ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 477

10/12/2022
Τον έναν δεν τον ξέρουν πολλοί, τον άλλον τον ξέρουν όλοι. Emmett Grogan - Allen Ginsberg. Διαλεκτική της Απελευθέρωσης / Λονδίνο, Ιούλιος ’67

[άλλες καταστάσεις... μακρινές... όταν κάτι συνέβαινε...]

10/12/2022
>>Tο ελληνικό μουσικό περιβάλλον του 1974 ήταν πολύ μακριά από την ηλεκτροακουστική μουσική, ακόμη και από το νόημα του συγκεκριμένου μουσικού όρου.<<
Θέλει ο άλλος να γράψει για το Smog του Σφέτσα, και γράφει ό,τι να ’ναι. Το 1974 η ηλεκτρονική μουσική στην Ελλάδα είχε ήδη μια ιστορία 16 χρόνων. Είχαν γίνει δεκάδες events (και συναυλίες) και είχαν συντεθεί δεκάδες έργα (από Χρήστου, Αδάμη, Μαμαγκάκη, Αντωνίου, Βασιλειάδη, Δραγατάκη κ.ά.). Υπήρχε μάλιστα και δισκογραφία (οι «Εβδομάδες» κ.λπ.). Το να παρουσιάζεις την Ελλάδα του ’74 κάπως σαν την... Γροιλανδία, σε σχέση με την ηλεκτρονική μουσική, δείχνει ότι είσαι μυρωδιάς.
>>Το «Smog» ήταν η πρώτη δισκογραφική δουλειά σας<<
Ο ίδιος ο Σφέτσας ξέρει ότι η πρώτη δισκογραφική δουλειά του είναι όταν κυκλοφορούσε νεοκυματικά-λαϊκά τραγούδια για τον Πουλόπουλο (το 1966). Όφειλε να το ξέρει και ο συντάκτης.
[Ένα ποστ του 2015]
https://diskoryxeion.blogspot.com/2015/03/blog-post_28.html

10/12/2022
Παραδώσου λοιπόν / άνευ όρων μωρό μου
μην προβάλλεις αντίσταση / μπορεί να πληγωθείς
[Πασχάλης]

10/12/2022

Ριάλια παγκουέ λέει...

10/12/2022
Παλιά διάβαζες συνέχεια πως «τα πρόσωπα και οι καταστάσεις είναι τυχαία και οποιαδήποτε σχέση με την πραγματικότητα είναι εντελώς συμπτωματική». Τώρα, μετατρέπουν την πραγματικότητα σε μύθο και το διαλαλούνε κιόλας.
Γλιτώνουν έτσι και την κριτική, γιατί δεν μπορείς να τους πεις ότι προβάλλουν ανυπόστατα πράγματα και ό,τι να ’ναι. Θα σου πούνε... δεν γράφουμε δοκίμιο, ούτε γυρίζουμε ντοκιμαντέρ.
Πονηροί οι βλάχοι...

10/12/2022
Τον δίσκο Smog του Κυριάκου Σφέτσα από το ’74 εδώ και μερικά χρόνια τον έχω original. Τον είχα κάνει ανταλλαγή με φίλο. Κάτι έδωσα και πήρα αυτό...
Ο δίσκος για μένα είναι φοβερός, στο πειραματικό, ηλεκτρονικό, ηλεκτρακουστικό στυλ, και χαίρομαι που ξαναβγαίνει τώρα, σε επανέκδοση. Αν μου τον στείλουν θα γράψω κιόλας. Αλλά, ρε φίλε, το νέο εξώφυλλο δεν λέει.. Δεν συγκρίνεται με το παλιό.

Το μαύρο (φόντο), γενικά το λέω, είναι «άποψη» (για μένα). Το άσπρο, λευκό, ασπριδερό, μπεζ, «ανοιχτό» τέλος πάντων δεν είναι – είναι ξέπλυμα. Κρίμα.
Έπρεπε να χρησιμοποιηθεί το original εξώφυλλο ή κάτι άλλο παρεμφερούς αισθητικής.

