Η Phasma-Music είναι μια (ελληνική;) εταιρεία, την οποία έχουν ιδρύσει η πολωνή
φλαουτίστρια Iwona Glinka και ο συνθέτης της σύγχρονης μουσικής
Μιχάλης Τραυλός. Για δίσκους της Phasma-Music έχουμε
ξαναγράψει, όπως εκείνους της Kalisz Philaharmonic Orchestra και του ÉxQuartet, πίσω στο 2022, ενώ τώρα θα το ξανακάνουμε λόγω του παρόντος CD [Phasma-Music, 2022] των SQ.
Βασικά λέμε για δύο
σχήματα, το κουαρτέτο σαξοφώνων SAXAS (σοπράνο, άλτο, τενόρο, βαρύτονο) και το κουαρτέτο εγχόρδων ÉxQuartet (δύο βιολιά, βιόλα, τσέλο), που αποδίδουν
έργα των Nikos Athanassakis,
Lars Michael Fetzek, Brian Field, Michael Boyd, Robert Fleisher, Rene Nikolaou, Filip Sande, Yi-De Chen και Louis Sauter.
Το κουαρτέτο σαξοφώνων ακούγεται μόλις σε δύο tracks, από τα εννέα του δίσκου, στα
επτά ακούγονται τα έγχορδα, ενώ σε ένα έργο υπάρχει και πιάνο. Από τους εννέα
συνθέτες, που ακούγονται εδώ οι δύο είναι Έλληνες, ενώ οι επτά αλλοδαποί.
Το άλμπουμ ανοίγει με το “String Quartet No. 2” του Νίκου Αθανασάκη – ενός συνθέτη, που μας έχει απασχολήσει ξανά στο blog (μπορείτε να δείτε εδώ... https://diskoryxeion.blogspot.com/2022/05/cd.html). Το έργο χωρίζεται σε δύο μέρη, ένα 8λεπτο κι ένα 5λεπτο – είναι λυρικό, ευχάριστο, παιγνιώδες, με τις μελωδίες, που φέρνουν στη μνήμη φολκλορικά μοτίβα, να κυριαρχούν (στο πρώτο μέρος), τονίζοντας μία περισσότερο λυπητερή και στοχαστική διάθεση (στο δεύτερο). Και τα δύο μέρη παίρνουν αφορμή, όπως διαβάζουμε στο ένθετο, από ταινίες του Federico Fellini (και βασικά από το «Και το Πλοίο Φεύγει», στο β μέρος).
Το άλλο ελληνικό έργο είναι το 15λεπτο “String Quartet No.1” της Ρενέ Νικολάου. Πρόκειται για ένα σύγχρονο έργο, με μάζες ήχων να μετακινούνται ακανόνιστα, προσδίδοντας στο άκουσμα ελαφρώς απόκοσμα χαρακτηριστικά.
Και τα υπόλοιπα έργα είναι ενδιαφέροντα, εννοείται, αλλά εδώ είπαμε λίγα λόγια μόνο για τα δύο ελληνικά.
Επαφή: www.phasma-music.com
Το άλμπουμ ανοίγει με το “String Quartet No. 2” του Νίκου Αθανασάκη – ενός συνθέτη, που μας έχει απασχολήσει ξανά στο blog (μπορείτε να δείτε εδώ... https://diskoryxeion.blogspot.com/2022/05/cd.html). Το έργο χωρίζεται σε δύο μέρη, ένα 8λεπτο κι ένα 5λεπτο – είναι λυρικό, ευχάριστο, παιγνιώδες, με τις μελωδίες, που φέρνουν στη μνήμη φολκλορικά μοτίβα, να κυριαρχούν (στο πρώτο μέρος), τονίζοντας μία περισσότερο λυπητερή και στοχαστική διάθεση (στο δεύτερο). Και τα δύο μέρη παίρνουν αφορμή, όπως διαβάζουμε στο ένθετο, από ταινίες του Federico Fellini (και βασικά από το «Και το Πλοίο Φεύγει», στο β μέρος).
Το άλλο ελληνικό έργο είναι το 15λεπτο “String Quartet No.1” της Ρενέ Νικολάου. Πρόκειται για ένα σύγχρονο έργο, με μάζες ήχων να μετακινούνται ακανόνιστα, προσδίδοντας στο άκουσμα ελαφρώς απόκοσμα χαρακτηριστικά.
Και τα υπόλοιπα έργα είναι ενδιαφέροντα, εννοείται, αλλά εδώ είπαμε λίγα λόγια μόνο για τα δύο ελληνικά.
Επαφή: www.phasma-music.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου