ROTEM SIVAN ένα ταλέντο της τζαζ κιθάρας

Ο Rotem Sivan (γεννημένος στην Χάιφα του Ισραήλ, αλλά εγκατεστημένος στην Νέα Υόρκη) είναι ένα από τα ανερχόμενα ονόματα της τζαζ κιθάρας. Τούτο διαπίστωσα ρίχνοντας μια ματιά στο δίκτυο και διαβάζοντας όσα έχουν γραφεί για ’κείνον στο All About Jazz, στο Jazzman και αλλού, ή όσα έχουν ειπωθεί από συναδέλφους του (τον κιθαρίστα Peter Bernstein π.χ. ή τον ντράμερ Ari Hoenig). Αποτέλεσμα αυτών ήταν να ρίξω το “For Emotional Use Only” [Fresh Sound New Talent Records, 2014]

στο player με μια κάποια προσμονή – ν’ ακούσω, δηλαδή, κάτι ξεχωριστό από ένα τζαζ σχήμα, εν πάση περιπτώσει, που δεν μπορείς να το πεις… καθημερινό. Εννοώ πως τα jazz trios με κιθάρα, μπάσο, ντραμς, δεν είναι και τόσο συνήθη όσο τα ανάλογα trios με πιάνο, μπάσο, ντραμς… κι οι λόγοι είναι πολλοί. Λόγοι που άπτονται της… ιδιοσυστασίας των οργάνων (πιάνο, κιθάρα), του πώς διαχύθηκαν αυτά μέσα στην τζαζ ιστορία και δισκογραφία κ.λπ. Έτσι, ενώ εσχάτως (τα τελευταία 10-15 χρόνια εννοώ) παρατηρείται ένας καταιγισμός piano trios, τα guitar trios είναι σίγουρα πιο δυσεύρετα. Κιθαριστικό τρίο είναι λοιπόν το Rotem Sivan Trio αποτελούμενο εκ των Haggai Cohen Milo μπάσο, Mark McLean ντραμς και Rotem Sivan κιθάρα, με το “For Emotional Use Only” να αποτελεί το δεύτερο CD τού ισραηλινού παίκτη (είχε προηγηθεί το “Enchanted Sun” πέρυσι στην SteepleChase με διαφορετικό, όμως, rhythm section).

Το άλμπουμ ανοίγει με απρόσμενο τρόπο. Για δύο σχεδόν λεπτά ακούμε τον Cohen Milo να μελωδεί (à la Charlie Haden) στο “Intro to spirals” σε σόλο μπάσο. Μια εντυπωσιακή εισαγωγή, που δίνει την σκυτάλη στο περίπου 6λεπτο “Spirals”, που και αυτό είναι ένα εντελώς παράξενο στην δομή του track, στηριγμένο σε μιαν… ακανόνιστη ρυθμολογία (31/16!), με φοβερή δουλειά στα ντραμς από τον McLean, στο μπάσο φυσικά, και οπωσδήποτε στην κιθάρα, εκεί όπου ο Sivan επιχειρεί πάνω σ’ αυτό το ρυθμό, και σ’ ένα μάλλον γρήγορο τέμπο, να παρουσιάσει ολοκληρωμένες μελωδίες. Το “A dream is a wish your heart makes” είναι τραγούδι των Mack David, Al Hoffman και Jerry Livingston και ακούστηκε για πρώτη φορά στην Cinderella (1950) του Walt Disney. Πρόκειται για ένα στάνταρντ δηλαδή, το οποίον οι Rotem Sivan Trio το μετατρέπουν σε… cool blues, με κιθαριστική φρασιολογία που παραπέμπει στα fifties και σε μουσικούς όπως ο Johnny Smith. Το φερώνυμο “For emotional use only” διατηρεί και αυτό την cool αίσθηση καθώς εξελίσσεται μέσα σ’ ένα… αισθητικό περιβάλλον, εν αντιθέσει, ας πούμε, με το “Sefi’s blues”, τα bop χαρακτηριστικά του οποίου τού παρέχουν μία πιο δυναμική εκφραστική. Η δεύτερη διασκευή του άλμπουμ αφορά στο “Useless landscape” του A.C. Jobim. Το τραγούδι στα πορτουγκέζικα είχε τίτλο “Inútil paisagem” κι είχε ακουστεί για πρώτη φορά (νομίζω) στο ιστορικό άλμπουμ της Wanda Sá “Wanda Vagamente” το 1964. Φυσικά έγινε στάνταρντ με δεκάδες εκτελέσεις (είτε ως instro, είτε ως τραγούδια στην αγγλική ή την πορτουγκέζικη). Η εκδοχή των Rotem Sivan Trio έχει την χάρη των συνθέσεων του Jobim, παρότι η ρυθμική ακολουθία δίνει την δυνατότητα στον Sivan να συνοδεύσει με περισσότερη σπιρτάδα. Πολύ ωραία, και μάλλον απρόσμενη διασκευή, την οποίαν προτιμώ ασυζητητί από εκείνη (την τραγουδιστική) των Esperanza Spalding και Gretchen Parlato, που άκουσα στο YouTube και η οποία παραείναι smooth (σχεδόν σε παίρνει ο ύπνος…). Το 9λεπτο “Pass it on” έχει και αυτό κάπως παράξενη δομή και παρότι είναι blues δεν έχει σχέση με οτιδήποτε άλλο στο CD – ίσως γιατί, εδώ, ο Monk είναι μια προφανής επιρροή. Πρόκειται, δε, για την ωραιότερη σύνθεση του άλμπουμ με τον… υπερηχητικό Rotem Sivan να παίζει ενίοτε soli σε κατάσταση… εκτός εαυτού. Το έσχατο “Blossom” είναι ένα ακόμη… απροσάρμοστο track, που φανερώνει το ταλέντο, την διάθεση και τον τρόπο του trio, και καθενός μέλους ξεχωριστά, να υπερβούν προφανείς και προβλέψιμες συνταγές. Εδώ, κατά βάση, έχουμε ένα afro track, με την κιθάρα να παίζει το ρόλο της kora(!) και το όλον πράγμα να παραπέμπει σε μαλινέζικη μουσική.

Θα περιμένω, εναγωνίως όπως λέμε, την εξέλιξη αυτού του trio…

Επαφή: www.freshsoundrecords.com