VIJAY IYER / WADADA LEO SMITH defiant life

Δεν συνεργάζονται για πρώτη φορά στην ECM (AN Music), σε σχήμα ντούο, ο πιανίστας Vijay Iyer και ο τρομπετίστας Wadada Leo Smith, καθώς έχει προηγηθεί το άλμπουμ τους “A Cosmic Rhythm with Each Stroke” το 2016. Υπάρχει λοιπόν παρελθόν, και σίγουρα υπάρχει... ένα πολύ ενδιαφέρον παρόν, καθώς η νέα συνάντηση των δύο, στο “Defiant Life” (2025), είναι άκρως δημιουργική και σαν άκουσμα αποκαλυπτική.

Πότε (ξανα)βρέθηκαν οι δυο τους; Στο Auditorio Stelio Molo RSI του Λουγκάνο, τον Ιούλιο του 2024, γράφοντας έξι κομμάτια (τα τέσσερα είναι από κοινού, ενώ ο καθένας έδωσε και από μία προσωπική σύνθεση), δημιουργώντας ένα άλμπουμ απλώς ξεχωριστό, μέσα στην τελευταία παρτίδα των ECM-παραγωγών.
Ένα πρώτο που πρέπει να ειπωθεί είναι πως ο Iyer χειρίζεται, εδώ, εκτός από πιάνο, fender rhodes και ηλεκτρονικά, ενώ ο Smith την τρομπέτα του κλασικά. Έτσι το άκουσμα δεν είναι απλώς εμπλουτισμένο, μα και εξαιτίας αυτών ακριβώς των εμπλουτισμών, από τα ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά όργανα, αποκτά μια άλλη δυναμική. Περισσότερο πειραματική, πιο «προχωρημένη», με πολύ δημιουργικά background, που προσφέρουν σε ατμόσφαιρες και υπαινιγμούς μ’ ένα σχεδόν καθηλωτικό τρόπο.
Ιδίως στο πρώτο... τεράστιο κομμάτι του CD, το 12λεπτο “Sumud” (σύνθεση και των δύο), με την μνεία στον παλαιστινιακό αγώνα, το δέσιμο, η επικοινωνία και η ευχέρεια των δύο σ’ έναν αυτοσχεδιασμό, που έχει τον τρόπο να ανανεώνει συνεχώς το ενδιαφέρον σου, είναι υποδειγματική – και παραδειγματική. Το ίδιο θα λέγαμε και για το 6λεπτο blues “Floating river requiem” (σύνθεση του Smith), που είναι αφιερωμένο στον Patrice Lumumba (1925-1961), τον ηγέτη της κονγκολέζικης ανεξαρτησίας και βεβαίως για το 13λεπτο “Elegy: the pilgrimage”, όπως και για το βαρύ ελεγειακό “Kite” (του Iyer) αφιερωμένο στον παλαιστίνιο συγγραφέα Refaat Alareer, που σκοτώθηκε σε βομβαρδισμό των Ισραηλινών στη Γάζα, στις 6 Δεκεμβρίου του ’23, στα 44 χρόνια του.
Γενικά, το “Defiant Life” φαίνεται να αποδίδει έναν ιδιότυπο φόρο τιμής στο ξεχωριστό άλμπουμ “Ten Freedom Summers” [Cuneiform, 2012] του Wadada Leo Smith και όχι μόνον γιατί ο τίτλος του είναι δανεισμένος, κατά μίαν έννοια, από το track “Emmett Till: Defiant, fearless” εκείνου του άλμπουμ (δες κι εδώ για περισσότερες πληροφορίες https://diskoryxeion.blogspot.com/2013/01/wadada-leo-smith.html).

Ένας συναρπαστικός δίσκος γενικώς, από τους σπουδαιότερους της πιο τελευταίας ECM-φάσης.