ADAM GEOFFREY COLE & TRAPPIST AFTERLAND ένα από τα καλύτερα άλμπουμ που άκουσα το 2024

Τραγουδοποιός από την άλλη μεριά του κόσμου, από την Μελβούρνη της Αυστραλίας, ο Adam Geoffrey Cole και το σχήμα που τον συνοδεύει, οι Trappist Afterland, θα μπορούσε να αποτελούν ένα... καλά κρυμμένο μυστικό του σύγχρονου ψυχεδελικού folk. Έχοντας ήδη εννέα άλμπουμ στην κατοχή τους έρχονται τώρα με το παρόν δέκατο, που τιτλοφορείται “Evergreen / Walk to Paradise Garden” –μια ελληνική παραγωγή της Cosmic Eye, που επανεμφανίζεται μετά από κάποια χρόνια, και με αποκλειστική διανομή από την Sound Effect–, να δώσουν ένα ακόμη psych-folk gem, που παραπέμπει ηχητικώς και αισθητικώς, κατ’ ευθείαν, στην εποχή των ανάλογων άλμπουμ από τα late sixties-early seventies.

Είναι πολλά τα επιμέρους χαρακτηριστικά των Adam Geoffrey Cole & Trappist Afterland, αλλά πριν πούμε κάτι γι’ αυτά να δώσουμε τα ονόματα. Μπροστά είναι λοιπόν ο Adam Geoffrey Cole, που γράφει σχεδόν όλο το υλικό (μουσική-στίχους) και τραγουδά, παίζοντας επίσης κιθάρες, cittern, τανπούρα, ούτι, dulcitar, σύνθια και ξυλόφωνο, ενώ μαζί του βρίσκονται και οι Matt Malone τραγούδι, Tom Warren μπάσο, βίνα, squeezebox, Anthony Cornish βιολί, Henry Parker ακουστική κιθάρα, τραγούδι, Angeline Morrison φωνητικά, Tali Trow πιάνο, κοντραμπάσο, όργανο, κρουστά και David Tibet φωνητικά. Αυτοί οι μουσικοί δεν παίζουν όλοι μαζί, αλλά πότε εδώ και πότε εκεί, με τα τραγούδια γενικώς να διατηρούν αυτά τα κάπως loner χαρακτηριστικά τους καθ’ όλη τη διάρκεια του δίσκου.
Το άλμπουμ είναι άκρως συναισθηματικό και ρέει μέσα σ’ ένα κλίμα έντονης φόρτισης από την πλευρά του βασικού ερμηνευτή. Σχεδόν με σπασμένη φωνή και σχεδόν κλαίγοντας ο Adam Geoffrey Cole αποδίδει τούτα τα τελείως «δικά του» και «εσωτερικά» τραγούδια, μ’ έναν τρόπο σχεδόν σπαρακτικό. Όπως γράφει κάποιος Paul Skeers στο μέσα μέρος του gatefold:
«Αυτό το άλμπουμ σχεδιάστηκε ανάμεσα στις επισκέψεις στην μητέρα του Cole, καθώς η υγεία της επιδεινωνόταν, σιγά-σιγά, από την άνοια. Επισκέπτοντάς την, ο Cole, θα έκανε, κάθε μήνα, 1600 χιλιόμετρα, προς την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Kiama, στη νότια ακτή της Αυστραλίας, στη Νέα Νότια Ουαλία. Κατά τη διάρκεια εκείνων των ταξιδιών, της απώλειας της μητέρας του, της διάλυσης του γάμου του και της τελικής επιστροφής του στα γενέθλια μέρη, τα τραγούδια θα έπαιρναν τη συγκεκριμένη μορφή».
Έτσι, από τη μια μεριά υπάρχει αυτό το βαθύ συναισθηματικό στοιχείο, που έχει να κάνει με την ζωή του Cole και τις επιδράσεις που είχαν μέσα του οι διάφορες απώλειες κ.λπ. ενώ, προς την τελική οικοδόμηση των τραγουδιών, συμβάλλει και μία κάπως... μοναστική αντίληψη για τη ζωή που έχει ο αυστραλός τραγουδοποιός (το trappist, του συγκροτήματός του, αναφέρεται προφανώς στους τραπιστές μοναχούς, με την αυστηρή καθημερινότητά τους) και η οποία προσδίδει στις συνθέσεις του ένα εξώκοσμο χρώμα. Αυτή λοιπόν η στοιχειωτική ατμόσφαιρα περιβάλλει κάθε μέτρο, κάθε τραγουδιού, τούτου του εντελώς ξεχωριστού δίσκου, που αποτελεί αληθινό «ταξίδι» από μόνος του. Μην αμελήσετε. Ιδίως αν γουστάρετε σέβεντις φολκ δίσκους από τα down-unda μέρη σαν το “Yaraandoo” του Rob Thomsett ή το “Childhood’s End” του Phil Sawyer.
Επαφή: https://www.soundeffect-records.gr/evergreen-walk-to-paradise-garden