Το ζεύγος, και στη ζωή, Satoko Fujii-Natsuki Tamura,
ή Tamura-Fujii αν προτιμάτε, συνεχίζει
ακάθεκτο τις ηχογραφικές δραστηριότητές του σε κάθε γωνιά του κόσμου – όπου
τέλος πάντων υπάρχουν άνθρωποι, που να αντιλαμβάνονται και να εκτιμούν τη
σημαντικότητά τους στο χώρο της creative music.
Τώρα, συναντάμε και τους δύο σ’ ένα γαλλικό session (Studio Sextan,
Παρίσι, 19 Νοεμβρίου 2023), το οποίο μοιράζονται με τον γνωστό μας ισπανό
ντράμερ Ramón López. Fujii και López είχαν
συνεργαστεί και για το άλμπουμ “Confluence”
[Libra Records, 2019], για το οποίο υπάρχει review στο blog, ενώ και οι τρεις μαζί έχουν
αποτυπώσει και πάλι τις μουσικές τους στο CD “Mantle”
[Not Two, 2020]. Από την πολωνική Not Two κυκλοφορεί και η πιο
πρόσφατη συνεργασία του τρίο, που αποκαλείται “Yama Kawa Umi” (2024) –
κλεισμένη σ’ αυτές τις πολύ σκληρές, χαρτονένιες, gatefold συσκευασίες, που χαρακτηρίζουν
τις δουλειές της εταιρείας.
Κατ’ αρχάς να πούμε πως οι λέξεις “yama”, “kawa” και “umi” σημαίνουν βουνό, ποτάμι και θάλασσα,
και πως οι τίτλοι των κομματιών εμπεριέχουν κι ένα κάποιο προγραμματικό
στοιχείο – υπό την έννοια πως οι μουσικές των Ιαπώνων (χοντρικώς τα οκτώ από τα
νέα κομμάτια) διαθέτουν φυσικές ροές. Αναπαριστούν, θέλω να πω, κάποιες φυσικές
διαδικασίες, τις οποίες έχουν απλοποιήσει-κωδικοποιήσει οι Fujii-Tamura και περαιτέρω προσαρμόσει στις απαιτήσεις μιας
αυτοσχεδιαστικής διαδικασίας-επικοινωνίας.
Έτσι, τίτλους σαν τους “Headwaters” (Κεφαλόβρυσο), “Sparkling water” (Ανθρακούχο νερό), “Cold water” (Κρύο νερό), “Dusk sky” (Ο ουρανός το σούρουπο), “Yama kawa umi” (Βουνό, ποτάμι, θάλασσα) κ.λπ. τους αντιλαμβάνεσαι, κάθε φορά, ως εναλλακτικές εκδοχές ηχητικών ροών, που έχουν τον τρόπο, να σε μετατοπίζουν από ένα λυρικό περιβάλλον, με στοιχεία αρκούντως συναισθηματικά, προς ένα περισσότερο δυναμικό, που βασίζεται σε καταρρακτώδη στοιχεία κίνησης – εντός των οποίων ο Ramón López, με το κρουστό σετ του, δρα, πάντα, σε παράλληλους άξονες (με εκείνους των Fujii-Tamura), προσθέτοντας, είτε με τις ομοβροντίες του είτε με τους πιο χαλαρούς ρούλους του, νέες εκφραστικές διεξόδους.
Οι φίλοι και οι φίλες των «δημιουργικών μουσικών» θα βρουν εδώ, ασυζητητί, καταστάσεις που να τους ενδιαφέρουν.
Επαφή: www.nottwo.com
Έτσι, τίτλους σαν τους “Headwaters” (Κεφαλόβρυσο), “Sparkling water” (Ανθρακούχο νερό), “Cold water” (Κρύο νερό), “Dusk sky” (Ο ουρανός το σούρουπο), “Yama kawa umi” (Βουνό, ποτάμι, θάλασσα) κ.λπ. τους αντιλαμβάνεσαι, κάθε φορά, ως εναλλακτικές εκδοχές ηχητικών ροών, που έχουν τον τρόπο, να σε μετατοπίζουν από ένα λυρικό περιβάλλον, με στοιχεία αρκούντως συναισθηματικά, προς ένα περισσότερο δυναμικό, που βασίζεται σε καταρρακτώδη στοιχεία κίνησης – εντός των οποίων ο Ramón López, με το κρουστό σετ του, δρα, πάντα, σε παράλληλους άξονες (με εκείνους των Fujii-Tamura), προσθέτοντας, είτε με τις ομοβροντίες του είτε με τους πιο χαλαρούς ρούλους του, νέες εκφραστικές διεξόδους.
Οι φίλοι και οι φίλες των «δημιουργικών μουσικών» θα βρουν εδώ, ασυζητητί, καταστάσεις που να τους ενδιαφέρουν.
Επαφή: www.nottwo.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου