ENSEMBLE C πολύ καλή βρετανική σύγχρονη jazz

Το Ensemble C είναι ένα μεσαίο βρετανικό τζαζ σχήμα, το οποίον αποτελούν έντεκα μουσικοί. Τα ονόματά τους: Brigitte Beraha φωνή, Freddie Gavita τρομπέτα, Mike Soper τρομπέτα, φλούγκελχορν, Anoushka Nanguy τρομπόνι, Matt Carmichael τενόρο σαξόφωνο, Rob Cope μπάσο κλαρίνο, βαρύτονο σαξόφωνο, φλάουτο, Ant Law κιθάρα, Claire Cope πιάνο, Gavin Barras κοντραμπάσο, John Ormston ντραμς και Jack McCarthy κρουστά.

Αυτό το σχήμα μας παρουσιάζεται τώρα μ’ ένα άλμπουμ, που αποκαλείται “Every Journey” [Adhyaropa Records, 2024], περιέχον οκτώ πρωτότυπες συνθέσεις, όλες γραμμένες από την πιανίστρια Claire Cope. Αν σε πολλούς δεν λέει κάτι το όνομα “Claire Cope”, πιθανώς να λένε κάποια άλλα ονόματα, από τα οποία, ενδεχομένως, να προκύπτει ένας προσανατολισμός. Άνθρωποι λοιπόν που γουστάρουν την σύγχρονη βρετανική jazz, σίγουρα θα αναγνωρίζουν ανάμεσα στα μέλη των Ensemble C τον κοντραμπασίστα Gavin Barras, όπως και τον περκασιονίστα Jack McCarthy (γνωστοί από τα γκρουπ του Nat Birchall και του Matthew Halsall ανάμεσα σε άλλα) ή ακόμη και τον κιθαρίστα Ant Law, για το άλμπουμ του οποίου “Life I Know” [Edition, 2018] είχαμε γράψει παλαιότερα στο blog.
Το Ensemble C είναι ένα σχήμα σύγχρονης jazz, που εμφανίζει μια κάποια δραματικότητα στις συνθέσεις του (δεν ξέρω γιατί, αλλά ακούγοντάς το μου δημιουργήθηκε η αίσθηση της επένδυσης κάποιας θεατρικής παράστασης), με τις αποδόσεις να είναι φορτισμένες συναισθηματικά και δυναμικές – όπως ταιριάζει τέλος πάντων σε μια 11μελή ομάδα, που διαθέτει πολλούς και πεπειραμένους σολίστες.
Βεβαίως, εδώ, εκείνο που κυριαρχεί είναι η συνθετική δουλειά της Cope και ο τρόπος που συνδυάζει ποικίλες αναφορές (jazz, rock, avant, brazilian, τραγουδιού, βοκαλιστικών αυτοσχεδιασμών κ.λπ.), δημιουργώντας ένα πολύ ενδιαφέρον αμάλγαμα – το οποίο αφήνει πολλά περιθώρια για εκτιμήσεις.
Κατ’ αρχάς να πούμε πως από τα οκτώ tracks του “Every Journey” τα τέσσερα έχουν διάρκεια πάνω από δέκα λεπτά, κάτι που παρέχει εξ αρχής έναν «χώρο», προκειμένου να αναπτυχθούν και οι ενορχηστρωτικές ιδέες της Cope και οι προσωπικές καταδείξεις των σολιστών. Αυτό το αντιλαμβάνεσαι αμέσως από τα δύο πρώτα κομμάτια του CD, το “Every journey (Has a beginning)” και “Flight”, στα οποία συνωθούνται όλα τα προτερήματα της γραφής της Cope, π.χ. η ευχέρειά της να διαχειρίζεται το φωνητικό κομμάτι και βεβαίως το ανακάτεμα που επιχειρεί ανάμεσα στις σύγχρονες τεχνικές γραφής, την jazz και το rock. Αυτό το τελευταίο το νοιώθεις περισσότερο στο δεύτερο καταιγιστικό track, που εξελίσσεται προς ένα πυρωμένο fusion, με την κιθάρα του Law να παίρνει πάνω της το τελευταίο μέρος, με, ασυζητητί, εξαιρετικά αποτελέσματα.
Οι φωνές (τραγούδι και βοκαλισμοί) είναι επίσης ένα από τα ισχυρά χαρτιά της Cope, κάτι που το ακούς στο “The birch and the larch”, στο “Amboseli” και αλλού. Μέσα, λοιπόν, σ’ αυτό το σύστημα απαιτητικών κομματιών, που κυλάνε με την άνεση που προσδίδει σ’ αυτά μια «φτασμένη» συνθέτρια (μνήμες από ανάλογες δουλειές της Maria Schneider είναι οπωσδήποτε παρούσες εδώ), δεν γίνεται να μην ξεχωρίσεις (και) το “Isabel”, στη θέση 4, που δίνει χώρο και στα ντραμς-κρουστά των Ormston / McCarthy, μα και σε όλους τους πνευστούς, με τη σειρά, προκειμένου να διατυπώσουν τα δικά τους μέρη, δημιουργώντας ένα συνεχές ντεμαράζ έντασης και πάθους. Ένα πολύ καλό άλμπουμ!
Επαφή: www.clairecopemusic.com