Στο δισκορυχείον
έχουμε γράψει reviews για πολλά άλμπουμ του Logout, πιθανώς για όλα – κι έχουμε γράψει και πολύ καλά λόγια,
όπως έχουμε γράψει και λιγότερο καλά. Επί του προκειμένου έχουμε ένα δεύτερο
άλμπουμ του Logout μέσα
στο 2022, μετά το “Instrumentals”,
που στρίβει στο πλατώ, ο τίτλος του οποίου είναι «Πονέμελα» [Inner Ear, 2022] και
που είναι το έκτο του, στη σειρά, όπως διαβάζουμε.
Το «Πονέμελα» δεν είναι instrumental, καθώς περιέχει εννέα τραγούδια που διαθέτουν ελληνικό στίχο. Ελληνικό στίχο διέθετε και το προηγούμενο τραγουδιστικό LP του Logout, το ολλανδικό «Εδώ/Εκεί», οπότε, με το παρόν, έχουμε την επανάληψη ενός «πειράματος», ας το πούμε έτσι, που είχε τότε (το 2020) τα συν του και τα πλην του.
Χοντρικώς, αυτά που είχαμε επισημάνει στην παλαιότερη κριτική ισχύουν και τώρα – αν και συνολικώς το «Πονέμελα», ιδίως στην πρώτη πλευρά του, κυλάει ωραιότερα από το «Εδώ/Εκεί». Οπότε ας πούμε πως υπάρχει μια βελτίωση, που μπορεί να μην είναι αρκετή, αλλά εν πάση περιπτώσει είναι κάτι προς την θετική κατεύθυνση.
Μουσικά, συνθετικά, το νέο άλμπουμ του Logout στέκει καλά. Υπάρχει βεβαίως αυτή η ιδιαίτερη στουντιακή δουλειά από πίσω, αλλά όχι τόση ώστε να μετατοπίζει τα γενικώς lo-fi τραγούδια του, προς κάτι άλλο βαρύτερο και μακρινότερο.
Αν υπάρχει ένα θέμα βασικό, που εμποδίζει τα τραγούδια να αγγίξουν και γιατί όχι να κατακτήσουν ένα υψηλότερο επίπεδο, τούτο έχει να κάνει κυρίως με τους στίχους, οι οποίοι είναι και αυτοί lo-fi και που ακούγονται κάπως σαν ψίθυροι, «σαν» λέμε (χαμηλά τέλος πάντων), με ελαφρώς απλοϊκές διατυπώσεις, συνειρμικοί, χωρίς την δύναμη να περιγράψουν τα όχι αδιάφορα θέματα, τα οποία πραγματεύονται, μ’ έναν τρόπο που θα μείνει.
Αυτό το θέμα, του στίχου, στο ύφος που κινείται η τραγουδοποιία του Logout, είναι βασικό και χρήζει ιδιαίτερης προσοχής. Εντάξει, δεν είναι εύκολο να γραφτεί, σήμερα, ελληνικός στίχος που να καίει (και με νοήματα, αλλά και με διατυπώσεις), όμως τούτο δεν σημαίνει πως θα πρέπει να συμβιβαστούμε, σώνει και καλά, με κάτι χαμηλότερο ή με κάτι «στο περίπου».
Το «Πονέμελα» έχει μουσικές, στίχους, φωνές και κιθάρες από τον Logout, πλήκτρα, ενορχήστρωση από τον Ορέστη Πετράκη και ντραμς από τον Νίκο Θεσσαλονικέα (με την Δεσποινίδα Τρίχρωμη να κάνει φωνητικά σ’ ένα track και με τον Πέτρο Κασιμάτη να παίζει τρομπέτα σ’ ένα άλλο).
Επαφή: www.inner-ear.gr
Το «Πονέμελα» δεν είναι instrumental, καθώς περιέχει εννέα τραγούδια που διαθέτουν ελληνικό στίχο. Ελληνικό στίχο διέθετε και το προηγούμενο τραγουδιστικό LP του Logout, το ολλανδικό «Εδώ/Εκεί», οπότε, με το παρόν, έχουμε την επανάληψη ενός «πειράματος», ας το πούμε έτσι, που είχε τότε (το 2020) τα συν του και τα πλην του.
Χοντρικώς, αυτά που είχαμε επισημάνει στην παλαιότερη κριτική ισχύουν και τώρα – αν και συνολικώς το «Πονέμελα», ιδίως στην πρώτη πλευρά του, κυλάει ωραιότερα από το «Εδώ/Εκεί». Οπότε ας πούμε πως υπάρχει μια βελτίωση, που μπορεί να μην είναι αρκετή, αλλά εν πάση περιπτώσει είναι κάτι προς την θετική κατεύθυνση.
Μουσικά, συνθετικά, το νέο άλμπουμ του Logout στέκει καλά. Υπάρχει βεβαίως αυτή η ιδιαίτερη στουντιακή δουλειά από πίσω, αλλά όχι τόση ώστε να μετατοπίζει τα γενικώς lo-fi τραγούδια του, προς κάτι άλλο βαρύτερο και μακρινότερο.
Αν υπάρχει ένα θέμα βασικό, που εμποδίζει τα τραγούδια να αγγίξουν και γιατί όχι να κατακτήσουν ένα υψηλότερο επίπεδο, τούτο έχει να κάνει κυρίως με τους στίχους, οι οποίοι είναι και αυτοί lo-fi και που ακούγονται κάπως σαν ψίθυροι, «σαν» λέμε (χαμηλά τέλος πάντων), με ελαφρώς απλοϊκές διατυπώσεις, συνειρμικοί, χωρίς την δύναμη να περιγράψουν τα όχι αδιάφορα θέματα, τα οποία πραγματεύονται, μ’ έναν τρόπο που θα μείνει.
Αυτό το θέμα, του στίχου, στο ύφος που κινείται η τραγουδοποιία του Logout, είναι βασικό και χρήζει ιδιαίτερης προσοχής. Εντάξει, δεν είναι εύκολο να γραφτεί, σήμερα, ελληνικός στίχος που να καίει (και με νοήματα, αλλά και με διατυπώσεις), όμως τούτο δεν σημαίνει πως θα πρέπει να συμβιβαστούμε, σώνει και καλά, με κάτι χαμηλότερο ή με κάτι «στο περίπου».
Το «Πονέμελα» έχει μουσικές, στίχους, φωνές και κιθάρες από τον Logout, πλήκτρα, ενορχήστρωση από τον Ορέστη Πετράκη και ντραμς από τον Νίκο Θεσσαλονικέα (με την Δεσποινίδα Τρίχρωμη να κάνει φωνητικά σ’ ένα track και με τον Πέτρο Κασιμάτη να παίζει τρομπέτα σ’ ένα άλλο).
Επαφή: www.inner-ear.gr
Από το fb...
ΑπάντησηΔιαγραφήτο Κουτοί μη Τόποι
Έχεις κουραστεί πια
Το αδιάβροχό σου
Από κάπου μπάζει
Από κάπου μπάζει
Στο σταθμό το τρένο
Δεν καταλαβαίνει
Κι όλο πλησιάζει
Όλο πλησιάζει
Είχες ένα φίλο
Μια καλή ιδέα
Το μυαλό σου στάζει
Το μυαλό σου στάζει
Κι όλα αυτά τα σπίτια
Όλο το τοπίο
Πόσο δε σου μοιάζει
Πόσο δε σου μοιάζει
Έχεις κουραστεί πια
Το αδιάβροχό σου
Από κάπου μπάζει
Από κάπου μπάζει
Στο σταθμό το τρένο
Δεν καταλαβαίνει
Κι όλο πλησιάζει
Όλο πλησιάζει
Είχες ένα φίλο
Μια κακή ιδέα
Το μυαλό σου στάζει
Το μυαλό σου στάζει
Κι όλα αυτά τα σπίτια
Όλο το τοπίο
Πόσο δε σου μοιάζει
Πόσο δε σου μοιάζει
https://www.youtube.com/watch?v=kU-WZ93ZM-4
Logout - Αδιάβροχο (Official Audio)