9/12/2022
Ο Ανδρουλάκης με αυτά τα απίθανα και παντελώς αστήρικτα, που λέει στο βιβλίο του περί Πολυτεχνείου έχει ξεπεράσει ακόμη κι αυτούς που μιλάγανε για τον Eric Clapton στην Ελλάδα του '65, μετά από 50 χρόνια - που λέγανε ό,τι τους κατέβαινε στο κεφάλι. Μέχρι και για σουβλάκια πηγαίνανε κάποιοι μαζί του...
Η "προφορική ιστορία" είναι η καταδίκη της ιστορικής έρευνας, όταν δεν επιβεβαιώνεται από τα ντοκουμέντα της εποχής.

9/12/2022
Οι... σουρταφερτατζήδες της «αριστεράς» «θυμηθήκανε» τώρα, στα γεράματα, όσα δεν θυμόντουσαν 50 χρόνια πριν, επιδιώκοντας να ξαναγράψουν την ιστορία. Μια χαρά του τα λένε οι Κνίτες...

8/12/2022

Η μεγαλύτερη ατάκα στο Βιετνάμ του Βούλγαρη δεν είναι το ψεύτικο «Ηλία ριχ’το», αλλά το ιαματικό-αποθεωτικό «Δεν θα πεθάνουμε ποτέ εμείς Μάκη», που λέει ο Σπύρος Δημητρίου στον Αρμένη (μαζί και το σταυρωτό φιλί που ακολουθεί, ως επιβεβαίωση ότι έτσι θα γίνει). Η μεταρσίωση της γυφτιάς...
https://www.youtube.com/watch?v=to_cdNpuDa0

7/12/2022
Τέτοιες μέρες ήταν... Γλίστρησαν 40 χρόνια... Σταμάτης Σπανουδάκης - Άγγελος 1982
https://www.youtube.com/watch?v=PkU3vmLXLn4

7/12/2022
Την Κίρστι Άλεϊ τη μάθαμε από το καλό... ηλεκτρονικό θρίλερ του Νίκου Μαστοράκη «Μάτια μέσα στη νύχτα», που το βλέπαμε από βιντεοκασέτα στα έιτις (και με τραγούδια του John Kongos, που έχουμε και δίσκους του). Εκεί μας έκανε εντύπωση. Δεν την μάθαμε από τα σίριαλ... (RIP)

7/12/2022
>>Γιατί οι φωτογραφίες της Μποφίλιου ήταν ακριβώς αυτό: μια διαφήμιση του καπιταλισμού. Μοιάζει τόσο χαρούμενη που βολτάρει στο Λονδίνο φορώντας αυτά τα ρούχα και αυτά τα κοσμήματα, δείχνει τόσο ευτυχισμένη να απολαμβάνει τα αγαθά του καπιταλισμού<<
Βλάκες, άσχετοι και αγράμματοι, πέρα από φτηνοί αντικομουνιστές λογικής Λαδά και Παττακού, που νομίζουν ότι οι τραγουδίστριες στις ανατολικές χώρες, στα σίξτις και τα σέβεντις, μπορεί και να ντύνονταν σαν τις μανάδες τους και τις θειάδες τους στη Βαρβάσαινα και στον Κραβασαρά.

Στη σειρά: Sarolta Zalatnay (Ουγγαρία), Αlla Pugacheva και με γούνα (Σοβιετική Ένωση), Golden Kids με Marta Kubišová και Helena Vondráčková (Τσεχοσλοβακία), Lili Ivanova και με γούνα (Βουλγαρία), Margareta Pâslaru και με γούνα (Ρουμανία)

