ALICE ZAWADZKI / FRED THOMAS / MISHA
MULLOV-ABBADO: Za Górami [ECM
Records / AN Music, 2024]
Τρεις Βρετανοί, δηλαδή η αγγλο-πολωνή βιολίστρια-τραγουδίστρια Alice Zawadzki, o άγγλος πιανίστας Fred Thomas και ο επίσης γεννημένος στο Νησί κοντραμπασίστας Misha Mullov-Abbado δημιουργούν ένα τρίο, αρκετά πρωτότυπο – όχι τόσο σε σχέση με τον ήχο του, όσο κυρίως με το ρεπερτόριό του.
Είναι δύσκολο να πεις προς τα πού «κοιτάζει» περισσότερο το
“Za Górami”,
αυτή η πρώτη συνεργασία τους. Αλλού φαίνεται να υπερισχύει το φολκ και
γενικότερα τα λαϊκά ιδιώματα, αλλού το αυτοσχεδιαστικό στοιχείο, αλλού τα πιο
«δωματίου» ηχοχρώματα κ.λπ. Βεβαίως συμβάλλει το ρεπερτόριο προς αυτό, που
αποτελείται από παραδοσιακά ladino
άσματα, συνθέσεις των Gustavo Santaolalla,
Simón Díaz, Nicolas Gombert (αναγεννησιακός
συνθέτης του 16ου αι.), παραδοσιακά πολωνικά, ενώ μια αναφορά αποτελεί και ο
ιρλανδός συγγραφέας και ποιητής James Joyce.
FLORIAN WEBER: Imaginary Cycle [ECM Records /
AN Music, 2024]
Νέα κυκλοφορία αποτελεί και το “Imaginary Cycle” του γερμανού πιανίστα Florian Weber. Ο Weber μας είναι γνωστός και από τα προσωπικά CD του στην ECM, όπως το “Lucent Waters” (2018) και από τις παρουσίες του σε άλλα σχήματα (Ralph Alessi Quartet, Bordenave / Moret / Weber).
Στο παρόν άλμπουμ, με τα δέκα επτά tracks, αλλά με το ένα φερώνυμο βασικό έργο, που αποτελείται από τα μέρη “Prelude”, “Opening I-III”, “Word I-IV”, “Sacrifice I-IV”, “Blessing I-IV” και “Epilogue”, ο Weber συνεργάζεται με την φλαουτίστρια Anna-Lena Schnabel, τον γνωστό τουμπίστα (και χειριστή του serpent) Michel Godard, συν ένα πνευστό σύνολο αποτελούμενο από μουσικούς που χειρίζονται τέσσερα ευφώνια και τέσσερα τρομπόνια.
Το άκουσμα είναι σύνθετο, διαβαίνοντας και από την jazz και improv-jazz (στο τρίτο μέρος του “Word” ας πούμε), αλλά υπάρχουν και άλλες επιρροές «κλασικές» ή και προκλασικές ακόμη, που δημιουργούν ένα κάπως περίπλοκο περιβάλλον, στο οποίο δεν είναι εύκολο να εισχωρήσεις.
Οπωσδήποτε αυτό το βαρύ άκουσμα με τους δέκα πνευστούς και τον (έναν) πιανίστα, δεν είναι εύκολο να ταξινομηθεί. Σίγουρα, τούτο έχει την σφραγίδα του Weber, φανερώνοντας πως ο Γερμανός είναι ένας συνθέτης πολύ διαβασμένος (όπως θα το λέγαμε, έτσι πιο λαϊκά), που ξέρει να «παίζει» με τους ηχητικούς όγκους, τις διάδοχες καταστάσεις και τη συνολική διευθέτηση ενός κλίματος απαιτητικού οπωσδήποτε, που προϋποθέτει όχι μόνον την καλή διάθεση από τη μεριά του ακροατή, αλλά και τη γνώση του επί συγκεκριμένων θεμάτων, που έχουν να κάνουν με την ιστορία και τη μορφολογία της μουσικής. Που αν υπάρχουν, τότε θα καταστεί εφικτή και η προσπέλαση του “Imaginary Cycle”.
Τρεις Βρετανοί, δηλαδή η αγγλο-πολωνή βιολίστρια-τραγουδίστρια Alice Zawadzki, o άγγλος πιανίστας Fred Thomas και ο επίσης γεννημένος στο Νησί κοντραμπασίστας Misha Mullov-Abbado δημιουργούν ένα τρίο, αρκετά πρωτότυπο – όχι τόσο σε σχέση με τον ήχο του, όσο κυρίως με το ρεπερτόριό του.
Νέα κυκλοφορία αποτελεί και το “Imaginary Cycle” του γερμανού πιανίστα Florian Weber. Ο Weber μας είναι γνωστός και από τα προσωπικά CD του στην ECM, όπως το “Lucent Waters” (2018) και από τις παρουσίες του σε άλλα σχήματα (Ralph Alessi Quartet, Bordenave / Moret / Weber).
Στο παρόν άλμπουμ, με τα δέκα επτά tracks, αλλά με το ένα φερώνυμο βασικό έργο, που αποτελείται από τα μέρη “Prelude”, “Opening I-III”, “Word I-IV”, “Sacrifice I-IV”, “Blessing I-IV” και “Epilogue”, ο Weber συνεργάζεται με την φλαουτίστρια Anna-Lena Schnabel, τον γνωστό τουμπίστα (και χειριστή του serpent) Michel Godard, συν ένα πνευστό σύνολο αποτελούμενο από μουσικούς που χειρίζονται τέσσερα ευφώνια και τέσσερα τρομπόνια.
Το άκουσμα είναι σύνθετο, διαβαίνοντας και από την jazz και improv-jazz (στο τρίτο μέρος του “Word” ας πούμε), αλλά υπάρχουν και άλλες επιρροές «κλασικές» ή και προκλασικές ακόμη, που δημιουργούν ένα κάπως περίπλοκο περιβάλλον, στο οποίο δεν είναι εύκολο να εισχωρήσεις.
Οπωσδήποτε αυτό το βαρύ άκουσμα με τους δέκα πνευστούς και τον (έναν) πιανίστα, δεν είναι εύκολο να ταξινομηθεί. Σίγουρα, τούτο έχει την σφραγίδα του Weber, φανερώνοντας πως ο Γερμανός είναι ένας συνθέτης πολύ διαβασμένος (όπως θα το λέγαμε, έτσι πιο λαϊκά), που ξέρει να «παίζει» με τους ηχητικούς όγκους, τις διάδοχες καταστάσεις και τη συνολική διευθέτηση ενός κλίματος απαιτητικού οπωσδήποτε, που προϋποθέτει όχι μόνον την καλή διάθεση από τη μεριά του ακροατή, αλλά και τη γνώση του επί συγκεκριμένων θεμάτων, που έχουν να κάνουν με την ιστορία και τη μορφολογία της μουσικής. Που αν υπάρχουν, τότε θα καταστεί εφικτή και η προσπέλαση του “Imaginary Cycle”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου