NORBERT STEIN Pata Kandinsky

Έχουμε γράψει πολλές φορές στο blog, για δίσκους του γερμανού τενόρο σαξοφωνίστα Norbert Stein, όλους τυπωμένους για τη δική του εταιρεία Pata Music. Πιο συγκεκριμένα στο δισκορυχείον θα βρείτε κείμενα για τα άλμπουμ “Heartland” (2022), “We Are” (2017), “Friends & Dragons” (2016), “Play Rainer Maria Rilke / Das Karussell” (2015), “Pata on the Cadillac” (2012) και “Silent Sitting Bulls” (2010). Στα περισσότερα απ’ αυτά τα CD, που κινούνται στο χώρο της δημιουργικής jazz ή και improv-jazz, τον Norbert Stein συνόδευαν οι Pata Messengers, ενώ σε άλλα (CD) άλλοι σχηματισμοί.

Στο πιο πρόσφατο άλμπουμ τού Norbert Stein, το “Pata Kandinsky” [Pata Music, 2024], δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο σχήμα, που να συνοδεύει τον γερμανό μουσικό, αλλά μια ομάδα οργανοπαικτών, αποτελούμενη από τον ίδιο στο τενόρο και ακόμη τους Michael Heupel διάφορα φλάουτα, Georg Wissel άλτο, κλαρίνο, Nicolao Valiensi ευφώνιο, Annette Maye κλαρίνα, Andreas Wagner σαξόφωνα, μπάσο κλαρίνο, Pacho Davila τενόρο, Rainer Weber κλαρίνα, Joker Nies ηλεκτρονικά, Uwe Oberg πιάνο, Florian Herzog κοντραμπάσο και Jörg Fischer ντραμς. Λέμε λοιπόν για ένα δωδεκαμελές σχήμα, μια μικρομέγαλη ορχήστρα, αποτελούμενη από οκτώ πνευστούς, συν ηλεκτρονικά και ρυθμικό τμήμα (πιάνο, μπάσο, ντραμς).
Στη βάση εκείνο που ακούμε στο “Pata Kandinsky” είναι μια εξαμερή σουίτα, ζωντανά ηχογραφημένη στο Multiphonics Festival 2023, στο Skulpturenpark Waldfrieden του Wuppertal, και η οποία αποτίνει φόρο τιμής στον ρώσο ζωγράφο και θεωρητικό της Τέχνης Βασίλι Καντίνσκι (1866-1944).
Ο Καντίνσκι έχει επηρεάσει μουσικούς της jazz από διάφορες πλευρές. Ανάμεσά τους είναι ο πιανίστας Anthony Davis, οι σαξοφωνίστες Anthony Braxton, Steve Lacy και Ivo Perelman, σχήματα όπως η Globe Unity Orchestra και το Rova Saxophone Quintet, ενώ υπάρχουν και τζαζ γκρουπ, που έχουν στην ονομασία τους το επώνυμό του, όπως τα Kandinsky Effect, Kandinsky Trio κ.λπ.
Επί του προκειμένου, και πέρα από το έργο του Καντίνσκι στο εξώφυλλο του άλμπουμ του Norbert Stein, δεν είναι εύκολο να διαβλέψεις σε τι ακριβώς συνίσταται αυτή η επιρροή – και βασικά, επειδή δεν είναι άμεσα αντιληπτές οι αντιστοιχίσεις, που μπορεί να εμφανίζονται μεταξύ ζωγραφικής και μουσικής. Σίγουρα θα υπάρχουν κάποιες «υπόγειες» διασυνδέσεις, αλλά εκείνο που μπορώ να πω, σε πρώτη φάση, είναι πως η μουσική του Norbert Stein δεν είναι εικονοκλαστική και αφηρημένη, καθώς, και στην μεγαλύτερη έκτασή της, κινείται αυτή κοντά σε... ρεαλιστικά πρότυπα.
Οι συνθέσεις, σε κάθε περίπτωση, έχουν πολύ ενδιαφέρον, με τις ενορχηστρώσεις των πνευστών (σίγουρα θα υπάρχουν και τέτοιες, σε κάποια μέρη) να σε κερδίζουν, μέσω του τρόπου που συμπλέκονται οι ήχοι τους, δημιουργώντας ενίοτε μιαν αίσθηση φανφάρας, ενώ δεν θα πρέπει να υποτιμήσουμε και τα περισσότερο αυτοσχεδιαστικά μέρη, που ίσως να σχετίζονται πιο πολύ με την προχωρημένη ζωγραφική του Καντίνσκι (έχοντάς την ως πηγή έμπνευσης), αλλά στη βάση τους θα είναι πάντα η τζαζ (τα σχήματα, ας πούμε, του Henry Threadgill).
Ένα πολύ καλό και πολύ δυνατό άλμπουμ, για ακόμη μία φορά, από τον Norbert Stein και τους συνεργάτες του.
Επαφή: www.patamusic.de