6/12/2022
Δεν υπάρχουν τέτοια κείμενα στη γύρα, με τέτοια θεματολογία, για τον ελληνικό κινηματογράφο.
Είναι 67 κείμενα –ούτε ένα, ούτε δύο–, που τα έχω γράψει μέσα στα χρόνια και που συμπληρώνουν, σίγουρα, δυο-τρία βιβλία.
Νομίζω πως συγκέντρωσα όλους τους τίτλους, αν και μπορεί να λείπουν κάποιοι. Βέβαια μένουν να γραφτούν άλλα τόσα και περισσότερα – δεν βιαζόμαστε...
Καλή ανάγνωση...
1. Κώστας Καραγιάννης – Brian Eno: Οι διαβολάνθρωποι
2. Ο Αποστάτης και οι… Σατανικές Ερωμένες του. Η cult ταινία του Φαίδωνα Γεωργίτση με το ηλεκτρονικό σάουντρακ του Νίκου Μαμαγκάκη και το αγγλόφωνο τραγούδι της Αρλέτας στην αρχή.
3. Η μουσική, αλλά και η ελληνική περιπέτεια της ταινίας “Oedipus the King” (1968), όταν «αι αφίξεις των ξένων εις την Ελλάδα ήταν καθημεριναί»
4. Mια παλιά περιπέτεια του Ανδρέα Μπάρκουλη
5. Τα ελληνικά φιλμ του διάσημου γερμανού σκηνοθέτη Βέρνερ Χέρτζογκ στα sixties. Η συνεργασία του με τον Σταύρο Ξαρχάκο και η ταινία του για τον τελευταίο λυράρη της Σπιναλόγκας.
6. Ροβήρος Μαθούλης: Πρόσωπο με Πρόσωπο
7. Η ταινία-σταθμός του Ροβήρου Μανθούλη «Μπλουζ με Σφιγμένα Δόντια». Ένα φιλμ, που κατέγραψε όσο ελάχιστα άλλα την ουσία του blues και που αποτελεί «φάρο» για τα σημερινά μουσικά ντοκιμαντέρ.
8. Πέρασαν 40 χρόνια από το θάνατο του Φιλοποίμενα Φίνου. Ο «πατριάρχης» του ελληνικού κινηματογράφου σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του μιλά για το σινεμά της εποχής του, τους σταρ, την τέχνη, την τεχνική, την εμπορική ταινία, το κοινό και για άλλα πολλά.
9. Tο Αδιέξοδο του Όμηρου Ευστρατιάδη με τον Udo Kier. Ή, όταν το ελληνικό σινεμά, στις αρχές του ’70, έδινε εξώφυλλα σε αγγλικά κινηματογραφικά περιοδικά.
10. Για το “Vortex” ή «Το Πρόσωπο της Μέδουσας» του Νίκου Κούνδουρου. Η περιπέτεια μιας «ακατάλληλης» ταινίας.
11. Μια συζήτηση για τον ελληνικό κινηματογράφο με το σκηνοθέτη Νίκο Ζερβό έτσι όπως προέκυψε στο facebook. Οι σκηνοθέτες του «αριστερού μανδύα», η περίπτωση του Κώστα Μανουσάκη, o Γιώργος Τζαβέλλας, οι πάλαι ποτέ επιχορηγήσεις του Ιδρύματος Φορντ και άλλα διάφορα.
12. Ο Φόβος του Κώστα Μανουσάκη: μια θρυλική ταινία από το 1966 με αληθινή διεθνή καριέρα. Σκηνοθετημένη με μαεστρία από έναν απόβλητο του ελληνικού σινεμά, που σταμάτησε να κάνει ταινίες στα 37 χρόνια του.
13. H Ζαν Μορό στην Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1965. Η μεγάλη γαλλίδα ηθοποιός, που πέθανε σήμερα, στα γυρίσματα της ταινίας του Τόνι Ρίτσαρντσον «Ο Ναύτης του Γιβραλτάρ», που έγιναν και στην πατρίδα μας.
14. Το μοντέρνο, λαϊκό και κοσμοπολίτικο σινεμά του Γιώργου Σκαλενάκη. Η μουσική στις ταινίες του ήταν συχνά το Α και το Ω
