Το παλαιό Giovanni Guidi Trio (Giovanni Guidi πιάνο, Thomas Morgan κοντραμπάσο, João Lobo ντραμς), που
το γνωρίσαμε από τα ECM-άλμπουμ “City Of Broken Dreams” (2013) και “This Is The Day” (2015) έχει πλέον μετασχηματιστεί (και)
σε κουαρτέτο, με την άφιξη του
σημαντικού αμερικανού τενόρο σαξοφωνίστα James Brandon Lewis, κι έτσι κάπως, τον Αύγουστο του 2023, θα ηχογραφηθεί το παρόν άλμπουμ, που αποκαλείται “A New
Day” [ECM Records / AN Music, 2024].
Λέμε για ένα δίσκο που περιλαμβάνει επτά μόλις κομμάτια, πέντε πρωτότυπα, μία version του κλασικού “My funny Valentine” [Rogers & Hart] και μια εκτέλεση του παραδοσιακού καταλανικού “Cantos del ocells” (El cant dels ocells).
Το “A New Day” είναι ένας δίσκος χαμηλών τόνων, γενικώς, που στοχεύει, πρώτα και κύρια, στη δημιουργία ενός κάποιου κλίματος. Τι είδους; Έντονα συναισθηματικού, με μελωδίες ωραία επεξεργασμένες, τις οποίες προβάλλει άλλοτε ο νέος καλεσμένος James Brandon Lewis και άλλοτε ο Guidi, και με τους υπόλοιπους μουσικούς να διαμορφώνουν επιμελώς το ρυθμικό περιβάλλον. Είναι πάντα έτσι; Όχι. Γιατί στο “A New Day” καταγράφονται και κομμάτια όπως το “To a young student” (του Guidi) για παράδειγμα, στο οποίο ο πιανίστας ακολουθεί τη δική του λιτή διατύπωση με αυξομειούμενη ένταση, με τον κοντραμπασίστα να παρεμβαίνει με παίξιμο με δοξάρι και με τον ντράμερ να «γεμίζει» χρησιμοποιώντας mallets (σαξόφωνο δεν υπάρχει). Επίσης υπάρχουν tracks, που μοιάζουν περισσότερο πειραματικά, πιο ελεύθερα, σαν το “Means for a rescue”, με το σαξ και πάλι να απουσιάζει, και άλλα στα οποία το τενόρο καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της αφήγησης, όπως συμβαίνει με το “Only sometimes”. Η ευγλωττία και η άνεση του τρίο κυριαρχεί σε κομμάτια όπως το “My funny Valentine”, ενώ το κλείσιμο με το “Wonderland” φέρνει και πάλι το κουαρτέτο στο προσκήνιο σε μια σύνθεση, που επιβάλλεται δια της (αφηγηματικής) ομορφιάς της.
Λέμε για ένα δίσκο που περιλαμβάνει επτά μόλις κομμάτια, πέντε πρωτότυπα, μία version του κλασικού “My funny Valentine” [Rogers & Hart] και μια εκτέλεση του παραδοσιακού καταλανικού “Cantos del ocells” (El cant dels ocells).
Το “A New Day” είναι ένας δίσκος χαμηλών τόνων, γενικώς, που στοχεύει, πρώτα και κύρια, στη δημιουργία ενός κάποιου κλίματος. Τι είδους; Έντονα συναισθηματικού, με μελωδίες ωραία επεξεργασμένες, τις οποίες προβάλλει άλλοτε ο νέος καλεσμένος James Brandon Lewis και άλλοτε ο Guidi, και με τους υπόλοιπους μουσικούς να διαμορφώνουν επιμελώς το ρυθμικό περιβάλλον. Είναι πάντα έτσι; Όχι. Γιατί στο “A New Day” καταγράφονται και κομμάτια όπως το “To a young student” (του Guidi) για παράδειγμα, στο οποίο ο πιανίστας ακολουθεί τη δική του λιτή διατύπωση με αυξομειούμενη ένταση, με τον κοντραμπασίστα να παρεμβαίνει με παίξιμο με δοξάρι και με τον ντράμερ να «γεμίζει» χρησιμοποιώντας mallets (σαξόφωνο δεν υπάρχει). Επίσης υπάρχουν tracks, που μοιάζουν περισσότερο πειραματικά, πιο ελεύθερα, σαν το “Means for a rescue”, με το σαξ και πάλι να απουσιάζει, και άλλα στα οποία το τενόρο καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της αφήγησης, όπως συμβαίνει με το “Only sometimes”. Η ευγλωττία και η άνεση του τρίο κυριαρχεί σε κομμάτια όπως το “My funny Valentine”, ενώ το κλείσιμο με το “Wonderland” φέρνει και πάλι το κουαρτέτο στο προσκήνιο σε μια σύνθεση, που επιβάλλεται δια της (αφηγηματικής) ομορφιάς της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου