RAINER BÖHM: What If [Enja, Yellowbird / AN Music, 2022]
O Rainer Böhm είναι ένας γερμανός συνθέτης και πιανίστας της jazz (γενν. 1977), που τον ξέρουμε βασικά, εδώ στο δισκορυχείον, από τις παρουσίες του στην ACT Music + Vision – είτε από τους προσωπικούς δίσκους του (“hýdōr / Piano Works XII” από το 2018) είτε από τις συνεργασίες του με τον συμπατριώτη του κοντραμπασίστα Dieter Ilg (στα άλμπουμ “Ravel” του 2022 και “Mein Beethoven” του 2015).
Τι έχουμε λοιπόν τώρα; Ένα νέο CD τού Rainer Böhm, που τιτλοφορείται “What If” και που περιλαμβάνει
έντεκα δικά του tracks
ερμηνευμένα από ένα σεξτέτο (τα περισσότερα). Ήτοι τους: P. Pursglove τρομπέτα, W. Slavin
άλτο σαξόφωνο, D. Landolf άλτο σαξόφωνο, A. Huber μπάσο, J. Burgwinkel ντραμς και Rainer Böhm πιάνο. Λέμε
«τα περισσότερα», γιατί υπάρχουν και τρία κομμάτια ανάμεσα στα έντεκα, τα υπ’
αριθμόν 7, 8 και 9, τα οποία αποδίδονται από πιάνο-τρίο (Böhm, Huber,
Burgwinkel).
Οι συνθέσεις του Böhm, είτε είναι γραμμένες για σεξτέτο είτε για τρίο, είναι καθαρές και λαμπερές.
Οι αναφορές του γερμανού συνθέτη και πιανίστα είναι εν τω μεταξύ ποικίλες – ενώ υπάρχει και η θεωρητική γνώση, αρχικώς, τής ενορχήστρωσης, που δίνει στο άκουσμα (τουλάχιστον στις εγγραφές με σεξτέτο) έναν πλουραλιστικό «αέρα».
Το πώς, δηλαδή, «συνεργάζονται» τρομπέτα, άλτο και τενόρο, και το πώς ηχούν, όλα αυτά, ταυτοχρόνως με το πιάνο (που ακούγεται σ’ ένα πίσω επίπεδο «γεμίζοντας»), είναι ενδεικτικό τής γνώσης του Böhm επί του θέματος και της άνεσής του, αν θέλετε, να περνάει από την θεωρία στην πράξη, με βάση όχι μόνον την γνώση, αλλά και την εμπειρία.
Το αποτέλεσμα είναι συνθέσεις σαν τις “Flying sea star”, “Poly interlude” και “Polizei” να ακούγονται με μεγάλο ενδιαφέρον, αποτελώντας, κοντολογίς, τα high lights του δίσκου. Ενός δίσκου, που δεν χάνει ποτέ τον προσανατολισμό του – είτε αναφερόμαστε στα tracks που διεκπεραιώνει το σεξτέτο, είτε σ’ εκείνα που διεκπεραιώνει το τρίο.
Ένα πολύ ενδιαφέρον τζαζ άλμπουμ είναι το “What If” του Rainer Böhm.
LBT: Abstrakt [Enja Records Werner Aldinger / AN Music,
2023]
Οι LBT, δηλαδή οι Leo Betzl Trio ή με άλλα λόγια οι Leo Betzl πιάνο, πλήκτρα, Maximilian Hirning κοντραμπάσο και Sebastian Wolfgruber ντραμς, είναι ένα σχήμα που κάνει αισθητή την παρουσία του στην γερμανική σκηνή της jazz, την τελευταία επταετία. Εδώ στο blog έχουμε ήδη γράψει για τα άλμπουμ τους “Way up in the Blue” (2018) και “Stereo” (2020), επισημαίνοντας την δύναμη και την μαεστρία των γερμανών μουσικών, να περιφέρονται περί την jazz μ’ έναν εντελώς δικό τους τρόπο.
Σε τι συνίσταται ο τρόπος αυτός; Μα στο να παίξουν σκληρή χορευτική jazz, χωρίς ηλεκτρονισμούς και μανιπουλαρίσματα στα στούντιο, αλλά μόνον με την ειδική μεταχείριση (παίξιμο) των οργάνων τους. Πιάνο μέσα-έξω, prepared, κρουστό κ.λπ., κοντραμπάσο με πιτσικάτο ή με δοξάρι, ντραμ-σετ που εκμεταλλεύεται κάθε μικρό ή μεγαλύτερο ταμπούρο, πιάτο, πιατίνι κ.λπ.
Όλα αυτά, χοντρικά, τα εμφάνισαν στα προηγούμενα άλμπουμ τους, ενώ τώρα, στο “Abstrakt”, που είναι ζωντανά ηχογραφημένο στο Studio 2 της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας (Bayerischen Rundfunks), στις 22 και 23 Ιουνίου 2022, παρουσία κοινού, οι LBT μοιάζουν, μοιάζουν λέμε, ελαφρώς πιο οριοθετημένοι, χωρίς ποτέ, πάντως, να χάνουν την ενάργεια και την εφευρετικότητά τους.
Το λέμε, γιατί κι εδώ θα συναντήσουμε παραξενιές... θα συναντήσουμε δηλαδή τις επεμβάσεις στο πιάνο, που σε κομμάτια όπως στο “Breit” (εκεί στην μέση του CD) είναι πολύ έντονες, και βεβαίως θα συναντήσουμε τα έξοχα up-tempo tracks “Mr. Warlop”, “Ist ja nur geld” κ.λπ., με το φερώνυμο “Abstrakt”, λίγο πριν από το τέλος, να περιγράφει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, την διάθεση των Γερμανών, να είναι την ίδια ώρα λαϊκοί και πειραματικοί στο έπακρο, μέσω μιας καταπληκτικής σύνθεσης, με διαρκές ρυθμικό hook, πλημμυρισμένη όμως στις παραδοξότητες.
O Rainer Böhm είναι ένας γερμανός συνθέτης και πιανίστας της jazz (γενν. 1977), που τον ξέρουμε βασικά, εδώ στο δισκορυχείον, από τις παρουσίες του στην ACT Music + Vision – είτε από τους προσωπικούς δίσκους του (“hýdōr / Piano Works XII” από το 2018) είτε από τις συνεργασίες του με τον συμπατριώτη του κοντραμπασίστα Dieter Ilg (στα άλμπουμ “Ravel” του 2022 και “Mein Beethoven” του 2015).
Οι συνθέσεις του Böhm, είτε είναι γραμμένες για σεξτέτο είτε για τρίο, είναι καθαρές και λαμπερές.
Οι αναφορές του γερμανού συνθέτη και πιανίστα είναι εν τω μεταξύ ποικίλες – ενώ υπάρχει και η θεωρητική γνώση, αρχικώς, τής ενορχήστρωσης, που δίνει στο άκουσμα (τουλάχιστον στις εγγραφές με σεξτέτο) έναν πλουραλιστικό «αέρα».
Το πώς, δηλαδή, «συνεργάζονται» τρομπέτα, άλτο και τενόρο, και το πώς ηχούν, όλα αυτά, ταυτοχρόνως με το πιάνο (που ακούγεται σ’ ένα πίσω επίπεδο «γεμίζοντας»), είναι ενδεικτικό τής γνώσης του Böhm επί του θέματος και της άνεσής του, αν θέλετε, να περνάει από την θεωρία στην πράξη, με βάση όχι μόνον την γνώση, αλλά και την εμπειρία.
Το αποτέλεσμα είναι συνθέσεις σαν τις “Flying sea star”, “Poly interlude” και “Polizei” να ακούγονται με μεγάλο ενδιαφέρον, αποτελώντας, κοντολογίς, τα high lights του δίσκου. Ενός δίσκου, που δεν χάνει ποτέ τον προσανατολισμό του – είτε αναφερόμαστε στα tracks που διεκπεραιώνει το σεξτέτο, είτε σ’ εκείνα που διεκπεραιώνει το τρίο.
Ένα πολύ ενδιαφέρον τζαζ άλμπουμ είναι το “What If” του Rainer Böhm.
Οι LBT, δηλαδή οι Leo Betzl Trio ή με άλλα λόγια οι Leo Betzl πιάνο, πλήκτρα, Maximilian Hirning κοντραμπάσο και Sebastian Wolfgruber ντραμς, είναι ένα σχήμα που κάνει αισθητή την παρουσία του στην γερμανική σκηνή της jazz, την τελευταία επταετία. Εδώ στο blog έχουμε ήδη γράψει για τα άλμπουμ τους “Way up in the Blue” (2018) και “Stereo” (2020), επισημαίνοντας την δύναμη και την μαεστρία των γερμανών μουσικών, να περιφέρονται περί την jazz μ’ έναν εντελώς δικό τους τρόπο.
Σε τι συνίσταται ο τρόπος αυτός; Μα στο να παίξουν σκληρή χορευτική jazz, χωρίς ηλεκτρονισμούς και μανιπουλαρίσματα στα στούντιο, αλλά μόνον με την ειδική μεταχείριση (παίξιμο) των οργάνων τους. Πιάνο μέσα-έξω, prepared, κρουστό κ.λπ., κοντραμπάσο με πιτσικάτο ή με δοξάρι, ντραμ-σετ που εκμεταλλεύεται κάθε μικρό ή μεγαλύτερο ταμπούρο, πιάτο, πιατίνι κ.λπ.
Όλα αυτά, χοντρικά, τα εμφάνισαν στα προηγούμενα άλμπουμ τους, ενώ τώρα, στο “Abstrakt”, που είναι ζωντανά ηχογραφημένο στο Studio 2 της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας (Bayerischen Rundfunks), στις 22 και 23 Ιουνίου 2022, παρουσία κοινού, οι LBT μοιάζουν, μοιάζουν λέμε, ελαφρώς πιο οριοθετημένοι, χωρίς ποτέ, πάντως, να χάνουν την ενάργεια και την εφευρετικότητά τους.
Το λέμε, γιατί κι εδώ θα συναντήσουμε παραξενιές... θα συναντήσουμε δηλαδή τις επεμβάσεις στο πιάνο, που σε κομμάτια όπως στο “Breit” (εκεί στην μέση του CD) είναι πολύ έντονες, και βεβαίως θα συναντήσουμε τα έξοχα up-tempo tracks “Mr. Warlop”, “Ist ja nur geld” κ.λπ., με το φερώνυμο “Abstrakt”, λίγο πριν από το τέλος, να περιγράφει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, την διάθεση των Γερμανών, να είναι την ίδια ώρα λαϊκοί και πειραματικοί στο έπακρο, μέσω μιας καταπληκτικής σύνθεσης, με διαρκές ρυθμικό hook, πλημμυρισμένη όμως στις παραδοξότητες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου