O Σπύρος Χαρμάνης από τον Βόλο είναι ένας νέος άνθρωπος
(δεν έχει περάσει ακόμη τα 30), ο οποίος πράττει με το “Wound” (το δεύτερο ανεξάρτητο CD του, που κυκλοφόρησε
πέρυσι) κάτι το εντυπωσιακό (έτσι νομίζω δηλαδή). Ολοκληρώνει ένα progressive
rock άλμπουμ 72 λεπτών(!), σύγχρονο, σημερινό, διόλου αυτάρεσκο ή αθεραπεύτως…
μουσικοφιλικό.
Δεν είναι, δηλαδή, προφανείς οι αναφορές του (ok, όλοι
μπορεί να θυμηθούν κάποια ονόματα από το παρελθόν – εγώ θυμήθηκα τόπους-τόπους τους
Queen ας πούμε, τους Genesis, τους Yes ή ακόμη-ακόμη και κάποιες μεταγενέστερες επικές ή space
ομάδες…), κάτι που σημαίνει πως ο Χαρμάνης έχει δουλέψει εις βάθος προκειμένου
να παρουσιάσει συνθέσεις-τραγούδια όπως το “Sub-con-scious”, το “Our time
expires” ή το “Hinder”.
Σ’ ένα μικρό χαρτί που συνόδευε το CD του ο ίδιος ο συνθέτης γράφει: «Το ‘Wound’ είναι ένας
concept δίσκος χωρισμένος σε τρία μέρη που περιγράφει το ταξίδι ενός ανώνυμου
χαρακτήρα μεταξύ ειλικρινών προθέσεων, κακών επιλογών, ρήξης και συμφιλίωσης με
την ιδέα ότι προκειμένου να προχωρήσει μπροστά πρέπει το ταξίδι να το αποδεχτεί
ως αναπόσπαστο πλέον μέρος του εαυτού του». Το «θέμα»
είναι βαρύ και ο Χαρμάνης, όλος μέσα σε μια σύμπλοκη δραματικότητα καταφέρνει
να αποδώσει πλήρως άπασες τις μεταλλαγές του ήρωά του, δίχως να ξεπέφτει στην
επανάληψη ή την ευκολία. Το επίσης εντυπωσιακό είναι και το γεγονός πως
ηχογράφηση, παραγωγή και μίξη έγιναν στο home-studio του βολιώτη μουσικού, και
πως ο ίδιος έχει γράψει στίχους και συνθέσεις, παίζοντας σχεδόν όλα τα όργανα
μόνος του (υπάρχουν κάποιες λίγες βοήθειες σε κρουστά, τσέλο και φωνές). Σπάνια
περίπτωση μεμονωμένης και ιδιωτικής προσπάθειας, που ολοκληρώνεται στο πιο
υψηλό επίπεδο με απολύτως περφεξιονιστικούς όρους. Τα καλά της τεχνολογίας
είναι αυτά· που δεν θα έπιαναν φράγκο, βεβαίως, δίχως την παρουσία του ανθρώπινου
ταλέντου.
Έτυχε να γνωριστούμε με τον Σπύρο τυχαία στο Progressive Ears forum και το πρώτο πράγμα που του πρότεινα είναι να επικοινωνήσει μαζί σου, γιατί τέτοια δουλειά (που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις αντίστοιχες των ξένων συγκροτημάτων) αξίζει να ακουστεί και να προωθηθεί. Και χαίρομαι πολύ που διαβάζω για το "Wound" σε αυτό το χώρο. Αξίζει τα καλύτερα και μπράβο του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικη δουλεια
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερηφάνια μεγάλη για το έργο αυτό. Μακάρι να βρεθούν οι τρόποι ώστε να πάρει η μουσική του Σπύρου την θέση που της αξίζει εντός και εκτός Ελλάδας. Όσο αόριστη η ευχή, άλλο τόσο αβίαστα πηγάζει εκ βάθους καρδίας. Τίποτε άλλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν σκεφτει κανεις οτι ολο αυτο εγινε σε ενα δωματιο σπιτιου ειναι απιστευτο οτι δεν σου παιρναει καν απ'το μυαλο.Μπραβο Σπυρο
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο και ξανά μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦώντα, Σπύρο, Στέφανε, Salaok και Ανώνυμε (θα πάρω το υπολογισμένο ρίσκο και θα σε ονομάσω "Γιώργο") σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τα υπέροχά σας λόγια! Τιμή μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπύρος.
R e s p e c t
ΑπάντησηΔιαγραφήΝίκος