ΦΥΤΑ …παντός χώρου

Δεν κατόρθωσα να συλλέξω πληροφορίες για τα Φυτά. Είναι δύο ή περισσότεροι; Τι όργανα χειρίζονται; Ό,τι ακούμε στο «14 ημέρες στη ζωή της Πικάντικης Πίτσας» [Ιδιωτική Έκδοση, 2014;] προέρχεται από «πραγματικά» όργανα ή μήπως από samples; (Αν και το ακορντεόν είναι αληθινό). Από μία περιήγηση, πάντως, στο bandcamp διαπίστωσα πως το σχήμα επιχειρεί να αιτιολογήσει 100% το όνομά του. Τίτλοι όπως «Ανθοϊάματα», «Φυτά Τηγανητά», «Άνθη» κ.λπ., μα και περαιτέρω οι τίτλοι των tracks του εκάστοτε άλμπουμ, δεν μοιάζουν απλώς αλλά είναι δηλωτικοί ενός ευρύτερου πλάνου που υπάρχει στο μυαλό του γκρουπ και που άνευ αυτού (του πλάνου) δεν θα είχε νόημα η όποια δραστηριότητά του.

Τα Φυτά γράφουν «στοιχειώδη» τραγούδια, τα οποία στιχουργικώς ενώ περιστρέφονται, κάθε φορά, γύρω από κάποιo… φυτικό concept, στην πραγματικότητα «λένε τα δικά τους». Επί του προκειμένου παρακολουθούμε τις… 14 ημέρες από τη ζωή της Πικάντικης Πίτσας – ήτοι μια σειρά σκοπών με τίτλους «Πιπέρι», «Κανέλα», «Κύμινο», «Μοσκοκάρυδο», «Ρίγανη», «Τσίλι», «Μουστάρδα» κ.λπ. Να οι στίχοι από την «Μουστάρδα»: «Οι πικρές μου μέρες/ Μέρες βαμμένες από πάνω ως κάτω/ Με ερείπια και εμετούς/ Με βασανιστήρια και απομόνωση/ Με σκουπίδια στο μυαλό/ Μπλοκαρισμένες επιθυμίες/ Αδιέξοδες αλέες/ Και σπασμένες χορδές/ Σπασμένες χορδές». Τα Φυτά δηλαδή περιγράφουν φάσεις της κοινωνικής, ερωτικής ή αντι-ερωτικής καθημερινότητας μ’ έναν ελλειπτικό τρόπο, φέρνοντας στο νου την τραγουδοποιία μιας νέας σειράς ηχητικών μεταπρατών (οι Lost Bodies και η Λένα Πλάτωνος –για διαφορετικούς λόγους ο καθείς– είναι δύο «αναφορές»), που θα μπορούσε να συμπεριλαμβάνει (αυτή η «νέα σειρά» εννοώ) τον Άγγελο Κυρίου, τα Κτίρια τη Νύχτα και ορισμένους ακόμη. Ηχητικώς πιο «συγκεντρωμένοι», για να μην χρησιμοποιήσω τον όρο «ολοκληρωμένοι» (ένας όρος, που αντίκειται, υποθέτω, στις αισθητικές επιδιώξεις της «σκηνής») οι… Φυτά, ή καλύτερα τα Φυτά, εμφανίζουν και άλλες «νύξεις» στα κομμάτια τους (όπως π.χ. η δημοτική παράδοση, τα βαλσάκια, τα παιδικά τραγούδια, τα jingles, το… τρανζίστορ), πράγμα που «βοηθά» και στην ευρύτερη στιχουργική κατανόηση.

Ένα «μαζεμένο» σχήμα έκδηλου πειραματισμού είναι οι φίλοι μας, και παρότι η εν λόγω κασέτα (καθότι οι «14 ημέρες στη ζωή της Πικάντικης Πίτσας» κυκλοφορούν μόνο σε κασέτα πολύ ειδικής συσκευασίας) δεν βοηθά, από πρακτικής πλευράς, στην διάδοση του μηνύματός τους, λέω πως ένα βινύλιο –το οποίον αξίζουν και με το παραπάνω– θα ήταν ό,τι έπρεπε.

Επαφή: www.fyta.bandcamp.com