Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΡΟΚ ΣΤΑ 70s

Τα καλά πράγματα του ελληνικού ροκ στα seventies είναι μετρημένα κουκιά. Δεν υπάρχει πιο εύκολη λίστα απ’ αυτήν. Παρά ταύτα εγώ θα την… δυσκολέψω όσο μπορώ, επιλέγοντας μόνο δέκα άλμπουμ από το εσωτερικό (θα μπορούσα να επιλέξω 15 δηλαδή και να τα έχω όλα μέσα) και δύο από το εξωτερικό. Η σειρά είναι αλφαβητική…
1. ΑΚΡΙΤΑΣ – Ακρίτας – Polydor 2421 031 – 1973
(ένα «δύσκολο» άλμπουμ, που το εκτιμούν πολλοί)
2. ΘΑΝΑΣΗΣ ΓΚΑΪΦΥΛΙΑΣ – Ατέλειωτη Εκδρομή – MINOS MSM 254 – 1975
(σπουδαία κομμάτια, κορυφαίος τραγουδιστής)
3. ΠΕΛΟΜΑ ΜΠΟΚΙΟΥ – Πελόμα Μποκιού – Lyra  SYLP 3255 – 1972
(ώρες-ώρες νομίζω πως δεν γράφτηκε ποτέ καλύτερο ροκ άλμπουμ στην Ελλάδα – αναφέρομαι στην πρώτη έκδοση, χωρίς το «Γαρύφαλλε, Γαρύφαλλε»)
4. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΥΛΙΚΑΚΟΣ – Μεταφοραί Εκδρομαί "Ο Μήτσος" – EMI 2J062 70262 – 1976
(έχει το «Σκόνη, πέτρες, λάσπη» και το «Άνευ ουσίας, άνευ σημασίας», δεν χρειάζεται κάτι άλλο)
5. ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΩΜΑΝΟΣ – Δυο Μικρά Γαλάζια Άλογα – SYZP Zodiac 88010 – 1970
(ο Ρωμανός, οι κιθάρες του Καρακαντά, η Ζωή που είναι ένα όνειρο…)
6. ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ – Μπάλλος – Lyra SYLP 3573 – 1971
7. ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ – Το Βρώμικο Ψωμί – Lyra SYLP 3577 – 1972
(Σαββόπουλος-Μπουρμπούλια-Λαιστρυγόνα, για να λέμε τα πράγματα ως έχουν)
8. ΠΑΝΟΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ – Επεισόδιο – Polydor 2421 009 – 1971
(ένα φυσικό αλλά αποσυνάγωγο εξώφυλλο, ένα ανέλπιστο άλμπουμ)
9. ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ & ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ – Φλου – EMI/Harvest 14C 062 - 70913 – 1979
(«φλου, φίλε μου όλα είναι φλου»)
10. VARIOUS – Ζωντανοί Στο Κύτταρο – Zodiac SYZP 88023 – 1971 και Zodiac ZS 8252 (το single)
(η… ποπ στην Αθήνα τον χειμώνα του 1971-72)
Και ακόμη:
1. APHRODITES CHILD – 666 – UK. Vertigo 6673 001 – 1972
2. AXIS – Axis – FR. Riviera XCED 421 088 – 1973
(άλλο επίπεδο)
Να υπενθυμίσω τις sixties επιλογές http://diskoryxeion.blogspot.gr/2012/12/15-60s.html, ενώ, κάποια στιγμή, θ’ ακολουθήσουν και τα 80s...

93 σχόλια:

  1. Πολύ καλές επιλογές. Σε αυτές θα έβαζα κατά τη γνώμη μου και τα εξής: Λήδα και Σπύρος - Ηλεκτρικός Αποσπερίτης (1972), Νοστράδαμος (1970) και Βλάσσης Μπονάτσος - Επικίνδυνη Ισορροπία (1976).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Την «Επικίνδυνη Ισορροπία» θα την έβαζα κι εγώ μετά τη 10άδα και μέσα στην 15άδα.

      Διαγραφή
  2. Είμαι απολύρως σύμφωνος με τις επιλογές σου Φώντα, απλώς θα άλλαζα την "Ατέλειωρη εκδρομή" με το "Ωτο-στόπ".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στο «Ωτο στοπ» μου την σπάνε τα Ανάκαρα, spacefreak. Έχω ακούσει (δεν ξέρω αν είναι αλήθεια) πως ο δίσκος θα περιελάμβανε μόνο τραγούδια του Γκαϊφύλια, αλλά, κάποια, «σκόνταψαν» στη λογοκρισία και συμπληρώθηκε ο δίσκος με τα κομμάτια των Ανάκαρα. Αν το «Ώτο Στοπ» είχε μόνο τραγούδια του Γκαϊφύλια τότε ok· αν και την «Ατέλειωτη Εκδρομή» εγώ τη γουστάρω πολύ.

      Μην παρεξηγηθώ. Δεν υποτιμώ τα Ανάκαρα. Απλώς δεν κολλάνε με τις ροκιές. Μακάρι να βγάζανε ένα ολοδικό τους άλμπουμ (ξέρω ότι είχαν ηχογραφήσεις).

      Διαγραφή
  3. Μέσα στο ΤΟΡ-10 πρεπει να υπάρχει και ο Κώστας Τουρνάς. Ψηφιζω το ΚΥΡΙΕΣ & ΚΥΡΙΟΙ / 1974 / POLYDOR 2421045.
    Πετρος Δραγουμανος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σου πω Πέτρο. Για τα 9 άλμπουμ είχα σιγουρευτεί από καιρό. Τα θεωρούσα και τα θεωρώ αμετακίνητα. Προβληματιζόμουν για το δέκατο. Σκεπτόμουν ποιο από τα δύο να επιλέξω. Το «Φλου» ή τα «Απέραντα Χωράφια»; Δεν ξέρω γιατί προτίμησα το «Φλου» (το οποίο μάλλον δύσκολα θα το ξαναβάλω στο πικάπ σήμερα) και όχι τα «Απέραντα Χωράφια» ή το «Κυρίες & Κύριοι» ή ακόμη και τα «Λευκά Φτερά» (τα οποία και σήμερα τα απολαμβάνω). Μάλλον βάρυνε το γεγονός ότι το «Φλου» ήταν το άλμπουμ που αναθέρμανε την υπόθεση «ροκ» στην Ελλάδα στα τέλη του ’70. Κάτι σαν σταθμός δηλαδή. Υπό αυτή την έννοια υπάρχει. Και γιατί έχει και καλά τραγούδια βεβαίως.
      Έχω «αδικήσει» τον Τουρνά, το ξέρω· και το λέω έτσι απλά, χωρίς καμμία δόση έπαρσης. Σιγά μην περιμένει από εμένα ο Τουρνάς για να τον αποκαταστήσω.

      Διαγραφή
    2. Αυτό περί Φλου που δεν θα το έβαζες σήμερα αλλά τα "χωράφια" τα απολαμβάνεις και τώρα δεν το συμμερίζομαι προσωπικά αλλά νομίζω είναι και ιστορικά δεν δικαιολογείται.

      "Τα απέραντα χωράφια" που "ήθελε να γίνει γεωργός" κλπ είναι τελείως κλισαρισμένα στην αφελή (στιχουργικά και ερμηνευτικά) ελληνική ψυχεδέλεια της εποχής, ήχος που πέρασε και στις λαϊκοποπ επιτυχίες.

      Μπορεί τα "απεραντα χωραφια" (μέσα στη "συμφωνικό-ψυχεδελική" φλυαρία τους εν είδει prog ευκοίλιας) να ακούγονται πιο φαντεζί και προχωρημένα, αλλά η ιστορία το Φλου κατέγραψε ως ιστορικό δίσκο και αυτό ακούει πολύς κόσμος ακόμα και αγένητος τότε ακόμα και τώρα.



      Διαγραφή
  4. Δύσκολη η 10άδα. Απ'έξω τα Απέραντα Χωράφια, το Άνθρωπε των Poll, το 1ο του Ηρακλή, Ο Σιδερένιος Άνθρωπος, το Phos;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ξέρω ότι είναι «δύσκολη» η δεκάδα, αλλά για μένα έχει ενδιαφέρον η διαδικασία της αφαίρεσης. Αν επέλεγα να παρουσιάσω την 15άδα θα ήταν μέσα και ο Τουρνάς, το “Looking Back” του Σπανουδάκη που το γουστάρω πολύ και 2-3 ακόμη… Αν, δε, επέλεγα την 20άδα θα χώραγαν και οι Socrates και ο Ηρακλής και ο Σιδεράς και το “Pop Festival ’73”… και δεν θα ήταν κανείς παραπονούμενος.
      Τι θα γινόταν όμως με την 5άδα; Εδώ σας θέλω…

      Διαγραφή
  5. Πάντα είναι δύσκολες αυτές οι λίστες,για χάριν της συζήτησης μπορούμε να πούμε πως ίσης αξίας είναι και το "Σε Άλλους Κόσμους" του Ηρακλή Τριανταφυλλίδη,το "Ταγάρι"(συγγνώμη για την έκφραση) των Poll,τα "Απέραντα Χωράφια" και "Αστρόνειρα" του Τουρνά, του Λουκά Σιδερά το "One Day",και το ομώνυμο που έβγαλε με τους Ypsilon, και όπως είπε και ο Rasta το άλμπουμ των "Νοστράδαμος", Μάικ Ροζάκης με τους Playboys και σίγουρα ένα των Socrates(και ως Socrates Drank The Conium).Θα ήθελα την άποψη σου για το δίσκο "Pop Festival '73."Συγχαρητήρια για το blog.
    Spyros CH.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχει ωραία τραγούδια το “Pop Festival ’73”. Ξεχωρίζω τους Κάστορες, την Πεταλούδα, τους Boomerang, τους Σκορπιός, τους Liga…

      Διαγραφή
    2. ε οχι και ο ροζάκης ρε παιδιά,ούτε οι νοστράδαμος
      όταν βγήκαν οι συγκεκριμένοι δίσκοι ο κόσμος που άκουγε ροκ γέλαγε με αυτούς
      οι socrates ναι ήταν σημαντικοί,όλοι τους γουστάρανε τότε
      πάντως κακά τα ψέμματα ο σαββόπουλος,οι πελομα μποκιού και ο πουλικάκος ακούγονταν φανατικά τότε,κριμα βεβαια γιατι οι ακριτας και ενα δυο άλλοι,πχ ρωμανός,ήταν φοβεροί αλλά ακατανόητοι για το τότε ελληνικό ροκ κοινό,αλλά ο ροζάκης και οι νοστράδαμος ούτε γι'αστείο-μην πω και για τους πολλ

      Διαγραφή
    3. Κατά τη γνώμη μου και ο Ροζάκης και οι Νοστράδαμος, καθώς και ο Τουρνάς με τους Poll έδωσαν ενδιαφέροντα πράγματα στον ευρύτερο χώρο του ποπ-ροκ ελληνικού τραγουδιού των δεκαετιών του 60 και του 70.

      Διαγραφή
  6. Μια χαρά λίστα.Θά κόλλαγα κάπως τους Poll εις βάρος του Σιδηρόπουλου και σίγουρα τους Πεταλούδα απο το Pop Festival...αλλα δεν έχουν LP.
    Φ.Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρήστος Κουλουμπής (Πεταλούδα) θεός! Τον βλέπω όποτε πάω στην Πάτρα...

      Διαγραφή
  7. Μόνο με το "666" είναι καλλυμένος όλος ο πλανήτης. Προσθέτει και ο καθένας μας άλλα 4,οποια γουστάρει και πονάει (και έχει ακούσει,μη ξεχνιόμαστε) και νά η πεντάδα.
    Στη τελική όλοι κάτι θεωρούμε καλύτερο απο κάτι άλλο.Αυτά έχουν ομως οι λίστες.
    Φ.Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μπράβο Φώντα, πάντα ξεχωρίζεις με τις ακριβές επιλογές σου, φυσικά πολλά από αυτά που διάλέξες δεν είναι ροκ αλλά δεν πειράζει, εδώ έχεις πείσει ένα σωρό κόσμο ότι οι Olympians, οι Charms και οι Idols έκαναν κάτι σημαντικό που μόνο εσύ και οι φίλοι έχετε την ιδιότητα να το διακρίνετε, όλοι εμείς οι υπόλοιποι... ουγκ! Δώσε καθρεφτάκια στο λαό σου.

    ar.haf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν κάποιοι εμφάνιζαν την αντίθετη, αλλά ανάλογη κακεντρέχεια με τη δική σου θα έλεγαν πως σε έβαλα εγώ για να πεις όσα λες, προκειμένου ν’ ανάψει καυγάς και να γίνει της Πόπης. Άσε τις ειρωνείες και την ξινίλα λοιπόν και πες απλώς τη γνώμη σου.

      Πες ποια είναι αυτά «τα πολλά που διάλεξα», τα οποία δεν είναι ροκ. Μήπως είναι ένα μόνο «που δεν είναι ροκ»; Ανέπτυξε τις διαφωνίες σου. Πρότεινε τα δικά σου άλμπουμ, όπως έκαναν οι υπόλοιποι σχολιαστές. Αιτιολόγησε, άμα θέλεις, τις προτάσεις σου.

      Πότε είπα εγώ ότι οι Olympians, οι Charms και οι Idols έκαναν «κάτι σημαντικό», για τον… βασανισμένο αυτό τόπο, και πότε μοίρασα «καθρεφτάκια» και σε ποιον «λαό μου»;
      Δεν κερδίζεις τίποτα με το να πετάς την μπάλα σε ανύπαρκτα γήπεδα.

      Διαγραφή
  9. Όλο απορίες είσαι.

    Την δεκαετία του '70 το ροκ στην Ελλάδα είναι ανάλογο της ψυχεδελικής νεολαίας, στην φαντασία κάποιων δηλαδή. Υπήρχαν βέβαια αρκετά τα οποία είχαν δανειστεί αρκετά στοιχεία ροκ αλλά αυτό δεν σημαίνει και τίποτα. Προσωπικά θα ξεχώριζα κάποια album περισσότερο λόγο ήχου παρά ότι μ' άρεσαν ποτέ.

    Δημήτρης Πουλικάκος - Μεταφοραί-Εκδρομαί Ο Μήτσος 1976
    Τα 4 Επίπεδα Της Ύπαρξης - s/t 1976
    Ηλίας Ασβεστόπουλος & 2002 - Ο Σιδερένιος Άνθρωπος 1975
    Παύλος Σιδηρόπουλος & Σπυριδούλα - Φλου 1979

    Και από ένας δίσκος από το εξωτερικό που απλά έχει ροκ στοιχεία και μόνο

    Μάνος Χατζιδάκις & New York Rock & Roll Ensemble - Reflections

    Σε περιμένω στη δεκαετία του '80.

    ar.haf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι σε θέλω. Άσε τους αφορισμούς και κάνε προτάσεις. Αυτό για το “Reflections” το σκέφτομαι…

      Διαγραφή
  10. Κι ένα τελευταίο που δεν αναφέρθηκε καν είναι το album των Αγάπανθος του 1976 (EMI/COLUMBIA 2J 062 70800).
    Αλέξανδρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλημερα Φώντα.

    Δύσκολα με τις λίστες.Εγώ θα πρόσθετα μέσα στα σχόλια και το lp "Πεταλούδα Κεραυνός" του Σπύρου Μεταξά και το "Καινούργια Μέρα"του Φωτιάδη.
    Το δεύτερο ίσως το έβαζα και σε μια πεντάδα θεωρώ ότι έχει 3-4 κομματια με ωραία psych funk παιξίματα μέσα.

    P.s Μιας και αναφέρθηκε το Pop Festival ξέρει κάποιος η Ολυμπία Φιλίππου αν έχει δισκογραφία ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Βαλάντη.
      Η «Καινούργια Μέρα» έχει ένα-δύο τραγούδια με τη Δέσποινα Γλέζου που μου αρέσουν.
      Η Ολυμπία Φιλίππου, πέρα από το “Pop Festival ’73”, έχει ένα τραγούδι της («Έφυγες κι εσύ») στη συλλογή «Πρεμιέρα» [Ελληνική Εταιρία Επικοινωνιών, 1975]. Δεν θυμάμαι κάτι άλλο…

      Διαγραφή
  12. Εξαιρετική η δεκάδα, πράγματι είναι αυτά που αξίζει κάποιος να ακούει και σήμερα. Συμφωνώ για τα "Επικίνδυνη Ισορροπία", "Απέραντα Χωράφια", "Σε Άλλους Κόσμους" και "Looking Back" και σίγουρα αξίζουν θέση στην δεκαπεντάδα.
    Φώντα, κοινώς, έσκισες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολλή σωστή η λίστα - ξέρει κανείς αν έχουν κάνει οι Sounds LP? Παρακαλώ θα ήθελα να μάθω πληροφορίες...

      Διαγραφή
  14. Άπιαστο εννοούσα... Επιπλέον, ήθελα να προσθέσω ότι το "παράξενο ταξίδι" των Sounds είναι μάλλον ένα από τα κορυφαία ελληνικά tracks ever, masterpiece! Γνωρίζει κανείς αν οι Sounds έχουν κάνει LP?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Άψογη η λίστα. Για ποιο λόγο όμως πιστεύετε πως η δεκαετία αυτή δεν έδωσε περισσότερα άλμπουμ απο αυτά που και εσείς αναφέρετε και οι σχολιαστές έχουν προσθέσει? Ειλικρινής απορία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η δεκαετία του '70 μπορεί να μην έδωσε πολλά ροκ album, αλλά ήταν ίσως η καλύτερη δεκαετία των συνθετών (Χατζιδάκις, Θεοδωράκης, Χάλαρης, Μαρκόπουλος, Ξαρχάκος, Κόκοτος, Μούτσης, Μικρούτσικος, Ανδριόπουλος, Λεοντής, Λοΐζος, Μαμαγκάκης, Πλέσσας, Σπανός κ.α.).

      ar.haf

      Διαγραφή
    2. Ναι ar.haf σωστό, αλλα οι μουσικοί αυτοί είχαν τόσο απορροφηθεί στις ''υπηρεσίες'' των συνθετών που πάγωσαν τις προσωπικές τους τάσεις? Λέω τώρα.. Εικασίες για να γίνεται κουβέντα, άσε που όλο αυτό τον ήχο εγώ τον ανακάλυψα εξ αντικατροπτισμού (πατέρας-μητέρα-μεγαλύτερος κολλητός στο σχολείο)

      Διαγραφή
    3. Πάντα όποτε άνθιζε το έντεχνο το ροκ σώπαινε.

      ar.haf

      Διαγραφή
  16. κυριε τρούσσα δειτε αυτό το μπλογκ,θα χαιρόμασταν πολύ αν το επισκεπτόσασταν
    http://bibliokult.blogspot.gr/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Φωντα, περιμενα τον κοσμο να αποφανθει και περιμενω και τον ....Νταλουκα, αλλα θελω να κοιμηθω οποτε τα ρίχνω και εγω..!! χαχαχα!
    Η λιστα με τα 10 κορυφαια (σου)των 70ς ηταν πιο ευκολο απο το να δειξεις σε ξενο πως παει απο το Συνταγμα στο Μοναστηρακι, καθωτι ελαχιστα ροκ πραγματα εκδοθηκαν και μερικα απο αυτα - κατα την ταπεινη μου γνωμη- δεν ειναι ροκ (Π.χ Πανος Σαββοπουλος)... Θα τον ελεγα περισσοτερο νεοκυματικο δίσκο παρα ροκ...εκτος και αν ροκ τον ..κανανε τα σαινια του Μοναστηρακιου για να τον πουλανε 700-800αρια σε "θυματα".. εγω παντως τον ειχα και τον ανταλλαξα εν ετει 1992 με το 45αρι των SEAGULLS και το 45αρι των TEENAGERS...και δεν το μετανιωσα ποτε..!
    Χωρις να εχω παντως σοβαρες αντιρρησεις για την 10αδα σου (POLL, ΜΕΤΑΞΑΣ, ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΜΕΡΑ θα επρεπε να ειναι μεσα, αλλά και ποιόν να βγάλεις?)θεωρω οτι ο ΣΙδηροπουλος μπηκε στην λιστα τιμης ενεκεν...
    ΥΓ περιμενω γενικο "κραξιμο" για το Σαββόπουλο τωρα, το ξερω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Με αφορμή το σχόλιο του Νίκου Σάρρου…

    Υπάρχουν δύο άλμπουμ στην 12άδα (μην ξεχνάμε τους Aphrodite’s Child και τους Axis) που δεν είναι… τόσο ροκ. Τo ένα είναι το «Επεισόδιο» και το άλλο είναι η «Ατέλειωτη Εκδρομή». Για τον Γκαϊφύλια δεν το συζητώ (όπως λέμε). Υπήρξε από τους στυλοβάτες του ελληνικού ροκ στα κλαμπ και τις μπουάτ, έγραψε μερικά εξαιρετικά τραγούδια (με πολιτικοκοινωνικό περιεχόμενο), ήταν (και είναι) τραγουδισταράς, με την «Εκδρομή» του να κινείται σε άψογους folk-rock δρόμους (ακούγονται και ηλεκτρικές κιθάρες φυσικά). Για μένα, δηλαδή, δεν νοείται λίστα του ελληνικού ροκ από τα seventies, χωρίς τον Γκαϊφύλια σε πρώτο πλάνο. Προτίμησα την «Ατέλειωτη Εκδρομή» και εξήγησα για ποιο λόγο.
    Το «Επεισόδιο» είναι μία εντελώς προσωπική επιλογή – χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν θα μπορούσε να την κάνουν και άλλοι (αυτή την επιλογή). Κατ’ αρχάς δεν έχει καμμία σχέση το άλμπουμ με το «νέο κύμα». «Νέο κύμα» το «Δωμάτιο» ναι, αλλά το «Επεισόδιο» πόθεν; Τι σχέση έχει το «Βλέπω μορφές», το “Lord Simson Dark” ή οι «Τουρίστες» με το «νέο κύμα»; Τι σχέση έχει το «κύττα από τη χαραμάδα/ πως πηδάνε στη λιακάδα» με το «έλα μαζί μου κάπου να πάμε χέρι με χέρι»; Επειδή ξέρω κάποιες λεπτομέρειες… πώς γράφτηκε αυτό το άλμπουμ και κάτω από τι συνθήκες, εγώ θα πω πως πιο rock δεν γίνεται. Δεκτές όμως οι αντιρρήσεις.
    Το «Φλου» μου αρέσει, δεν το έβαλα «τιμής ένεκεν».
    Για μένα το μόνο «πρόβλημα» της 12άδας είναι πως δεν υπάρχει κάπου ο Τουρνάς. Είτε με τους Poll (το ταγάρι), είτε μόνος του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άξιες αναφοράς για τη Δεκαετία του 70 είναι και οι περιπτώσεις τόσο του Ηρακλή Τριανταφυλλίδη όσο και του Περικλή Χαρβά.
      Όπως να το κάνουμε δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τον "Φλού" και την σημασία που είχε σε αυτό που λέμε Ροκ Εν Ελλάδι. Επίσης μιας και σε αυτό αναφερόμαστε υπάρχει πιο ρόκ από το "Crazy Love στου Ζωγράφου"??

      Διαγραφή
  19. Λιγάκι άσχετο, αλλα,εδω τι βλέπουμε ? ? https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=ew-V_gfoHY4
    Weight Object ??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Ρακιτζής υπάρχει και ως Ηλεκτρικός Αργοναύτης με το "Αόρατη Θεά" με σκοπό που αργότερο έκανε ο Κατέβας επιτυχία "Τα Ασπρα τα Χεράκια σου" στο δίσκο "Pop Festival '73".
      Spyros CH.

      Διαγραφή
    2. Το ξέρω αυτο το κομμάτι Spyros Ch. Το στιγμιότυπο να φανταστώ πως είναι απο εμφάνιση του Ηλεκτρικού Αργοναύτη ? Ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  20. Τι βλέπουμε; Τον Ρακιντζή βλέπουμε.

    Αυτόν θα τον έχω όμως στη δεκάδα των 80s.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Φώντα για σένα το "πρόβλημα" της 12άδας είναι που δεν υπάρχουν Τουρνάς/Poll και όχι ας πούμε οι Socrates?

    Επίσης μου κάνει εντύπωση που το "Φλου" έχει γίνει του πεταματού, κάποτε στις αρχές του '90 ο τύπος της εποχής και οι δημοσιογραφάρες του επέμεναν να μας το ταΐζουν ως το σημαντικότερο album της ελληνικής ροκ δισκογραφίας και τώρα δεν χωράει ούτε στην δωδεκάδα της δεκαετίας του... αποκτήσαμε γούστο, αμ πώς.

    Δεν νομίζω ότι αποτελεί δικαιολογία οι συνθήκες που γράφτηκε ένα album για να πάρει "προαγωγή" ο ήχος του σε ροκ, ο τίτλος που εσύ έδωσες Φώντα είναι "Το Ελληνικό Ροκ Στα 70s", με την λογική σου λοιπόν θα είχε θέση ας πούμε και ο Άκης Πάνου, πολύ πιο ροκ περσόνα από τους διάφορους ποπάδες που γέμισε η λίστα.

    Τέλος από τη στιγμή που η λίστα δεν είναι ροκ αλλά "σαν ροκ" τότε κάλλιστα θα μπορούσαν να χωρέσουν και το Smog του Σφέτσα, και ο Φλωρίδης με τον Παπαδημητρίου στου Μπαράκου αλλά και η συλλογή Greek Electronic Music - 1 αλλά και οποιοδήποτε βινύλιο της Ηλεκτρονικής Εβδομάδας και θα φτάναμε μέχρι Xenaki και Logotheti.

    ΥΓ. Φώντα δεν είμαι φαν εϊτίλας αλλά του 2012 και τελευταία του 2013 και χαίρομαι που στη συζήτηση λαμβάνει μέρος και αυτή η γενιά καλλιτεχνών.

    ar.haf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ar.haf κάτι σ’ έχει πιάσει, αλλά εν πάση περιπτώσει…

      Στόχος της λίστας ήταν να χωρέσω όσο πιο πολλούς (σημαντικούς) μπορούσα στις λιγότερες δυνατές θέσεις. Αν έκανα μια 20άδα, το ξαναλάεω, θα ήταν όλοι μέσα και δεν θα είχε κανείς παράπονο. Το να επιλέγεις, ας πούμε, από 25 δίσκους συνολικώς τους 20 (για να τηρήσεις τις «ισορροπίες») δεν έχει νόημα. Εγώ θα γούσταρα, ας πούμε, ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΔΙΣΚΟ, «ΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ» και όχι να προσπαθούμε να χωρέσουμε στην 12αδα τον έναν ή τον άλλον. Μην γυρίζουμε στο «Φλου». Μου αρέσει, το γουστάρω και γι’ αυτό είναι μέσα.
      Για τον Πάνο Σαββόπουλο είπα «δεκτές οι αντιρρήσεις», υπό μία προϋπόθεση. Ο… αντιρρησίας να έχει ακούσει το acid «Επεισόδιο»… Για να μην πω πως οφείλει να ξέρει, περαιτέρω, τι σημαίνει «η μοναδική ηχογράφηση του Παπαντίνα από εκείνη την εποχή» και φανώ υπερβολικός. Τι σημαίνει «Παπαντίνας» για το rock της Θεσσαλονίκης δηλαδή, αλλά και γενικότερα…
      Τα άλλα δε, για Άκη Πάνου, greek electronic κ.λπ., κ.λπ. είναι άσχετα και δεν κολλάνε πουθενά.

      Διαγραφή
  22. Δεν έχω πάθει τίποτα, απλά είμαι ξινός.

    Οι Socrates γιατί δεν υπάρχουν καθόλου στη δωδεκάδα τελικά;

    Για τον Πάνο Σαββόπουλο πολύς λόγος και τζάμπα λέξεις, επίσης τι σημαίνει Παπαντίνας δηλαδή; Πολύ θα ήθελα επίσης να μας πεις και για το ροκ της Θεσσαλονίκης που αναφέρεις.

    Μέχρι που θα φτάσει η λίστα με τα καλύτερα, θα αγγίξει το σήμερα;

    ar.haf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν μπορώ να καταλάβω αν ξέρεις πολλά ή δεν ξέρεις τίποτα. Αν συμβαίνει το δεύτερο, μην περιμένεις να τα μάθεις όλα από ’μένα.

      Οι λίστες θα πάνε μέχρι εκεί όπου μπορώ να τις πάω…

      Διαγραφή
    2. Οι Socrates πάντως υπάρχουν στην 12άδα αφού τους ακούμε στο «Ζωντανοί Στο Κύτταρο» να τζαμάρουν ανελέητα για 10 λεπτά!

      Αλέξανδρος

      Διαγραφή
    3. Πολύ σωστό! οπότε τις επόμενες δεκαετίες βάλε μόνο συλλογές Φώντα για να μη μείνει κανένας παραπονούμενος!!!

      ar.haf

      Διαγραφή
    4. Ar.haf δεν μου αρέσουν οι εξυπνάδες, πόσω μάλλον όταν είναι κακής ποιότητας. Να είσαι πιο σεμνός και να μην ειρωνεύεσαι. Άσε την κουβέντα εδώ.

      Διαγραφή
  23. Για Παπαντίνα και ροκ Θεσσαλονίκης δεν ξέρω τίποτα σημαντικό πάντως και σε ρώτησα να μάθω αλλά αν κρίνω από την απάντηση σου μάλλον κι εσύ δεν ξέρεις τίποτα.

    ar.haf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλα ρε ar.haf, που θέλεις να σε πάρω και από το χεράκι να σε πάω άτα.

      Χτύπα στο google «δισκορυχείον – Πάνος Σαββόπουλος», χτύπα «δισκορυχείον – Θόδωρος Παπαντίνας» και ανέμενε να διαβάσεις και για το πρώτο-πρώτο συγκρότημα που εμφανίστηκε ποτέ στη Θεσσαλονίκη…

      Διαγραφή
  24. Ωραία, δεν φεύγουμε από το πρώτο-πρώτο συγκρότημα που εμφανίστηκε ποτέ στη Θεσσαλονίκη να πάμε στα μετέπειτα...

    ar.haf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα λέμε για τα καινούρια, για τα οποία λένε «όλοι», αλλά θα λέμε και για τα παλαιά, για τα οποία δεν λέει «κανένας».

      Διαγραφή
  25. Επειδή ροκ δεν είναι μόνο μουσική αλλά και στίχος, το "Φλου"δίκαια
    είναι στην δεκάδα και γιατί όχι και στην πεντάδα των καλύτερων άλμπουμ του 70 (εκτός αν έχεις γεννηθεί ή νιώθεις γεννημένος το 1950). Κατά τα άλλα θα προτιμούσα έναν δίσκο του Τουρνά (τρέλα με τα Αστρόνειρα) από το Ακρίτας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Ηλίας Ασβεστόπουλος & 2002 : Σιδερένιος άνθρωπος
    Ηρακλής & Λερναία Ύδρα : Σε άλλους κόσμους
    Νοστράδαμος
    Πελόμα Μποκιού
    Poll: Άνθρωπε
    Διονύσης Σαββόπουλος: Μπάλλος
    Πάνος Σαββόπουλος: Επεισόδιο
    Παύλος Σιδηρόπουλος & Σπυριδούλα : Φλου
    Κώστας Τουρνάς : Απέραντα Χωράφια
    Pop Festival 73

    για την 15αδα:
    Μαρίζα Κωχ: Αραμπάς
    Δημήτρης Πουλικάκος : μεταφοραί-εκδρομαί...
    Γιώργος Ρωμανός : Δυο μικρά γαλάζια άλογα
    Socrates : Phos
    Κώστας Τουρνάς: Αστρόνειρα

    και από τα "ελληνοξένα"

    Aphrodite's Child : 666
    Axis : Axis
    Morka : There was a time
    Χατζιδάκις & New York R'n'R Ensemble: Reflections
    Athenians of Toronto : Σαν σκοτεινιάζει

    Νίκος Καρ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα παιξίματα και η παραγωγή-ηχογράφηση είναι φοβερά στον «Σιδερένιο Άνθρωπο».
      Το “Reflections” δεν το υπολόγισα επειδή παίζουν Αμερικανοί, ασχέτως αν παίζουν συνθέσεις του Χατζιδάκι.
      Τους Morka τους παίρνω για Έλληνες και είχα κατά νου το 4αράκι τους, επειδή παίζει και στις 33 1/3 στροφές. Βεβαίως τα καλύτερα κομμάτια τους είναι στο LP.
      Τους Athenians of Toronto δεν τους έχω, παρότι τους είχα βρει παλιά στο Μοναστηράκι (τους είχα υποτιμήσει). Μου τους πουλούσε κι ένας μαγαζάτορας αργότερα, αλλά ήταν «τσιμπημένοι». Έχω ακούσει κομμάτια σκόρπια από εδώ κι από ’κει σε φίλους. Πολύ καλά αυτά που έχω ακούσει.
      Αν έβαζα τρίτο «ξένο» αυτό θα ήταν το “Earth” του Παπαθανασίου. Αλλά νομίζω ότι καλύπτομαι από Vangelis λόγω “666”.

      Διαγραφή
  27. Συμφωνώ για τους New York RnR E. Ϊσως είναι πολύ τραβηγμένο μια και μιλαμε για ελληνιή σκηνή. Οι Morka σίγουρα έδρασαν στην Ελλάδα, (και όλοι εκτός της τραγουδίστριας είναι Ελληνες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο) απλώς το έβαλα στα ξένα επειδή το LP τους είναι "μεταθανάτιο".

    Από εκεί και πέρα τον Ρωμανό τον βάζω στην 15αδα, γιατί το σγκεκριμένο άλμπουμ έχει (τουλάχιστον στα αυτιά μου) μια 60's αισθητική.

    To Pop Festival μας παρουσιάζει τους "πιτσιρικάδες" εκείνης της εποχής που παίζαν/γράφαν για την πάρτη τους, όχι επιτηδευμένοι και μακριά από εταιρίες. Το θεωρώ σαν "ντοκουμέντο" για τα άπειρα μικρά γκρουπάκια (ροκ, εντός ή εκτός εισαγωγικών) και θεωρώ ότι σαν ντοκουμέντο έχει λόγω ύπαρξης στην 10αδα πολύ περισσότερο από το "Κύτταρο".

    Για Socrates θεωρώ το Phos την πιο ώριμη δουλειά τους (χάνει βέβαια σε ενέργεια/πάθος με τα προήγούμενα Lps τους) και με πολύ καλή παραγωγή.

    Τέλος, ο Πουλίκας είναι στην 15αδα κυρίως λόγω της "όλης" του παρουσίας (με Εξαδάκτυλο κατά βάση)στην Ελληνική σκηνή των early 70's. Μεγάλη μπάντα (μαζί με Μπουρμπούλια και Πελόμα)!!!

    Βέβαια υπάρχει και ο Ακρίτας (α περιόδου), ο Γκαιφύλιας (θα συμφωνήσω για το πιο ολοκληρωμένο 2ο Lp του), το Βρώμικο Ψωμί αλλά και η Ρεζέρβα (!!!) όπως και τα 4 Επίπεδα για το πρωτόλειο και άκρως ερασιτεχνικό αλλά και εντυπωσιακό δίσκο τους (κάτι που δεν είχε ξαναεμφανιστεί στη Ελληνική σκηνή).

    Νικος Καρ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ξερουμε πληροφορίες για τους ακριτας β περιόδου?το μόνο που ξέρω είναι οτι ειχαν κανει μια συναυλία τελη της δεκαετίας του 70 στο σπόρτινγκ και είχαν γίνει επεισόδια.πληροφορίες για την συναυλία?

      Διαγραφή
  28. 1) ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ – Μπάλλος
    2) ΚΩΣΤΑΣ ΤΟΥΡΝΑΣ - Απέραντα Χωράφια
    3) ΑΚΡΙΤΑΣ – Ακρίτας
    4) APHRODITE’S CHILD – 666
    5) ΗΡΑΚΛΗΣ & ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ - Σε Άλλους Κόσμους
    6) ΠΕΛΟΜΑ ΜΠΟΚΙΟΥ – Πελόμα Μποκιού
    7) ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ – Βρώμικο Ψωμί
    8) ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΩΜΑΝΟΣ – Δυο Μικρά Γαλάζια Άλογα
    9) AXIS – Axis
    10) ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ & NEW YORK ROCK & ROLL ENSEMBLE - Reflections

    Έμειναν απ' έξω:
    ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΥΛΙΚΑΚΟΣ – Μεταφοραί Εκδρομαί ο Μήτσος
    SOCRATES DRANK TH CONIUM - Phos
    SOCRATES DRANK TH CONIUM - Socrates Drank the Conium
    VANGELIS - Earth
    ΚΩΣΤΑΣ ΤΟΥΡΝΑΣ - Αστρόνειρα
    POLL - Άνθρωπε
    ΛΟΥΚΑΣ ΣΙΔΕΡΑΣ - One Day
    ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ & ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ – Φλου
    ΤΑ 4 ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ - Τα 4 Επίπεδα της Ύπαρξης
    ΗΛΙΑΣ ΑΣΒΕΣΤΟΠΟΥΛΟΣ & 2002 - Ο Σιδερένιος Άνθρωπος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Καλημέρα! Πολύ εύστοχη λίστα αν υπήρχε λίγο παραπάνω χώρος θα πρόσθετα ασφαλώς το ομώνυμο των 4 Επίπεδα Της ΄Ύπαρξης καθώς και τα Απέραντα χωράφια του Τουρνά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Το ζήτημα για μένα είναι το εξής:
    Αν πάρεις έναν νέο άνθρωπο, είκοσι – είκοσι δύο ετών, που να ξέρει και να έχει ακούσει πολλή μουσική (εύκολο πια) και την ψάχνει αρκετά στον στίχο, τον βάλεις ν' ακούσει όόόόόλα τα άλμπουμ που έχουν προταθεί παραπάνω (εξαιρώντας για διαφορετικούς λόγους τον Παπαθανασίου και τον Χατζιδάκι), τι θα τον κερδίσει;
    Κατά τη γνώμη μου θα ενθουσιαστεί με το ¨Βρώμικο Ψωμί" των Σαββόπουλου -Λαιστρυγόνα. Στέκεται πάνω από συμπάθειες, μνήμες, εγωισμούς γενεών, επηρεασμούς. Εξαιρετικός δίσκος σε όλα τα επίπεδα. Σε μικρή απόσταση ο Πουλικάκος, ο Σιδηρόπουλος και ο Γκαϊφύλλιας. Καλοί δίσκοι από τους οποίους δεν πετάς τίποτα.
    Τι άλλο θα του μείνει; Κάποια καλά τραγούδια, ορισμένα ενδιαφέροντα παιξίματα, κάποιοι στίχοι που κάτι έχουν να του πουν (όχι πολλοί) και το ντύσιμο της Δέσποινας Γλέζου στο εξώφυλλο-οπισθόφυλλο της καινούργιας μέρας... Και ένα χαμόγελο για τη γλυκιά αφέλεια (των αρχών κυρίως) της δεκαετίας του εβδομήντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ πάντως στα 17 μου άκουγα τους δίσκους που έβαλα παραπάνω και τους ακούω (σχεδόν όλους) και τώρα στα 24.

      Διαγραφή
  31. Δεν μίλησα ούτε για συλλογές ούτε για λίστες ούτε για ροκ. Αφορμές για καλοπροαίρετη κουβέντα είναι όλα αυτά. Μίλησα για 4 δίσκους που νομίζω ότι θα προκαλούσαν (κυρίως λόγω στίχου)
    το ενδιαφέρον ενός νέου σήμερα. Αυτά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Δεν απευθυνόμουν σε σένα, παρανόησις.

    Αλλά αν θες να σου απαντήσω θα σου έλεγα ότι αν ήμουν εικοσάρης και την έψαχνα αρκετά με τον στίχο μάλλον δεν θα άκουγα ροκ. Άσε που ανήκω στους λιγοστούς μάλλον που πιστεύουν ότι όσο λιγότερα λόγια στα τραγούδια τόσο το καλύτερο.

    ar.haf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "αν ήμουν εικοσάρης και την έψαχνα αρκετά με τον στίχο μάλλον δεν θα άκουγα ροκ"

      Δεν είναι για αυτούς που "ψάχνουν αρκετά" τον στίχο, είναι για αυτούς που τον ψάχνουν σε και με συγκεκριμένο τρόπο και ύφος.

      Εσύ μπορείς να διαβάζεις και Πάουντ να στανιάρεις...

      Καλά την αυτοαναιρούμενη αρλούμπα περί "όσο το δυνατόν λιγότερα λόγια στα τραγούδια" δεν την σχολιάζω καν...

      Πάρε και άκου 20λεπτα σόλα και ινστρουμένταλ να γουστάρεις, εδώ υποτίθεται μιλάγαμε για "τοπ ροκ δίσκους" του ελληνικού '70...

      Διαγραφή
  33. ar.haf Η πλάκα είναι ότι εμείς οι δυο συμφωνούμε σε πολλά! Απλώς αλλάζει ο τρόπος με τον οποίο διαφωνούμε με τον κύριο Τρούσα!
    Ραντεβού στα ' 80.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με τον Φώντα μ' αρέσει να διαφωνώ γιατί γνωρίζει από μουσική, τους λιμοκοντόρους λυπάμαι, τους άμουσους λογοτέχνες.

      ar.haf

      Διαγραφή
  34. ,,,,μάντολες. Αν καταλάβατε δεν αλλάζει με τίποτα η λίστα του Φ'ωντα.'Αν τώρα το 3 είναι ένα και το 12 επτά καληνύχτα.Απο την άλλη 30 δίσκοι Rock βγήκαν ολοι και όλοι σε αυτή τη χώρα ρε αδελφέ σε δέκα χρόνια ? (δε λέω,με τη χούντα μέσα τέλος πάντων). Δηλαδή σε πιάνει απογοήτευση άν δεις τι έχει γίνει σε Δανίες, Φινλανδίες και Ιταλία...(btw ο Στρατος δεν υπάρχει σε καμμία λίστα, το λέω με τη λογική ότι υπάρχει απο τους σχολιαστές το όνομα New York Rock & Roll Ensemble).Και για να μή σας ζαλίζω τον έρωτα.Έχουμε κανα δύο κορυφαίεs folk στιγμές απο τον Ηρακλή,τούς Poll και τον Γκαιφύλια.'Αν είχαμε group σαν τούς Tasavallan Presidentti ξέρετε τι θα λέγαμε όλοι εμείς? άστο καλύτερα.
    Απόλυτο 70's track ever απο έλληνα καλλιτέχνη θέλετε ?
    Let It Happen - Vangelis O. Papathannassiou.
    Αλλού το πήγα όμως.συγγνώμη.
    Φ.Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γι αυτό υποστηρίζω χρόνια τώρα ότι (συγκριτικά πάντα) η υπόθεση "rock εν ελλάδι" είναι ήσσονος σημασίας και του δίνεται πολύ περισσότερη σημασία απ' ότι του αρμόζει. Τυχόν καλοί μουσικοί ΔΕΝ κάνουν και καλά σύνολα, ούτε καλούς δίσκους και από αυτά είχαμε ελάχιστα (τουλάχιστον μέχρι το 1989).

      Διαγραφή
  35. Επειδη διαβασα καπου για ...Μαριζα Κωχ και σε λιγο θα διαβασω και οτι ροκ ηταν και ο πρωτος δίσκος του Γιωργου Μαργαριτη προτεινω μεσα στην δεκαδα να μπει και ο "Αγιος Φεβρουαριος", του οποιου το εισαγωγικο κομματι ειναι δεκα Σαββοπουλοι και Μαριζες μαζι...
    http://www.youtube.com/watch?v=1ttR3QFlazk

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Φίλε, σπουδαίο κομμάτι, αλλά δέκα Σαββόπουλοι και Μαρίζες μαζί; Πολλή υπερβολή, ρε παιδιά, γενικώς... Και σπουδή να απαξιωθεί το "Φλου" λες και εκείνη την εποχή η Ελλάδα ήταν πήχτρα από τέτοια άλμπουμ. Μάλλον χρειάζεται ένα ξεκαθάρισμα: Τι σημαίνει τα καλύτερα μιας εποχής/δεκαετίας; Νομίζω πάνω απ' όλα, τα πιο επιδραστικά, που καθόρισαν πράγματα. Μ' αυτή τη λογική, θεωρώ ότι δεν γίνεται να λείπουν το "Φλου", ο Πουλικάκος, ο Σαββόπουλος-κι όχι μόνο απ' τη συγκεκριμένη δεκαετία.
    Οσον αφορά την Κωχ, sarros29, το "Σκέψεις" (www.youtube.com/watch?v=1ttR3QFlazk) τι είναι; ΤΣΑΠ (δηλαδή το λοιπόν να καταλάβ'ς)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Ροκ κομμάτια έχουν και οι «έντεχνοι» στη δισκογραφία τους. Έχει ακούσει κανείς το «Η Μύκονος και τα ηλεκτρικά της μπαρ» του Γιάννη Μαρκόπουλου; Για να μη θυμηθώ τους Σταύρο Ξαρχάκο και Σταμάτη Κόκοτα στο «Τι μας μέλει», τον Μάνο Λοΐζο με την Φαραντούρη στα «Νέγρικα» («Ο δικαστής ο Μπερντ»), για τους οποίους τα λέγαμε πριν λίγες ημέρες, και τόσους άλλους… Αυτό όμως δεν σημαίνει πως οι άνθρωποι αυτοί ήταν ροκάδες (να το πω έτσι χοντρά), αλλά πως μπορούσαν (επειδή ήταν ταλέντα) να γράψουν ανά πάσα ώρα και στιγμή ένα rock ή ένα pop κομμάτι, που, κάποιες φορές, να ήταν ωραιότερο από τα κομμάτια των ροκάδων - δίχως αυτό, πάντως, να τους εξισώνει εντός μου (όσον αφορά στη ροκ συνειδητότητα εκείνης της εποχής), με τους Πουλικάκο, Σαββόπουλο, Ρωμανό, Γκαϊφύλια, Κωχ κ.ά. Άλλο ήταν οι ροκάδες, άλλο ήταν οι «έντεχνοι».
    Για να μην παρεξηγηθώ εντελώς, όμως, ας κάνω αυτή την απαραίτητη διευκρίνιση. Εξαιρουμένου του Διονύση Σαββόπουλου (μόνον του Σαββόπουλου) η συμβολή όλων των υπολοίπων ροκάδων (το τονίζω, όλων των υπολοίπων) είναι μικρή, για να μην πω μηδαμινή στην εξέλιξη, την ταυτοποίηση και κυρίως στην αγκίστρωση του τραγουδιού μας στον κόσμο. Υπάρχει ροκάς που να έχει γράψει τραγούδι σαν το «Ας μην είχες τόσα λάθη» του Λοΐζου; Ή σαν το «Λίγη ειν’ η σάρκα» του Κουγιουμτζή; Ή σαν τα «Φλουριά» του Χάλαρη, που το ακούς και σου σηκώνεται η τρίχα; Το είχα γράψει και στην εισαγωγή του «Ραντεβού στο Κύτταρο» πριν 17 χρόνια:

    «Θα πρέπει να τονίσουμε ότι όλη η pop και rock εγχώρια παραγωγή αντιμετωπίζεται ως ένα μέρος –και μάλιστα μικρό– της ευρύτερης δισκογραφίας μας. Η λέξη ‘μικρό’ δεν χρησιμοποιείται μόνο για να δηλώσει την ποσοτική διάσταση του θέματος, αλλά –αν θέλετε– και τη γενικότερη παρέμβαση του εν λόγω υλικού στο πολιτιστικό μας ‘γίγνεσθαι’».

    Όσον αφορά στην Κωχ να πω πως ανήκει στην ίδια παρέα με τον Σαββόπουλο, τον Γκαϊφύλια, τον Χαρβά και κάποιους ακόμη και πως οι τέσσερις πρώτοι δίσκοι της έχουν ιδιαίτερη ροκ αξία. Εδώ θα πω πάλι την κλασική έκφραση… όποιος δεν έχει ακούσει το τραγούδι «Οι ρίζες» (από το «Δυο ζυγιές παιχνίδια») καλύτερα να είναι πιο συγκρατημένος στις κρίσεις του. Για να μη μιλήσω για το φοβερό «Μια στο καρφί και μια στο πέταλο», το «Έλα βράδυ αγαπημένο», το «Γιατί να ζω», τη «Μαγική μαστίχα», τις «Σκέψεις»… Αν όλα αυτά τα τραγούδια ήταν σε έναν δίσκο (και όχι σε τρεις ή τέσσερις), ο δίσκος αυτός θα ήταν στην πεντάδα του ελληνικού ροκ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ για την απάντηση στην προηγούμενη ερώτηση μου :)

      Διαγραφή
  38. Να επισημάνω ότι όταν φτιάχνουμε μια λίστα το κάνουμε με κάποιους κανόνες. Εδώ οι κανόνες είναι απλοί. Άλμπουμ που ηχογραφήθηκαν στη δεκαετία του '70 από Έλληνες καλλιτέχνες, που ακουμπούν πάνω σε δυτικότροπες φόρμες, χωρίς να αρνιούνται πολλές φορές και πινελιές Ελληνικού ήχου ή ύφους (γι'αυτό και μπορούν να χωρέσουν εδώ η Κωχ, ο Γκαιφύλιας, ο Χαβιάρας, οι Σαββόπουλοι και δε χωράει ο Μούτσιος ή ο Πάνου). Επίσης δίσκοι οι οποίοι ξεχώρισαν από τους υπόλοιπους με την ποιότητα αλλά και την εμπορικότητα τους. Επίσης ο συντάκτης, αν είναι σίγουρος για τη λίστα του, μπορεί να διαλέξει για μία δύο υποψηφιότητες, από δύο ισοδύναμα άλμπουμ, αυτό που του αρέσει περισσότερο. Υπ'αυτούς τους όρους η λίστα του Φώντα με καλύπτει.
    Υποκειμενικά τώρα, θα έβαζα τον Τουρνά στη λίστα, αλλά και τους Socrates. Πιστεύω ότι το "Φλου" ακούστηκε πάρα πολύ για πάρα πολλά χρόνια και λόγω αυτού του κορεσμού υπάρχει σήμερα μία τάση υποτίμησής του. Εγώ πιστεύω ότι πρόκειται για οριακό δίσκο στην Ελληνική μουσική. Όπως επίσης, δε μπορώ ακόμη να καταλάβω γιατί δε μου κόλλησε ποτέ στο αυτί μου το "Σε άλλους κόσμους" και τα "4 επίπεδα της ύπαρξης" Γούστα μάλλον... Να κλείσω με μία μικρή γκρίνια. Εμείς που διαβάζουμε αυτό το blog έχουμε σαφώς μια πιο επαρκή γνώση από τον μέσο όρο σε μουσικά θέματα. Αυτό μας κάνει και ξεγελιόμαστε όμως κάποιες φορές. Είδα στα σχόλια κάποιες πολύ εκλεκτικές επιλογές δίσκων -πάντα με κριτήριο ότι πρέπει να μπούνε σε ένα τοπ 10. Η γνώμη μου είναι ότι ελάχιστες φορές υπήρξαν εξαιρετικά άλμπουμ που να μην είχαν και εμπορική αναγνώριση και δημοφιλία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. ρε σεις!!τελικά ξέρει κανείς τίποτα για τους ακρίτας β περιόδου?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. απο τη Wikipedia

      Οι Ακρίτας συνεργάστηκαν live με τα Μπουρμπούλια της εποχής εκείνης και ηχογράφησαν έξι τραγούδια στη Γερμανία με τον Δ. Παπαχρήστου, τον Α. Τασούλη και τον Γ. Τσουπάκη. Αργότερα θα έρθει στο συγκρότημα και η Α. ΜacKinnon και ο Γ. Παπαδόπουλος με τους οποίους ταξίδεψαν στο Λονδίνο για να γράψουν με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου. Ηχογράφησαν 5 τραγούδια που έχουν μείνει ακυκλοφόρητα μέχρι σήμερα.

      A.K.

      Διαγραφή
  40. Ανδρέα, από συζητήσεις που έχω κάνει, μάλλον αποτελείς εξαίρεση στον κανόνα! Μπορεί να κάνω και λάθος...
    "Στα ροκ του έντεχνου" θα πρόσθετα και κάποια τραγούδια από το Οροπέδιο των Μαρκόπουλου -Κατσαρού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Το κομμάτι του Μαρκόπουλου που αναφέρθηκε πιο πάνω («Η Μύκονος και τα ηλεκτρικά της μπαρ») από ποιον δίσκο είναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για τον ανώνυμο φίλο του δισκορυχείου…

      Γιάννης Μαρκόπουλος – Διωγμός/ Κυκλάδες – RCA Victor RCLP 70084 – 1988

      Το κομμάτι είναι μέρος του soundtrack της «τουριστικής» ταινίας του Φράνσις Κάραμποτ «Κυκλάδες» (1975).

      Διαγραφή
  42. Από τη μουσική για την μικρού μήκους ταινία "Κυκλάδες". Εγώ το έχω από δίσκο βινυλίου της BMG μαζί με τη μουσική για την ταινία "Διωγμός" του Γρηγορίου. Δεν γνωρίζω αν υπάρχει αλλού...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Φώντα! Τώρα που το θυμήθηκα... Το τραγούδι "Σε λίγο θα σβήσουν τα φώτα" του Δανίκα με τον Μαρίνο, εκτός από το 45άρι και το cd των Ροζ Προκυρήξεων υπάρχει και σε μια κουφή συλλογή της LYRA
    με τίτλο "Αυτό το Καλοκαίρι" και κάτι μπικίνι σε ιστιοφόρο για εξώφυλλο. Στον ίδιο δίσκο ο ροκ ύμνος του 70 "ο ΖΞΨ το ρομποτάκι"
    με τον Μπονάτσο, η "Κάποια Μέρα" του Δανίκα και του Χατζηφωτίου με τη Μαρίνα και άλλα άσχετα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το τι μπορεί να έχει ανακατευτεί στις συλλογές της Lyra/ Legend/ MBI κ.λπ. κανείς δεν ξέρει. Έκτος, ίσως, από εκείνον που τις έφτιαξε…

      Διαγραφή
  44. 1.Π. Σιδηρόπουλος & Σπυριδούλα – Φλου – 1979
    2.ΠΕΛΟΜΑ ΜΠΟΚΙΟΥ – Πελόμα Μποκιού – 1972
    3.Δημήτηρης Πουλικάκος – Μεταφοραί Εκδρομαί "Ο Μήτσος" – 1976
    4.Γιώργος Ρωμανός– Δυο Μικρά Γαλάζια Άλογα – 1970
    5.Διονύσης Σαββόπουλος – Μπάλλος – 1971
    6.Διονύσης Σαββόπουλος – Βρώμικο Ψωμί – 1972
    7.Ζωντανοί Στο Κύτταρο –1971
    8.Ακρίτας – Ακρίτας – 1973
    9.Poll – Άνθρωπε 1971
    10.Ηρακλής Τριανταφυλλίδης – Σε άλλους κόσμους (1976) ή Βλάσσης Μπονάτσος – Επικίνδυνη Ισορροπία (1976) ή Socrates Drank The Conium – On the Wings (1973)

    Δεν «διαφωνούμε» σε πολλά, αφήνω εκτός το Επεισόδιο, αν και είναι από τους αγαπημένους μου δίσκους (το θεωρώ folk), αν έμπαινε το Επεισόδιο θα έπρεπε να βάλω και το Born Out Of The Tears Of The Sun του Θωμόπουλου (πως σου φαίνεται η ιδέα να κάνουμε μια λίστα για ελληνικούς folk δίσκους; ) , αδικείται και η Μ. Κωχ (Κάτω απ’ την βροχή, Σκέψεις, Μια στο καρφί και μια στο πέταλο, Μαγική Μαστίχα, Έλα βράδυ αγαπημένο, Κάθε Πρωί, Εκτακτον Δελτίο Θυέλλης θα ήθελα και την ατελείωτη εκδρομή με τον Γκαιφύλλια σε ένα δίσκο…) έχει γράψει σπουδαία τραγούδια άλλα όχι έναν δίσκο αμιγώς ροκ, το ίδιο ισχύει και για τον Γκαιφύλλια, αυτά για την ώρα, τα λέμε στα 80’s.

    Χρήστος


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Ναι, ναι, στα 80s.

    Ρε τι έχει να γίνει… αλλά μπορεί και τίποτα…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΟ ΣΧΟΛΙΟ.ΠΙΣΤΕΥΩ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ.ΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΔΕΚΑΔΑ ΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΠΕΝΤΑΔΑ(ΤΗΝ ΔΥΣΚΟΛΗ) ΧΩΡΟΥΝ POLL,4 ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ,ΚΑΙ BLUE BIRDS(ΟΔΟΣ ΑΓΑΠΗΣ).ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑ ΑΝ ΚΑΙ ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ(ΚΥΡΙΩΣ ΤΑ 4 ΕΠΙΠΕΔΑ),ΕΙΝΑΙ ΟΡΟΣΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΡΟΚ ΣΚΗΝΗ,ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΧΑΜΗΛΗ(ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥΣ POLL) ΔΗΜΟΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ.ΦΙΛΙΚΑ ΓΙΑΝΝΗΣ.Υ.Γ ΕΠΙΣΗΣ ΟΙ ΝΟΣΤΡΑΔΑΜΟΣ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΔΩΣ'ΜΟΥ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ ΜΠΑΙΝΟΥΝ "ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ" ΣΤΗΝ ΔΕΚΑΔΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με τα σχόλια Γιάννη. Όποιος θέλει, σχολιάζει ό,τι θέλει σε όποια ανάρτηση θέλει. Όλες «παίζουν» το ίδιο…

      Διαγραφή
  47. ΚΟΙΤΩΝΤΑΣ ΦΩΝΤΑ ΕΝΑ ΑΠΑΞΙΩΤΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ ΚΑΠΟΙΟΥ ΒΑΡΥ ΡΟΚΑ ΠΟΙΟ ΠΑΝΩ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ OLYMPIANS,ΝΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΗΜΑΝΩ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ ΜΙΑ ΑΚΡΟΑΣΗ ΣΤΟ Ω ΘΕΕ,(45αρι ΤΗΣ PHILIPS,1971-72),ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΕΙ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΑ ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ ΠΕΡΙ ΝΤΟΠΙΟΥ ΡΟΚ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΚΑΠΟΙΩΝ ΚΑΛΙΤΕΧΝΩΝ .ΦΙΛΙΚΑ ΓΙΑΝΝΗΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Και ένα σχόλιο 1 χρόνο μετά. Επιτυχημένη η λίστα.

    Για κάποιο που έγραψε παραπάνω για την εισαγωγή του Αγιου Φεβρουάριου...και επειδή είχα καιρό να τον ακούσω, τον έβαλα στο πικάπ. Μου φαίνεται, ή είναι σαν να ακούω την εισαγωγή του Jesus Christ Superstar...??? Πάντως η κιθάρα είναι ολόιδια.

    Δημήτρης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπάρχει επιρροή. Έχει ειπωθεί κι άλλες φορές αυτό. Δες και το σχετικό…

      http://www.lifo.gr/team/music/56795

      Διαγραφή
    2. Σωστός...ωραία τα γράφεις...καλή συνέχεια...

      Δημήτρης.

      Διαγραφή
  49. έχει κανείς ιδέα ποιοί παίζουν τα όργανα στο ωτοστόπ του γκαιφύλλια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είχα ρωτήσει παλιά τον Γκαϊφύλλια και μου είχε πει. Πρέπει να ψάξω να βρω το γράμμα… Θυμάμαι, πάντως, σίγουρα, πως στις κιθάρες ήταν ο Σπάθας.

      Διαγραφή