Τέσσερα χρόνια είχε να κυκλοφορήσει άλμπουμ ο ιάπωνας
συνθέτης και τραγουδοποιός Jun Miyake
– μια «σιωπή», που έσπασε πέρυσι με το “Whispered Garden” [yellowbird records / AN Music, 2021], ένα CD-έργο, που κινείται στην παράδοση που
έχει δημιουργήσει τα τελευταία (αρκετά) χρόνια ο ευφυής αυτός μουσικός.
Δεν είναι εύκολο να περιγράψεις τις συνθέσεις του Jun Miyake, οι οποίες δανείζονται
στοιχεία από πάμπολλες «μουσικές του κόσμου», ανακατεύοντας ηχοχρώματα διαφορετικών
ηπείρων, πολιτισμών, εποχών, και φυσικά ειδών, δημιουργώντας ένα εντελώς
ακατάτακτο ακρόαμα-πλαίσιο... ήχων, εικόνων, συναισθημάτων.
Οι παραγωγές του Hal Willner (1956-2020) διέθεταν τούτο το πληθωρικό στοιχείο – και το γεγονός ότι ο ίδιος ο Miyake αφιερώνει το “Whispered Garden” στον αμερικανό συνοδοιπόρο του, που χάθηκε εσχάτως, φανερώνει το προφανές.
Να πούμε λοιπόν, κατ’ αρχάς, πως το “Whispered Garden” εξαιτίας των θεμάτων με την νόσο covid-19 είναι ηχογραφημένο σε πολλά και ποικίλα μέρη του κόσμου (Παρίσι, Σόφια, Λος Άντζελες, Τόκυο, Ρίο ντε Τζανέιρο, Βαρκελώνη, Τορόντο), έχοντας καταφέρει να φέρει σε επαφή πάμπολλους μουσικούς, γνωστά και λιγότερο γνωστά ονόματα, από κάθε άκρη της Γης. Ανάμεσα και οι Hitoshi Watanabe μπάσο, Lisa Papineau φωνή, Dave Liebman σοπράνο σαξόφωνο, Cosmic Voices from Bulgaria, Dhafer Youssef φωνή και πολλοί άλλοι και άλλες, ων ουκ έστιν αριθμός.
Το αποτέλεσμα είναι το δίχως άλλο εντυπωσιακό.
Παρ’ όλη την πολυδιάσπαση του project, o Miyake όχι μόνον καταφέρνει να τιθασεύσει το υλικό του, αλλά και να του δώσει μία συγκεκριμένη προοπτική, δίχως να υποστέλλει την αισθητική συνέπειά του.
Έτσι λοιπόν πέρα από τις μουσικές του, που έχουν τον τρόπο να σε μεταφέρουν σε διαφορετικούς, κάθε φορά, κόσμους, υπάρχουν και τα τραγούδια, που μπορούν και ξυπνούν μέσα σου ποικίλες μνήμες –απτές ή διανοητικές–, έχοντας την ικανότητα να συνταράζουν.
Αρκεί κανείς ν’ ακούσει δύο τέτοια τραγούδια, όπως είναι το “Farois distantes” (με φοβερή ομάδα εδώ... Bruno Capinan, Jun Miyake, Vinicius Cantuária, Arto Lindsay, Zé Luis Nascimento κ.ά.) ή το “Progeny” (με Lisa Papineau, Jun Miyake, Masahiro Itami, Nicolas Montazoud κ.ά.), για να αντιληφθεί το βάθος της δουλειάς του Miyake και της ικανότητάς του να γράφει πότε σαν γνήσιος Βραζιλιάνος, πότε σαν Βορειοευρωπαίος φολκ υμνωδός, πότε σαν Βαλκάνιος κ.ο.κ, δίχως, και σε καμία περίπτωση, να χάνει το μέτρο και να υπολείπεται σε πάθος.
Οι παραγωγές του Hal Willner (1956-2020) διέθεταν τούτο το πληθωρικό στοιχείο – και το γεγονός ότι ο ίδιος ο Miyake αφιερώνει το “Whispered Garden” στον αμερικανό συνοδοιπόρο του, που χάθηκε εσχάτως, φανερώνει το προφανές.
Να πούμε λοιπόν, κατ’ αρχάς, πως το “Whispered Garden” εξαιτίας των θεμάτων με την νόσο covid-19 είναι ηχογραφημένο σε πολλά και ποικίλα μέρη του κόσμου (Παρίσι, Σόφια, Λος Άντζελες, Τόκυο, Ρίο ντε Τζανέιρο, Βαρκελώνη, Τορόντο), έχοντας καταφέρει να φέρει σε επαφή πάμπολλους μουσικούς, γνωστά και λιγότερο γνωστά ονόματα, από κάθε άκρη της Γης. Ανάμεσα και οι Hitoshi Watanabe μπάσο, Lisa Papineau φωνή, Dave Liebman σοπράνο σαξόφωνο, Cosmic Voices from Bulgaria, Dhafer Youssef φωνή και πολλοί άλλοι και άλλες, ων ουκ έστιν αριθμός.
Το αποτέλεσμα είναι το δίχως άλλο εντυπωσιακό.
Παρ’ όλη την πολυδιάσπαση του project, o Miyake όχι μόνον καταφέρνει να τιθασεύσει το υλικό του, αλλά και να του δώσει μία συγκεκριμένη προοπτική, δίχως να υποστέλλει την αισθητική συνέπειά του.
Έτσι λοιπόν πέρα από τις μουσικές του, που έχουν τον τρόπο να σε μεταφέρουν σε διαφορετικούς, κάθε φορά, κόσμους, υπάρχουν και τα τραγούδια, που μπορούν και ξυπνούν μέσα σου ποικίλες μνήμες –απτές ή διανοητικές–, έχοντας την ικανότητα να συνταράζουν.
Αρκεί κανείς ν’ ακούσει δύο τέτοια τραγούδια, όπως είναι το “Farois distantes” (με φοβερή ομάδα εδώ... Bruno Capinan, Jun Miyake, Vinicius Cantuária, Arto Lindsay, Zé Luis Nascimento κ.ά.) ή το “Progeny” (με Lisa Papineau, Jun Miyake, Masahiro Itami, Nicolas Montazoud κ.ά.), για να αντιληφθεί το βάθος της δουλειάς του Miyake και της ικανότητάς του να γράφει πότε σαν γνήσιος Βραζιλιάνος, πότε σαν Βορειοευρωπαίος φολκ υμνωδός, πότε σαν Βαλκάνιος κ.ο.κ, δίχως, και σε καμία περίπτωση, να χάνει το μέτρο και να υπολείπεται σε πάθος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου