Οι Αβιά είναι ένα παλαιό χριστιανικό-ευαγγελικό ροκ συγκρότημα
από την Θεσσαλονίκη. Ξεκίνησαν στα τέλη της δεκαετίας του ’90, έχουν
ηχογραφήσει κάποιους δίσκους, όλην αυτή την περίπου 25ετία, ενώ το τελευταίο
άλμπουμ τους αποκαλείται «Όσα Αντέχεις...» (2020) και είναι φυσικά ανεξάρτητης
παραγωγής.
Σήμερα Αβιά είναι οι Δημήτρης Κιουτσούκης φωνή, Σταύρος Νικολάου πλήκτρα, φωνητικά, Στέφανος Καλοτεράκης κιθάρες, φωνητικά, Βασίλης Ραμπότας μπάσο, κιθάρες, πλήκτρα και Τάσος Πεταλίδης ντραμς, ενώ στην ηχογράφηση συμμετέχουν επίσης ο Νίκος Κατικαρίδης πλήκτρα (γνωστός μας από άλλες ανάλογες προτάσεις), ο Δημήτρης Μπούκης αφήγηση και ο Παύλος Αναστασίου μπάσο.
Το «Όσα Αντέχεις» είναι μία αρκετά καλή προσπάθεια, με τους
Αβιά να εμφανίζονται σίγουροι και για τα τραγούδια τους, και για την παρουσίασή
τους και βεβαίως για τα παιξίματά τους.
Αν υπάρχει κάποιο ψιλό θέμα εδώ αυτό εντοπίζεται κυρίως στην φωνή του τραγουδιστή, που είναι κάπως ξερή και στριγκή, ανακαλώντας κάποιες φορές στη μνήμη μας («Πόσα χάνει η μέρα») εκείνη του Π.Ε. Δημητριάδη (Κόρε. Ύδρο., Τα Παιδιά της Παλαιότητας), ενώ τραγούδια όπως τα «Όσα αντέχεις...» και «Φως μου» εκεί στη μέση διεκδικούν σίγουρα πολύ περισσότερα στο χώρο του ευρύτερου ελληνικού ροκ (από εκείνα που υποτίθεται πως διεκδικούν)
Το ύφος των Αβιά στο «Όσα Αντέχεις...» θα το χαρακτηρίζαμε γενικώς ως hard rock, με τα ελληνικά λόγια τους να είναι αρκετά συμπαθητικά, καθώς πραγματεύονται κοινωνικά, πρωτίστως, θέματα, με τρόπο ικανοποιητικό για τα δεδομένα του χώρου.
Στην «Εισαγωγή / αντί προλόγου» διαβάζουμε αυτό:
«Αγαπητέ ακροατή, σ’ αυτό το δίσκο που έχεις στα χέρια σου, θέλουμε να μιλήσουμε για την κούραση, τον εκνευρισμό και την φθορά που βιώνουμε καθημερινά στην Ελλάδα της κρίσης. Νιώθουμε πως κάθε μέρα που περνάει κάτι χάνουμε και μένουμε πιο “λίγοι”… Όπως μια κασέτα ή ένας δίσκος βινυλίου, χάνουμε μέρος του εαυτού μας με την τριβή αυτού του κόσμου και περιμένουμε κάτι καλύτερο. Αλλά γνωρίζουμε πως στο τέλος αυτό που βιώνουμε είναι όσα αντέχουμε και τίποτε παραπάνω!».
Τι άλλο να πει κανείς;
Επαφή: https://www.facebook.com/aviatheband
Σήμερα Αβιά είναι οι Δημήτρης Κιουτσούκης φωνή, Σταύρος Νικολάου πλήκτρα, φωνητικά, Στέφανος Καλοτεράκης κιθάρες, φωνητικά, Βασίλης Ραμπότας μπάσο, κιθάρες, πλήκτρα και Τάσος Πεταλίδης ντραμς, ενώ στην ηχογράφηση συμμετέχουν επίσης ο Νίκος Κατικαρίδης πλήκτρα (γνωστός μας από άλλες ανάλογες προτάσεις), ο Δημήτρης Μπούκης αφήγηση και ο Παύλος Αναστασίου μπάσο.
Αν υπάρχει κάποιο ψιλό θέμα εδώ αυτό εντοπίζεται κυρίως στην φωνή του τραγουδιστή, που είναι κάπως ξερή και στριγκή, ανακαλώντας κάποιες φορές στη μνήμη μας («Πόσα χάνει η μέρα») εκείνη του Π.Ε. Δημητριάδη (Κόρε. Ύδρο., Τα Παιδιά της Παλαιότητας), ενώ τραγούδια όπως τα «Όσα αντέχεις...» και «Φως μου» εκεί στη μέση διεκδικούν σίγουρα πολύ περισσότερα στο χώρο του ευρύτερου ελληνικού ροκ (από εκείνα που υποτίθεται πως διεκδικούν)
Το ύφος των Αβιά στο «Όσα Αντέχεις...» θα το χαρακτηρίζαμε γενικώς ως hard rock, με τα ελληνικά λόγια τους να είναι αρκετά συμπαθητικά, καθώς πραγματεύονται κοινωνικά, πρωτίστως, θέματα, με τρόπο ικανοποιητικό για τα δεδομένα του χώρου.
Στην «Εισαγωγή / αντί προλόγου» διαβάζουμε αυτό:
«Αγαπητέ ακροατή, σ’ αυτό το δίσκο που έχεις στα χέρια σου, θέλουμε να μιλήσουμε για την κούραση, τον εκνευρισμό και την φθορά που βιώνουμε καθημερινά στην Ελλάδα της κρίσης. Νιώθουμε πως κάθε μέρα που περνάει κάτι χάνουμε και μένουμε πιο “λίγοι”… Όπως μια κασέτα ή ένας δίσκος βινυλίου, χάνουμε μέρος του εαυτού μας με την τριβή αυτού του κόσμου και περιμένουμε κάτι καλύτερο. Αλλά γνωρίζουμε πως στο τέλος αυτό που βιώνουμε είναι όσα αντέχουμε και τίποτε παραπάνω!».
Τι άλλο να πει κανείς;
Επαφή: https://www.facebook.com/aviatheband
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου