16/8/2022
Που θα μας πούνε ότι δεν υπήρχαν 'Ελληνες μίμοι του Έλβις...
https://www.youtube.com/watch?v=2Gn5_P_rRtM
Που θα μας πούνε ότι δεν υπήρχαν 'Ελληνες μίμοι του Έλβις...
https://www.youtube.com/watch?v=2Gn5_P_rRtM
16/8/2022
>>Η Ελλάδα είναι η μόνη δυτική χώρα χωρίς ένα φαν κλαμπ του Έλβις. Επίσης, δεν είδαμε ποτέ ούτε έναν σωσία/μιμητή του, έναν Elvis impersonator, όπως καθιερώθηκε να λέγονται οι άνω των 5.000 επισήμως πιστοποιημένοι σωσίες του παγκοσμίως. Δεν υπάρχουν καν ακροατές/φαν του Έλβις – οι μόνοι θαυμαστές που μπορώ να ανακαλέσω είναι όσοι θυμούνται και θαυμάζουν τον Έλβις από τις ταινίες των φίφτις και των σίξτις και όχι από τα τραγούδια του, εξ ου και τον έχουν πλάι στον Τζέιμς Ντιν, ως «κούκλο», παρά πλάι στους Beatles, ως σπουδαίο ρόκερ, λεπτομέρεια που συνιστά αναπάντεχο χτύπημα προς κάποιον που καθολικώς και οικουμενικώς αναγνωρίζεται ως ο βασιλιάς του ροκ-εν-ρολ!<<
Δεν τα λέει καλά ο Θοδωρής Μανίκας στην Καθημερινή.
Στην Ελλάδα υπήρξε τεράστια τρέλα με τον Elvis, που μάλλον είναι ο τραγουδιστής με τα περισσότερα εξώφυλλα από κάθε άλλον. Πιο πολλά και από Beatles, για να μην πω και από Madonna. Αν και η σύγκριση με Madonna δεν είναι δόκιμη, γιατί όταν ήρθε η Madonna στην Ελλάδα, η περιοδικίλα είχε χτυπήσει κόκκινο, και τα εξώφυλλα που είχε κάνει τότε η Madonna ήταν πάρα πολλά.
Επίσης να πω πως στην Ελλάδα υπήρχε καλλιτέχνης που κόπιαρε τον Elvis στα σίξτις, ο Άντριους (και είναι ενδιαφέρουσα η ιστορία του λέω του Μανίκα), και πως στην Ελλάδα κυκλοφορούσε για κάποια χρόνια και μηνιαίο περιοδικό «ΕΛΒΙΣ» (late 70s), που δεν θυμάμαι να έχει κυκλοφορήσει, ποτέ, μηνιαίο περιοδικό, για κανέναν άλλον καλλιτέχνη (με νέα, παλιά νέα, φωτογραφίες, κείμενα κ.λπ.).
Επίσης από το κλασικό Mystery Train του Greil Marcus είχε μεταφραστεί μόνο το κεφάλαιο για τον Elvis, σε ξεχωριστό βιβλίο, στην Ελλάδα, ενώ υπάρχει και ελληνικό fan club, με σελίδα στο fb, και με περισσότερα από 20.500 μέλη.
>>Η Ελλάδα είναι η μόνη δυτική χώρα χωρίς ένα φαν κλαμπ του Έλβις. Επίσης, δεν είδαμε ποτέ ούτε έναν σωσία/μιμητή του, έναν Elvis impersonator, όπως καθιερώθηκε να λέγονται οι άνω των 5.000 επισήμως πιστοποιημένοι σωσίες του παγκοσμίως. Δεν υπάρχουν καν ακροατές/φαν του Έλβις – οι μόνοι θαυμαστές που μπορώ να ανακαλέσω είναι όσοι θυμούνται και θαυμάζουν τον Έλβις από τις ταινίες των φίφτις και των σίξτις και όχι από τα τραγούδια του, εξ ου και τον έχουν πλάι στον Τζέιμς Ντιν, ως «κούκλο», παρά πλάι στους Beatles, ως σπουδαίο ρόκερ, λεπτομέρεια που συνιστά αναπάντεχο χτύπημα προς κάποιον που καθολικώς και οικουμενικώς αναγνωρίζεται ως ο βασιλιάς του ροκ-εν-ρολ!<<
Δεν τα λέει καλά ο Θοδωρής Μανίκας στην Καθημερινή.
Στην Ελλάδα υπήρξε τεράστια τρέλα με τον Elvis, που μάλλον είναι ο τραγουδιστής με τα περισσότερα εξώφυλλα από κάθε άλλον. Πιο πολλά και από Beatles, για να μην πω και από Madonna. Αν και η σύγκριση με Madonna δεν είναι δόκιμη, γιατί όταν ήρθε η Madonna στην Ελλάδα, η περιοδικίλα είχε χτυπήσει κόκκινο, και τα εξώφυλλα που είχε κάνει τότε η Madonna ήταν πάρα πολλά.
Επίσης να πω πως στην Ελλάδα υπήρχε καλλιτέχνης που κόπιαρε τον Elvis στα σίξτις, ο Άντριους (και είναι ενδιαφέρουσα η ιστορία του λέω του Μανίκα), και πως στην Ελλάδα κυκλοφορούσε για κάποια χρόνια και μηνιαίο περιοδικό «ΕΛΒΙΣ» (late 70s), που δεν θυμάμαι να έχει κυκλοφορήσει, ποτέ, μηνιαίο περιοδικό, για κανέναν άλλον καλλιτέχνη (με νέα, παλιά νέα, φωτογραφίες, κείμενα κ.λπ.).
Επίσης από το κλασικό Mystery Train του Greil Marcus είχε μεταφραστεί μόνο το κεφάλαιο για τον Elvis, σε ξεχωριστό βιβλίο, στην Ελλάδα, ενώ υπάρχει και ελληνικό fan club, με σελίδα στο fb, και με περισσότερα από 20.500 μέλη.
15/8/2022
Τέτοια μέρα διαβάζεις συνήθως από δω κι από κει κείμενα για το φεστιβάλ του Woodstock (15-18 Αυγούστου 1969). Βασικά διαβάζεις τα ίδια και τα ίδια – τα οποία ζεσταίνονται ξανά-μανά από την αρχή και πλασάρονται για να καλύψουν την ζήτηση για κείμενα το δεκαπενταύγουστο. Κάπως έτσι παρατήρησα και μια «κίνηση» στο blog, σε μιαν ανάρτηση που είχα κάνει παλιότερα για την ταινία “Woodstock”, για το θέμα της προβολής της στην Ελλάδα.
Είναι σίγουρο πως όσοι έχουν την όρεξη και το κουράγιο να διαβάσουν ένα τόσο τεράστιο κείμενο, στο τέλος κάτι θα μάθουν... Θα φύγουν κερδισμένοι...
[Woodstock, λογοκρισία, διάρκεια, επεισόδια στο Παλλάς, Michael Wadleigh, Γεωργαλάς, τροτσκιστές, Σύγχρονος Κινηματογράφος και άλλα πολλά]
https://diskoryxeion.blogspot.com/2021/09/woodstock.html
Τέτοια μέρα διαβάζεις συνήθως από δω κι από κει κείμενα για το φεστιβάλ του Woodstock (15-18 Αυγούστου 1969). Βασικά διαβάζεις τα ίδια και τα ίδια – τα οποία ζεσταίνονται ξανά-μανά από την αρχή και πλασάρονται για να καλύψουν την ζήτηση για κείμενα το δεκαπενταύγουστο. Κάπως έτσι παρατήρησα και μια «κίνηση» στο blog, σε μιαν ανάρτηση που είχα κάνει παλιότερα για την ταινία “Woodstock”, για το θέμα της προβολής της στην Ελλάδα.
Είναι σίγουρο πως όσοι έχουν την όρεξη και το κουράγιο να διαβάσουν ένα τόσο τεράστιο κείμενο, στο τέλος κάτι θα μάθουν... Θα φύγουν κερδισμένοι...
[Woodstock, λογοκρισία, διάρκεια, επεισόδια στο Παλλάς, Michael Wadleigh, Γεωργαλάς, τροτσκιστές, Σύγχρονος Κινηματογράφος και άλλα πολλά]
https://diskoryxeion.blogspot.com/2021/09/woodstock.html
15/8/2022
«Αχ Μαρία, αχ Μαρία, μόνος μου στην μπυραρία...»
https://www.youtube.com/watch?v=W8C1tZcPRDY
«Αχ Μαρία, αχ Μαρία, μόνος μου στην μπυραρία...»
https://www.youtube.com/watch?v=W8C1tZcPRDY