Οι τρεις μουσικοί, που συνυπογράφουν αυτό το
ελληνοαμερικάνικο άλμπουμ, νομίζω πως δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις.
Ιδίως ο σοπράνο σαξοφωνίστας-φλαουτίστας Dave Liebman και ο ντράμερ Billy Hart – αμφότεροι με τεράστια ιστορία και με ουκ ολίγες αναφορές
στα κατορθώματά τους και στο ταπεινό δισκορυχείον.
Όμως και για τον πολυοργανίστα Adam Rudolph
(εδώ τον ακούμε σε ποικίλα κρουστά, πιάνο, keyboards, live electronics
κ.λπ.) έχουμε γράψει επανειλημμένως τα τελευταία χρόνια, λόγω των εμφανίσεών
του σε δίσκους της θεσσαλονικιώτικης Defkaz. Να θυμίσω το “Glass Colored Lily” (2024) της Yuki Fujiwara, τα “Archaisms” I (2023) και II (2024), το “Black Earth” (2023) του Kristo Rodzevski, μα ακόμη και την
συμμετοχή του στο Karuna Trio, στο άλμπουμ “Imaginary Archipelago”, μια παραγωγή
της νεοϋορκέζικης Meta
από το 2020. Ο λόγος, λοιπόν, για τρεις σημαντικούς συνθέτες και αυτοσχεδιαστές
της σημερινής improv scene,
οι οποίοι καταγράφονται εδώ, ζωντανά, σε δύο συναυλίες τους στο Stone της
Νέας Υόρκης στις 31 Μαρτίου και την 1η Απριλίου του 2023.
Τα κομμάτια, τα οποία είναι αποτυπωμένα στο “Beingness” [Meta Records / Defkaz Records, 2025] είναι εννέα στον αριθμό, και παρά το γεγονός πως όλα είναι ή εμπεριέχουν έντονα αυτοσχεδιαστικά μέρη, στην πράξη, μοιάζουν με συνθέσεις. Αυτό το υποστηρίζω, επειδή κάθε track αποτελεί έναν «κόσμο» από μόνο του, με τα ντραμς και τα κρουστά να βρίσκονται, συνήθως, στο ρόλο του οδηγού. Δεν είναι τυχαίο, θέλω να πω, πως τα επτά από τα εννέα συνθέματα ξεκινάνε με κρουστά, ένα γεγονός που αποδεικνύει την πρωτοκαθεδρία των percussions στο “Beingness” – χωρίς τούτο να σημαίνει πως και οι «διαρρήξεις», που σηματοδοτούνται από το σοπράνο και τα ξύλινα φλάουτα του Liebman δεν είναι εξίσου αποφασιστικές στην διαμόρφωση των συνολικών ατμοσφαιρών.
Προφανώς και πρόκειται για ένα spiritual άκουσμα, για μια spiritual improv-jazz δηλαδή, και προφανώς ό,τι ακούγεται εδώ είναι περασμένο μέσα από τη γνώση και τον ψυχισμό των τριών οργανοπαικτών, οι οποίοι παίζουν παραδομένοι σε μια κατάσταση... κάπου ανάμεσα στην προσευχή και την έκσταση.
Επαφή: https://adamrudolph.bandcamp.com/album/beingness
Τα κομμάτια, τα οποία είναι αποτυπωμένα στο “Beingness” [Meta Records / Defkaz Records, 2025] είναι εννέα στον αριθμό, και παρά το γεγονός πως όλα είναι ή εμπεριέχουν έντονα αυτοσχεδιαστικά μέρη, στην πράξη, μοιάζουν με συνθέσεις. Αυτό το υποστηρίζω, επειδή κάθε track αποτελεί έναν «κόσμο» από μόνο του, με τα ντραμς και τα κρουστά να βρίσκονται, συνήθως, στο ρόλο του οδηγού. Δεν είναι τυχαίο, θέλω να πω, πως τα επτά από τα εννέα συνθέματα ξεκινάνε με κρουστά, ένα γεγονός που αποδεικνύει την πρωτοκαθεδρία των percussions στο “Beingness” – χωρίς τούτο να σημαίνει πως και οι «διαρρήξεις», που σηματοδοτούνται από το σοπράνο και τα ξύλινα φλάουτα του Liebman δεν είναι εξίσου αποφασιστικές στην διαμόρφωση των συνολικών ατμοσφαιρών.
Προφανώς και πρόκειται για ένα spiritual άκουσμα, για μια spiritual improv-jazz δηλαδή, και προφανώς ό,τι ακούγεται εδώ είναι περασμένο μέσα από τη γνώση και τον ψυχισμό των τριών οργανοπαικτών, οι οποίοι παίζουν παραδομένοι σε μια κατάσταση... κάπου ανάμεσα στην προσευχή και την έκσταση.
Επαφή: https://adamrudolph.bandcamp.com/album/beingness
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου