ΓΚΡΟΒΕΡ γέννημα θρέμμα

Τρία χρόνια μετά την CD-έκδοση τού «Σκληρές Λέξεις» (προς το τέλος του ’11 κυκλοφόρησε και το ανάλογο LP), οι Γκρόβερ επανέρχονται με νέο-παλαιό, δυναμικό υλικό (τραγούδια τα οποία γράφτηκαν την περίοδο 1994-98 και που ηχογραφούνται σήμερα).

Όσοι έχουν παρακολουθήσει την πορεία του συγκροτήματος θα γνωρίζουν πως οι Γκρόβερ δεν είναι το σχήμα της συλλογής «Διατάραξη Κοινής Ησυχίας» (1984), ούτε εκείνο της Lazy Dog δέκα χρόνια αργότερα. Είναι ένα γκρουπ του σήμερα, που κινείται περισσότερο προς τις «σκληρές φόρμες», παρά προς το punk (αν και ποτέ δεν υπήρξαν καθ’ ολοκληρίαν punk), χωρίς να απολείπουν από το ρεπερτόριό τους ακόμη και οι μπαλαντικές στιγμές, που μπορεί να ηχούν και κάπως… mainstream (δίχως τούτο να είναι, εκ των προτέρων, αρνητικό).

Τα κομμάτια των Γκρόβερ στο… 500άρι «Γέννημα Θρέμμα» [Labyrinth of Thoughts, Wipe out Records/ B-Otherside] δείχνουν κάτι που σχετίζεται άμεσα με την… ηλικία της μπάντας, και την τριβή της περαιτέρω με το live· είναι δοκιμασμένα, ρέοντας με τον πλέον φυσικό τρόπο. Δεν είναι «δήθεν» και «τραβηγμένα» δηλαδή. Μπορεί το συνολικό αποτέλεσμα να μην εκείνο που θα πήγαινε, ας πούμε, το εγχώριο rock ένα βήμα πιο μπροστά, αλλά δεν το πάει, επουδενί, κι ένα βήμα προς τα πίσω. Ο Πέρτσινος γράφει απλούς, αλλά κάπως «παράξενους» όσον αφορά στη διατύπωσή τους, στίχους, τους οποίους όμως εκείνος ξέρει πώς να τραγουδά, που να «κόβει», ποιες λέξεις να «τραβάει», ποιες να τονίζει κ.ο.κ. Αυτή η άμεση σχέση του τραγουδιστή με το λόγο είναι ό,τι δίνει βάθος στην έννοια «περφόρμερ». Μέσα απ’ αυτή τη σκοπιά, δηλαδή, αν το δει κανείς, πιθανώς να διαπιστώσει εκείνο που διαπίστωσα κι εγώ. Πως ακόμη και τα λεκτικά σκαμπανεβάσματα (ας τα πω έτσι) των Γκρόβερ «κρύβονται», χάνονται πίσω από τη σιγουριά, την ορμή και την αποφασιστικότητα της ερμηνείας. Έχω την εντύπωση, με άλλα λόγια, πως στην περίπτωση του θεσσαλονικιώτικου γκρουπ, είναι αποφασιστικής σημασίας η παρουσία του Πέρτσινου (στίχοι-τραγούδι), δίχως να θέλω να μειώσω τη συμβολή των υπολοίπων (Ηλίας Παπαδόπουλος κιθάρες, Λάζαρος Πλιάμπας τύμπανα, κρουστά, φωνητικά, Νίκος Ευθυμιάδης μπάσο, Στέλιος Τσέλιος κιθάρες). Στο «Γέννημα Θρέμμα» υπάρχουν πολλά κομμάτια με ερμηνευτικό παλμό και παίξιμο βαρβάτο («Φόνισσα τύχη», «Γέννημα θρέμμα», «Ξανά», «Ψέματα σου λένε»…), που δείχνουν για μία εισέτι φορά τη δύναμη του «αγνού», σκληρού, «καθαρού» rock n’ roll, την οποίαν ελάχιστοι νομίζω πως προβάλλουν πια (χρησιμοποιώντας ελληνικό στίχο). Στα live τους πρέπει να γίνεται χαμός...

Επαφή: www.labyrinthofthoughts.gr, www.b-otherside.gr