινγκλ στο σπίτι μας όταν ήμουν μικρός.
https://www.discogs.com/.../8162983-Creedence-Clearwater...
Creedence Clearwater Revival - Travelin' Band
Φώντας Τρούσας
Θα μπορούσε να ήταν garage-punk των Sonics 2λεπτη διάρκεια, ουρλιαχτά, sax...
https://www.youtube.com/watch?v=SV9N7TbIzcE
Have Love Will Travel
Φώντας Τρούσας
Το έχουμε και στα ελληνικά, ξέχασα να το πω... Ο Γλύκας τα χώνει...
https://www.youtube.com/watch?v=Q1c_KO0Rwzc
BABYLON - ΩΤΟ ΣΤΟΠ
Σχόλια από το fb στο ποστ για τον Τζίνο...
ΑπάντησηΔιαγραφήJonathan Tassis
Ωραίο!
Pablitoskg Chatzivas
Να τέτοια ανεβάζεις και ξεβλαχεύουμε
Emmanouil Chavakis
Όντως τετάστιος ! Πραγμάτικά super 45 '
Σχόλια από το fb στο ποστ "Αυτοί στο Στούντιο 4 είναι στον κόσμο τους οι άνθρωποι"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΒασίλης Καμπούρης
Πολιτική ορθότητα και μανία να πούνε μπουμερ τους άλλους.
Ο Κόπρος της εποχής
Nikolaos Kotsovos
ΕΡΤ;
Giannis Mellios
στα μέσα του 80' αν για κολλητό του πρωθυπουργού κ διευθυντή εθνικού θεάτρου υπήρχε υποψία, υποψία απλά - όχι καταδίκη, για βιασμούς παιδιών κ κακοποιησεις τότε η κυβέρνηση θα εξαυλωνονταν...
Κομπρα Στο Συστημα
οι ίδιοι που ανακρίνουν τον Ζιώγαλα γλύφουν παιδεραστές... Μιλάμε για κοπρίτες
Νίκος Σούρσος
Έχει γεμίσει η τηλεόραση και το ραδιόφωνο πολιτικαλοκορέκτηδες και γλύφτες του κάθε υπουργού. Σπάνια θα ακούσεις από αυτούς μια σωστή κουβέντα. και οι περισσότεροι άσχετοι με τα θέματα τους, αδιάβαστοι.
Babis Srlmt
Πάντως οσον αφορά το ενδοσχολικό bullying ,νομίζω πιο έντονα ασχολήθηκε η κοινωνία μας απο το 2015 και μετά λόγω Γιακουμάκη.
Labis Vasilatos
Το 1985 σαφώς ήταν καλύτερα, αφού οι θεσμοί, οι αρχές, οι ηθικές αξίες, τα πρότυπα λειτουργούσαν θετικά.
Καμία σχέση με την σχεδόν απόλυτη Παρακμή-διάλυση της σημερινή εποχής...
Για το ντουέτο που αναφέρεις είναι άλλη μια συμβολή στο τηλεοπτικό σκουπιδαριό, στην υπηρεσία του συστήματος...
Απορώ γιατί πήγε ο Ζιώγαλας σε αυτά τα σιχάματα
Panagiotis Rigopoulos
Έχεις μπροστά σου έναν τόσο σημαντικό καλλιτέχνη και αντί να τον ρωτήσεις ανάλογα της αξίας και του ρόλου του, θέματα, αντί να του ζητήσεις την άποψή του για ζητήματα που άπτονται της Τέχνης και την κοινωνίας, αναλωνεις το χρόνο για έναν στίχο, που γράφτηκε κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, μιας άλλης περιόδου και με αλληγορικό τρόπο.
Θοδωρής Μπαλούρδος
Δειχνουν το επιπεδο της δημοσιογραφιας
Maria Kalogeraki
Κι εγώ λέω την επόμενη φορά θα φας σφαλιάρα και ένας φίλος μου λέει μου έρχεται να την πνιξω αλλά δεν γίνεται ούτε κατά διάνοια, δεν μπορώ να στραμπουλαω την γλώσσα μου "γαμω την σεξεργατρια" μου
Kostas Drosopoulos
Τέτοια "ερμηνεία" τού στίχου δεν μού είχε περάσει ποτέ από το μυαλό. Βαδίζουμε σε περίεργους καιρούς.
Θα λέμε, "δεν έχω φάει ποτέ σούσι" και λαμβάνουμε την απάντηση "γιατί μισείς τούς Ιάπωνες".
Takis Akkos
Σίγουρα ο Ζιώγαλας θα 'πρεπε να τους.... ρίξει μια μπουνιά...