15. Η ταινία «Όπερα» του Ανδρέα Βελισσαρόπουλου, από το 1976
16. Η ελληνικού ενδιαφέροντος αντιχουντική ταινία της Agnès Varda “Nausicaa”, που είχε γυριστεί το 1970 και που παρέμενε άφαντη για χρόνια
17. Ο πρόωρα χαμένος σκηνοθέτης Λάμπρος Λιαρόπουλος υπήρξε ένας από τους πρωτοπόρους του ελληνικού ντοκιμαντέρ. Σε δική του ταινία ακούστηκε για πρώτη φορά, το 1967, το τραγούδι του Μάνου Λοΐζου «Τ’ ακορντεόν».
18. Μια σπάνια συνέντευξη του Θανάση Βέγγου, με αφορμή τα οκτώ χρόνια από το θάνατό του. Είχε δοθεί το 1970, για το περιοδικό «Ψυχαγωγία», και ανάμεσα σε άλλα ο Θ. Βέγγος αναφέρεται και σε σχέδια, που ποτέ δεν έγιναν ταινίες.
19. Ένα αφιέρωμα στον Βασίλη Λογοθετίδη, με μια σπάνια συνέντευξή του από το 1929 και άλλα τεκμήρια
20. Ο Διονύσης Σαββόπουλος και η Έλενα Ναθαναήλ με τους πρωταγωνιστές της ταινίας “Le Casse” (Ζαν Πολ Μπελμοντό, Ομάρ Σαρίφ κ.ά.) στην Αθήνα και τον Πειραιά, του 1971. Όταν η αστυνομική περιπέτεια του Ανρί Βερνέιγ γυριζόταν στην Ελλάδα κι είχε αναστατώσει την κοσμική Αθήνα.
21. Για πρώτη φορά σε βινύλιο τα έξοχα σάουντρακ του Μίμη Πλέσσα για τις ταινίες «Έγκλημα στα Παρασκήνια» (1960), «Εφιάλτης» (1961), «Ίλιγγος» (1963), «Εγωισμός» (1963) και «Ιστορία μιας Ζωής» (1965)
22. Ελληνικός κινηματογράφος και Νότια Προάστια στη δεκαετία του ’70. Τα κλασικά τζετ-σετ τοπόσημα, έτσι όπως αναδεικνύονται μέσα από τις ερωτικές, κοινωνικές και αστυνομικές περιπέτειες της εποχής.
23. Κώστας Καπνίσης: μια μέγιστη μορφή του ελληνικού σάουντρακ. Με αφορμή την κυκλοφορία του πρόσφατου άλμπουμ «Παραδοσιακοί Αντίλαλοι», με ηχογραφήσεις από τα 70s, στις οποίες ο καινοτόμος συνθέτης σμίγει το ροκ με την παράδοση.
24. Σταύρος Τσιώλης: η λατρεία του σημαντικού σκηνοθέτη για το αγωνιστικό αυτοκίνητο και για την κουλτούρα του αυτοκινήτου γενικότερα
25. H «Μικρή Παρέλαση» του Τέου Σαλαπασίδη είναι ίσως η πιο σπάνια-χαμένη ταινία του ελληνικού κινηματογράφου, που θα άξιζε να δούμε. Η μικρή ιστορία του ποιητικού-σουρεαλιστικού φιλμ, που γυρίστηκε στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’50 και που αγνοείται από τους πάντες.
26. Το «Μοντέλο» (1974) του Κώστα Σφήκα είναι ίσως η πιο παράξενη ταινία του ελληνικού κινηματογράφου
27. Λευτέρης Ξανθόπουλος, Άννυ Πασπάτη: δύο άνθρωποι (και) του κινηματογράφου, που έφυγαν από την ζωή σχεδόν ταυτόχρονα
28. Μίμης Πλέσσας: το δεύτερο ζευγάρι δίσκων βινυλίου της B-Other Side Records με τις μουσικές του για ελληνικές ταινίες του ’60
29. 10+2 ελληνικές ταινίες της περιόδου 1969-70, που εξακολουθούν να εντυπωσιάζουν μετά από 50 χρόνια
30. Όταν ο Ennio Morricone έγραφε μουσική για την ταινία της Τσιτσιολίνα που γυρίστηκε στην Ελλάδα. Η cult ταινία του Ιάπωνα Masuo Ikeda “Dedicato al Mare Egeo” είχε φίνα μουσική.
