ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΣΑΝΤΕΣ οι παιδικές συνήθειες του πατέρα μου

Ο Σταύρος Τσαντές είναι ένας νέος τραγουδοποιός, που εμφανίζεται τώρα μ’ έναν μεγάλο δίσκο, που αποκαλείται «Οι Παιδικές Συνήθειες του Πατέρα μου» [με / τέσσερα, B-otherSide Records, 2024]. Το πρώτο κομμάτι, που έχει τίτλο «Οι παιδικές συνήθειες του πατέρα μου 1971» είναι το πιο παράξενο απ’ όλα. Από ερασιτεχνική ηχογράφηση ακούμε τον Δήμο Τσαντέ (πατέρα, προφανώς, του Σταύρου Τσαντέ), ως πιτσιρίκο, το 1971, να λέει ένα τραγούδι α καπέλα. Το τραγούδι έχει ύφος ελαφρολαϊκό και μοιάζει σαν εκείνα που έλεγε ο Τόλης Βοσκόπουλος την ίδια εποχή. Εγώ θα πω... μακάρι να έγραφε τέτοια τραγούδια σήμερα και ο γιος Τσαντές, αν και αυτά που καταγράφονται και ακούμε σε όλο τον υπόλοιπο δίσκο (πλην του τελευταίου B5) δεν στερούνται ενδιαφέροντος.

Τα τραγούδια του Σ. Τσαντέ φέρνουν στη μνήμη τον ιδιόμορφο κανταδόρο ρεμπέτη Γιώργο Κατσαρό, μα και διαφόρους άλλους, από λίγο ή περισσότερο, επιγόνους του, σαν τους Χειμερινούς Κολυμβητές, τις Μικρές Περιπλανήσεις κ.λπ.
Υπάρχει λοιπόν το κανταδόρικο στοιχείο σχεδόν σε κάθε σύνθεση του Τσαντέ (αν και οι επιρροές μπορεί να είναι ευρύτερες, φθάνοντας έως και το δημοτικό τραγούδι, το κλασικό λαϊκό κ.λπ.). Το όλον αμπαλάζ (συνθέσεις, στίχοι, ενορχηστρώσεις, ερμηνείες) είναι, οπωσδήποτε, ηθελημένα παλιομοδίτικο, αλλά αυτό δεν γίνεται άτεχνα και με το ζόρι. Κάτι που διαφαίνεται, πέρα από τις μελωδίες του Τσαντέ, και στα λόγια των τραγουδιών, που είναι απλά, περιποιημένα και ταυτοχρόνως εύστροφα, χωρίς να είναι δήθεν ή εξυπνακίστικα. Ένα τέτοιο ωραίο τραγούδι, από την πρώτη πλευρά του δίσκου, είναι η «Θάλασσα», εκεί όπου ακούγονται οι Στέφανος Μουρούτσος κιθάρα, Διονύσης Μακρής κοντραμπάσο, Εύρος Βοσκαρίδης βιολί, Γιάννης Κονταράτος βιολί, Τάσος Μισυρλής τσέλο, Κατερίνα Τζιβίλογλου φωνητικά και Σταύρος Τσαντές μπουζούκι, φωνή. Να και λίγοι στίχοι:
«Θάλασσα δε μ’ αγαπάς / τίποτα δε μου ζητάς / δεν έχεις χρώμα / ήσουνα και θα ’σαι κει / σα μια χαίνουσα πληγή / στης γης το σώμα(...) Όσοι γλάροι πάνω σου πετούν / βουτάνε ψάρια για να βρουν / ή τάχα ελπίζουνε να πνίξουν κάποιο πόνο; / Άραγε τα ψάρια κολυμπούν / κάτι βαθύτερο να βρουν / ή μόνο υδρογόνο δύο κι οξυγόνο;».
Όμως ενδιαφέρον σαν κομμάτια, συνολικώς, έχουν και τα «Νοικοκυρές», «Μαθήματα δεοντολογίας σε γιατρούς, μουσικούς και καψερούς» και «Σβήστε με απ’ το facebook», τα οποία φανερώνουν, και με το παραπάνω, αυτή τη λαϊκή παιγνιώδη και θυμόσοφη διάθεση, που διακατέχει τον Τσαντέ σαν τραγουδοποιό απ’ άκρη σ’ άκρη σ’ αυτόν τον ευχάριστο, οπωσδήποτε, δίσκο του.
Επαφή: https://stavrostsantes.bandcamp.com/album/-