Lampros Papalexis
Τσουρέκια με τη κορεκτίλα
Chrissanthi F. Daza
Η συζήτηση που έχει ανοίξει για το πώς ορισμένα τραγούδια ωθούν τους ανθρώπους σε σεξιστική βία και γυναικοκτονίες, είναι ανάλογη με το πώς γίναμε ναρκομανείς όσοι ακούγαμε "και εγώ απ'τον καϋμό μου φουμάρω κοκαΐνη" και πώς γίναμε θρησκευόμενοι ακούγοντας Cave.
Dimitri- Mitsos Poulikakos
Το λέω και το ξαναλέω: Γάμησέ τα!!!..(Και τότε και τώρα και εσαεί...)
παναγιωτης τατακης
Αυτό το δίδυμο όπως και το άλλο του Σεργουλόπουλου δείχνουν την πρεμούρα της πάλαι ποτέ ποιοτικής κρατικής τηλεόρασης, να προσομοιάσει με τα βοθροκάναλα της ιδιωτικής για να κερδίσει τηλεθέαση. Μόνο που έτσι χάνουν και τους παλιούς τους φίλους που είχαν.
Ioulia Livaditi
ΟΚ είναι λίγο γελοίο να νομίζει κάποιος ότι το 85 δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα αν ένας άντρας χτύπαγε μια γυναίκα.
Πάντως η αλήθεια είναι μέχρι πολύ πρόσφατα οι γυναικοκτονιες λεγόταν εγκλήματα πάθους, μέχρι πριν 10-15 χρόνια πριν λέμε τώρα, και εκτός αν ήταν κανένα φρικτό έγκλημα όπως ο τεμαχισμός, υπήρχε αρκετά μεγάλη συμπαθεία /κατανόηση για τον δολοφονο του στυλ ποιος ξέρει τι θα του είχε κάνει του ανθρώπου, ή ότι είναι ένα τραγικό πρόσωπο κι αυτός κλπ.
Vassilis Serafimakis
ΔιαγραφήΔεν νομίζω η ανάρτηση να λέει ή να υπονοεί ότι ήταν ποτέ χωρίς πρόβλημα το να "ένας άντρας χτυπάει μια γυναίκα." Υπάρχει γενικά ένα πρόβλημα στην κριτική εν Ελλάδι όπου ταυτίζομε τον δημιουργό με τη δημιουργία *πάντοτε*, κάτι που μάς στραβώνει και μάς οδηγεί σε λάθος ερμηνείες ως τυφλούς. Ο Ζιώγαλας έγραψε κάποιους στίχους, χτες ή το 1985, δεν έχει σημασία, και τον καθίζουν στο εδώλιο, "υποστηρίζεις το ξύλο στις γυναίκες;"
Ναι ρε μάγκες, όπως κι ο Πωλ Σάϊμον ειρωνεύεται τις σχέσεις προτείνοντας 50 τρόπους να ξεφύγεις από τη γκόμενα ή όπως ο Τζίμι Χέντριξ που εγκρίνει τη γυναικοκτονία τού Joe.
Γιά τα υπόλοιπα που είπατε (πάθους, κτλ) συμφωνώ και επαυξάνω.
Ioulia Livaditi
δεν διάβασες καλά τι λέω μάλλον
Vassilis Serafimakis
Πιθανώς να μη διάβασα καλά. Θεωρώ βέβαια δύσκολο να παρερμηνευθεί αυτό που γράψατε. "Είναι λίγο γελοίο να νομίζει κάποιος ότι το 85 δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα αν ένας άντρας χτύπαγε μια γυναίκα."
Στέλιος Αλεξόπουλος
Η υπερβολική κορεκτίλα έχει φέρει τη κοινωνία σε άρρωστη κατάσταση και δεν ξέρω πως θα γιατρευτεί.....
Σχόλια από το fb στο ποστ για τον Πόλυ Κερμανίδη...
ΑπάντησηΔιαγραφήZak Famellos
τεραστιος Πολυς!
15 ώρ.
Απάντηση
Vassilis Serafimakis
Χμ. Μ'έχεις κάνει κι έχω εκτιμήσει ή τουλάχιστον κοιτάξει αλλοιώς πράγματα που είχα προσπεράσει αδιάφορα στα μουσικά τού βίου μου.
15 ώρ.
Απάντηση
Ανδρέας Φουρλας
Κολεγας 1981 στο ΣΤΟΠ. Ταλεγε.....
15 ώρ.
Απάντηση
Ανδρέας Φουρλας
Με Κατσώνη μπουζούκι