Υπάρχει κάτι μεμπτό στο τραγούδι «Άγγελος εξάγγελος» του Διονύση Σαββόπουλου; Σε κάτι άσχετους με τα θέματα της μουσικής μπορεί...

Υπάρχει κάποιος άσχετος στο facebook, που ονομάζεται Γιάννης Ανδρουλιδάκης, ο οποίος κατηγορεί τον Σαββόπουλο για κλοπή του τραγουδιού τού Bob Dylan “The Wicked Messenger”, από το LP “John Wesley Harding” του 1967. Γράφει επί λέξει: «Όχι σαν τον άλλον τον κόπανο, που πρώτα τους έκλεψε και μετά τους πήρε κατά κυριολεξία».

Υπάρχουν διάφοροι τύποι που λένε τέτοιες ασυναρτησίες (κάποιος άλλος λεμέγκουρας είχε γράψει πως ο Παπαθανασίου είχε κλέψει το “Jeronimo yanka” από κάτι Φινλανδούς – ενώ απλά το είχε διασκευάσει), οι οποίοι είναι παντελώς αδιάβαστοι σε σχέση με τα μουσικά, και ειδικότερα με τη δισκογραφία. 

Πείτε λοιπόν σ’ αυτόν τον Ανδρουλιδάκη που γράφει τέτοιες μπαρούφες –και που παίρνει 300 λάικ και από «φίλους» μου!– πως ο Σαββόπουλος έκανε διασκευή στο τραγούδι του Bob Dylan ως «Άγγελος εξάγγελος» (το οποίο αναφέρεται και στο εξώφυλλο και στο label) και δεν υπάρχει επ’ αυτού τίποτα μεμπτό.
Μάλλον πείτε του πως το τραγούδι δεν το έκλεψε ο Σαββόπουλος, γιατί αν του πείτε πως το διασκεύασε δεν θα το καταλάβει (γέλια), ενώ κι εκείνο το «μετά τους πήρε κατά κυριολεξία» (που γράφει ο Ανδρουλιδάκης σε σχέση με τους στίχους), είναι η μεγαλύτερη αηδία, που μπορεί να γράψει κάποιος περί τα μουσικά.
Το ότι κατάφερε ο Σαββόπουλος να μην αλλοιώσει το νόημα των στίχων είναι μεγάλη μαγκιά, και επ’ ουδενί κάτι τέτοιο δεν θα το εκλάβεις ως μείον. Μόνον άσχετοι και ανεκδιήγητοι θα πουν κάτι τέτοιο.

Και όχι απλώς δεν υπάρχει κάτι μεμπτό στον «Άγγελο εξάγγελο», αλλά για όσους καταλαβαίνουν και δυο πράγματα παραπάνω η διασκευή του Σαββόπουλου είναι πολύ καλύτερη και από το πρωτότυπο του Dylan –και δεν μιλάω για τη διασκευή της Patti Smith, που είναι πολύ μέτρια κι εμένα προσωπικά δεν με αγγίζει καθόλου (ο Ανδρουλιδάκης τη βρίσκει θεσπέσια, απλά και μόνο για να μειώσει τον Σαββόπουλο, αλλά μπορεί και να του αρέσει όντως – σ’ αυτά δεν βρίσκεις άκρη).
Ο Σαββόπουλος, για όσους καταλαβαίνουν, έχει «γεμίσει» το τραγούδι, του έχει δώσει άλλο folk-rock αέρα, μεταφέροντάς το απολύτως στα μέτρα του, διαπρέποντας ακόμη και στη μεταγραφή των στίχων. Πρόκειται δηλαδή για αληθινή διασκευή –όχι τρίχες– και όποιος ξέρει απ’ αυτά... ξέρει. Κάποιοι άλλοι δεν πρόκειται να μάθουν ποτέ.