31. Ο Ennio Morricone και η καλλιτεχνική σχέση του με την Ελλάδα
32. Οι τουριστικές ταινίες του Φράνσις Κάραμποτ στις δεκαετίες του ’60 και του ’70. Νησιά, ήλιος, θάλασσα, γνωστοί ηθοποιοί και οι μουσικές του Γιάννη Μαρκόπουλου και του Βαγγέλη Πιτσιλαδή.
33. «Ο Ζεστός Μήνας Αύγουστος» του Σωκράτη Καψάσκη: μία ερωτική-αστυνομική περιπέτεια από το 1966 με διαχρονικό τίτλο, που την ξεπερνά
34. Φρανσουάζ Αρντί : η γαλλίδα πρωταγωνίστρια της ταινίας «Μια Σφαίρα στην Καρδιά», που γυριζόταν στην Ελλάδα το 1965. Η ταινία του Jean-Daniel Pollet, με τη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, προβάλλεται τώρα, ξανά, μετά από 54 χρόνια.
35. Γιώργος Βιτσώρης: ένας ηθοποιός και αγωνιστής, που άφησε ανεξίτηλο ίχνος στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Σύζυγος της Νίτσας Τσαγανέα, λαμπρός πρωταγωνιστής του θεάτρου και του κινηματογράφου και διακεκριμένος τροτσκιστής.
36. Η «ρεμπετοαναβίωση» στον ελληνικό κινηματογράφο στις αρχές της δεκαετίας του ’60. Οι ταινίες του Κώστα Φέρρη, του Πάνου Κουτρουμπούση, του Τάσου Δενέγρη και του Ανδρέα Αναστασάτου, που εισβάλλουν στον κόσμο του ρεμπέτικου, μ’ ένα ντοκιμαντερίστικο τρόπο, και το αναδεικνύουν.
37. Η απρόβλεπτη κινηματογραφική συνεύρεση Νίκου Κούρκουλου και Τζων Κασσαβέτη. Δύο μεγάλοι του κινηματογράφου, μαζί, σε μια βίαιη ιταλική ταινία του 1968.
38. Ποιος ήταν ο Πατρινός Vassili Karis, που πρωταγωνιστούσε στα ιταλικά γουέστερν, στη δεκαετία του ’70;
39. Όταν ο Gregory J. Markopoulos γύριζε την ταινία «Γαλήνη» στην Ελλάδα του ’50. Η εμπλοκή του διακεκριμένου film-maker του underground με το μυθιστόρημα του Ηλία Βενέζη, όπως και με το μοντέλο παραγωγής της εποχής.
40. H σπάνια γαλλική ταινία «Τα Σκυλιά της Νύχτας» από το 1965, με την Ξένια Καλογεροπούλου και την Ζέτα Αποστόλου. Βασισμένη στο μυθιστόρημα του Θράσου Καστανάκη «Ο Χατζή Μανουήλ» ήταν γυρισμένη στη χώρα μας, αλλά ξεχάστηκε πολύ γρήγορα.
41. Ποια ήταν η μαύρη τρανσέξουαλ ηθοποιός Ajita Wilson, που πρωταγωνιστούσε σε ελληνικές soft και hard core ταινίες στις δεκαετίες του ’70 και του ’80; Μία εξωτική καλλονή, που έπαιζε με τραγική τόλμη και που θα έφευγε γρήγορα και ξαφνικά από τη ζωή στα 37 χρόνια της.
42. Ζαν Βασίλη: ο τραγουδιστής στο καμπαρέ της Τρούμπας, στην ταινία «Καλώς ήλθε το δολλάριο» του Αλέκου Σακελλάριου. Η πορεία του σε Γαλλία και Ελλάδα: τα τραγούδια, οι δίσκοι και οι ταινίες του.
43. H ταινία “Summer Holiday” (1963), με τις μουσικές και τα τραγούδια των περίφημων Cliff Richard and The Shadows, είχε γυριστεί και στην Ελλάδα
44. Η «Κρουαζιέρα του Τρόμου» (1971) ήταν μία από τις πιο παράξενες ταινίες του Ανδρέα Μπάρκουλη
45. «Βλέπε Λουκιανός» μια άγνωστη ελληνική ταινία, από το 1969, με… hippie νόημα σε σκηνοθεσία Γιώργου Εμιρζά και με μουσικές από τους Σταύρο Ξαρχάκο και Γιώργο Ρωμανό
46. «Φρενίτις» σε σκηνοθεσία Τζαν Κρίστιαν με μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου
47. Κώστας Φέρρης – Σταύρος Λογαρίδης «Η Φόνισσα»
48. Δημήτρη Κολλάτου «Ο Θάνατος του Αλέξανδρου» - Η περιπέτεια μιας ταινίας
49. Χρήστος Μουραμπάς – ο μουσικός επιμελητής
50. Τζων Κόντες «Τα Χέρια»
51. Γιάννης Κοκκόλης “Momenti Erotici”
52. Ηλίας Μυλωνάκος “Operation Orient”
53. “Island of Death - A Nico Mastorakis film
54. Πέθανε ο σπουδαίος ηθοποιός Ανέστης Βλάχος – Πέντε ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου στις οποίες ήταν πρωταγωνιστής
55. Ο Παύλος Φιλίππου και οι ταινίες του από την δεκαετία του ’70 «Οι Εκβιασταί» και «Οι Απάνθρωποι» με Λάκη Κομνηνό, Ανδρέα Μπάρκουλη κ.ά.
56. Η ταινία κατασκοπείας «Ο Δρόμος της Κορίνθου» του Κλοντ Σαμπρόλ είχε γυριστεί στην Ελλάδα, το 1967
57. Γιάννης Κοκκόλης: ένα ταλέντο του ελληνικού κινηματογράφου, που προσπάθησε, σε δύσκολες εποχές, να υλοποιήσει προκλητικές ιδέες - Η ιστορία ενός εντελώς παραγνωρισμένου και τολμηρού σκηνοθέτη, με συνεχή καταδικαστικά αποτελέσματα
58. Τι είδε η Ροζίτα Σώκου στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, το 1966;
59. Τι είδε η Ροζίτα Σώκου στο Χόλλυγουντ, το 1969;
60. Το σκληρό, αμερικάνικο, αστυνομικό θρίλερ “Medusa”, από το 1973, ήταν γυρισμένο στη Ρόδο - Ο Θεόδωρος Ρουμπάνης ήταν παραγωγός της ταινίας, πρωταγωνιστής και συνθέτης του σάουντρακ
61. «Η Φόνισσα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη στον ελληνικό κινηματογράφο
62. Η άγνωστη, αντιχουντική ταινία «Το Πέρασμα» (1974) του Άγγελου Παπαηλία, που απαγορεύτηκε επί δικτατορίας
63. H ταινία «Αναζήτησις...» του Ερρίκου Ανδρέου από το 1972, με την Έλενα Ναθαναήλ, τον Άγγελο Αντωνόπουλο και την έξοχη μουσική του Γιάννη Σπανού - Μια ερωτική, κοινωνική και αστυνομική περιπέτεια, που ανατέμνει τον τρόπο ζωής του τζετ-σετ και την εξουσιαστική επιβολή του στις κατώτερες τάξεις
64. «Εφιάλτης»: το μνημειώδες ψυχολογικό θρίλερ του Ερρίκου Ανδρέου από το 1961
65. «Δολοφονήστε τον Μακάριο»: η ταινία των Κώστα Δημητρίου - Παύλου Φιλίππου από το 1975
66. Χρήστος Πολίτης: ένας ηθοποιός της παλιάς γενιάς, που βρέθηκε ξανά στην επικαιρότητα ταράζοντας τα νερά - Μια συνέντευξή του από το 1972 δείχνει πώς σκεφτόταν, από νεαρός, ο Χρήστος Πολίτης
67. «Έγκλημα στα Παρασκήνια»: η θρυλική αστυνομική ταινία του Ντίνου Κατσουρίδη από το 1960 - Βασισμένη σε σενάριο του Γιάννη Μαρή παραμένει αγέραστη μέχρι σήμερα